Witamina K

Struktura chemiczna witamin K1, K2 i K3

Witamina K – grupa organicznych związków chemicznych, będących pochodnymi 2-metylo-1,4-naftochinonu, pełniących w organizmie funkcję niezbędnego składnika pokarmowego. Poprzez uczestnictwo w syntezie protrombiny w wątrobie, warunkuje ona prawidłowy przebieg procesów krzepnięcia krwi[1][2][3][4][5]. Uczestniczy także w metabolizmie układu kostnego[4]. Do witamin K zaliczane są dwa naturalne związki rozpuszczalne w tłuszczach:

  • witamina K1 (filochinon) – w pozycji trzeciej posiada resztę fitylową;
  • witamina K2 (menachinon) – wytwarzana przez bakterie jelitowe[2][3][4][5]; w pozycji trzeciej posiada resztę difarnezylową lub inne grupy izoprenowe.

Otrzymuje się również szereg pochodnych syntetycznych (rozpuszczalne łatwiej w tłuszczach lub rozpuszczalne w wodzie), np. witamina K3 (menadion)

Zapotrzebowanie dobowe na witaminę K wynosi około 60-80 μg[6]. W organizmie podlega ona procesowi regeneracji w wątrobie w cyklu witaminy K. Może być również produkowana przez bakterie znajdujące się w jelicie grubym.

Za jej odkrycie i wyjaśnienie chemicznej natury dwaj biochemicy – Edward Adelbert Doisy i Henrik Dam otrzymali w 1943 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny.

Występowanie

Witaminy K występują w wielu produktach spożywczych, takich jak brokuły, selery zwyczajne[7], rzepa, szpinak, ogórek, mniszek lekarski[8], sałata, kapusta właściwa, lucerna, morszczyn, ziemniak, awokado, a także w jajkach, jogurcie, serze, wątrobie, oleju sojowym i szafranowym.

Skutki niedoboru

Zaburzenia krzepnięcia krwi (wydłużony czas gojenia się ran)[1][2][3][4], krwawienia[1], osteoporoza[9][a], zaburzenia pracy jelit[4], zwiększone ryzyko rozwoju nowotworów[11][12].

Niedobór witamin K jest także przyczyną choroby krwotocznej noworodków(ang.) (ang. vitamin K deficiency bleeding, VKDB), której zapobiega się podawaniem witaminy K[13][14]. Dane kliniczne wskazują, że jednorazowy zastrzyk domięśniowy bezpośrednio po urodzeniu jest znacznie skuteczniejszy niż wielodniowe podawanie doustne[14]. W Polsce taki sposób postępowania wprowadzono w 2016 roku[13].

Uwagi

  1. Informacje o korzystnym wpływie wskazanych w artykule suplementów diety oparte były o fałszywe dane kliniczne. Artykuł został wycofany przez głównego autora w roku 2018[10].

Przypisy

  1. a b c Tablice biologiczne. Witold Mizerski (red.). Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan, 2004, s. 30–31. ISBN 83-7350-059-6.
  2. a b c Biologia. Czesław Jura, Jacek Godula (redaktorzy). Wyd. VII (przekład). Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007, s. 889. ISBN 978-83-7073-412-1.
  3. a b c Barbara Bukała: Biologia. Fizjologia zwierząt z elementami fizjologii człowieka. Kraków: Wydawnictwo Szkolne Omega, 2005, s. 149–150. ISBN 83-7267-192-3.
  4. a b c d e Biologia. Vademecum maturalne 2011. Monika Balcerowicz (red.). Gdynia: Operon, 2010, s. 219–211. ISBN 978-83-7680-166-7.
  5. a b Encyklopedia Biologia. Agnieszka Nawrot (red.). Kraków: Wydawnictwo GREG, s. 600. ISBN 978-83-7327-756-4.
  6. Edward Bańkowski, Biochemia. Podręcznik dla studentów studiów licencjackich i magisterskich, wyd. 2, Wrocław: MedPharm Polska, 2014, ISBN 978-83-7846-003-9, OCLC 860448248.
  7. Full Report (All Nutrients): 11143, Celery, raw (Apium graveolens). [w:] National Nutrient Database for Standard Reference Release 28 [on-line]. United States Department of Agriculture Agricultural Research Service. [dostęp 2016-12-12]. (ang.).
  8. Nutrition Facts and Analysis for Dandelion greens, raw, nutritiondata.self.com [dostęp 2016-05-24].
  9. Yoshihiro Sato i inni, Menatetrenone and vitamin D2 with calcium supplements prevent nonvertebral fracture in elderly women with Alzheimer’s disease, „Bone”, 36 (1), 2005, s. 61–68, DOI10.1016/j.bone.2004.09.018, PMID15664003 (ang.).
  10. Yoshihiro Sato i inni, RETRACTED: Menatetrenone and vitamin D2 with calcium supplements prevent nonvertebral fracture in elderly women with Alzheimer’s disease, „Bone”, 106, 2018, s. 213, DOI10.1016/j.bone.2017.10.007, PMID29150013.
  11. Jakob Linseisen, Sabine Rohrmann, Katharina Nimptsch, Dietary intake of vitamin K and risk of prostate cancer in the Heidelberg cohort of the European Prospective Investigation into Cancer and Nutrition (EPIC-Heidelberg), „The American Journal of Clinical Nutrition”, 87 (4), 2008, s. 985–992, DOI10.1093/ajcn/87.4.985 (ang.).
  12. Witamina K1 i K2 – której z nich potrzebujemy?, CHEERS, 13 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-24] (pol.).
  13. a b Teresa Jackowska, Jarosław Peregud-Pogorzelski, Profilaktyka krwawienia z niedoboru witaminy K. Zalecenia Konsultanta Krajowego w dziedzinie Pediatrii i Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego (2016), „Pediatria Polska”, 91 (6), s. 602–605, DOI10.1016/j.pepo.2016.10.003.
  14. a b Mauri Witt i inni, Prophylactic Dosing of Vitamin K to Prevent Bleeding, „Pediatrics”, 137 (5), 2016, e20154222, DOI10.1542/peds.2015-4222, PMID27244818 (ang.). + Errata, „Pediatrics”, 138 (4), 2016, e20162475, DOI10.1542/peds.2016-2475, PMID27940894.

Star of life.svg Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Media użyte na tej stronie

Star of life.svg

The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.

Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.
K-Vitamine.svg
Structure of the vitamins K