Witalis (Wwiedienski)

Witalis
Władimir Wwiedienski
Arcybiskup tulski i bielowski
Ilustracja
Kraj działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1870
Pieskowate

Data śmierci

25 marca 1950

Miejsce pochówku

Cmentarz Piatnicki

Arcybiskup dmitrowski
Okres sprawowania

1946–1950

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia moskiewska

Śluby zakonne

1919

Prezbiterat

1891

Chirotonia biskupia

15 sierpnia 1920

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

15 sierpnia 1920

Witalis, imię świeckie Władimir Fiodorowicz Wwiedienski (ur. 8 lipca 1870 w Pieskowatym, zm. 25 marca 1950) – rosyjski biskup prawosławny, w latach 1933–1941 Pierwszy Hierarcha Żywej Cerkwi.

Życiorys

W 1890 ukończył seminarium duchowne w Tule. Od 1891 został kapelanem mniszek monasteru w Bielowie. Następnie był katechetą szkoły realnej w Bielowie (1903–1905) i gimnazjum żeńskiego w tym samym mieście. W 1915 Świątobliwy Synod Rządzący nominował go na biskupa alaskańskiego, wikariusza archieparchii amerykańskiej, jednak z powodu trwających działań wojennych ks. Wwiedienski odmówił jej przyjęcia. Był delegatem białego duchowieństwa eparchii tulskiej na Sobór Lokalny Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 1919 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Witalis, natychmiast otrzymał godność archimandryty. Rok później, 15 sierpnia 1920, przyjął chirotonię biskupią z tytułem biskupa jepifańskiego, wikariusza eparchii tulskiej i bielowskiej.

W 1922 ogłosił przejście do Żywej Cerkwi. Duchowieństwo tegoż ruchu wybrało go w tym samym roku na odnowicielskiego biskupa tulskiego. W tym samym roku otrzymał godność arcybiskupa. Uczestniczył w soborze Żywej Cerkwi w 1923, który niekanonicznie ogłosił pozbawienie patriarchy moskiewskiego i całej Rusi Tichona wszystkich godności cerkiewnych. W 1926 otrzymał godność metropolity. W 1930, po śmierci Beniamina (Muratowskiego) został przewodniczącym Świętego Synodu Żywej Cerkwi z tytułem metropolity moskiewskiego i tulskiego. Od 1933 posługiwał się tytułem Pierwszego Hierarchy cerkwi prawosławnych w Związku Radzieckim. W 1941 odszedł w stan spoczynku.

W 1944 złożył akt pokutny i został ponownie przyjęty do kanonicznego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, zachowując godność biskupią (jako uzyskaną z rąk kanonicznych hierarchów). W 1944 objął zarząd katedry tulskiej i bielowskiej. Objął również kierownictwo Rady Misyjnej przy Świętym Synodzie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. W 1946 przeniesiony do eparchii moskiewskiej jako jej wikariusz, z tytułem biskupa dmitrowskiego, zachowując kierownictwo Rady Misyjnej. Był też honorowym proboszczem cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego w Moskwie–Sokolnikach[1]. Zmarł w 1950 i został pochowany na cmentarzu Piatnickim w Moskwie[1].

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Епископ Епифанский Виталий (Введенский).jpg
епископ Епифанский Виталий (Введенский)