Witold Antonowicz

Witold Antonowicz
Data i miejsce urodzenia5 kwietnia 1897
Płock
Data i miejsce śmierci1940
Mińsk?
Poseł V kadencji Sejmu (II RP)
Okresod 1938
do 1939
Przynależność politycznaObóz Zjednoczenia Narodowego
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi

Witold Antonowicz (ur. 5 kwietnia 1897 w Płocku, zm. 1940[1][2][3]) – polski nauczyciel, polityk, poseł na Sejm II RP w latach 1938–1939, działacz społeczny i samorządowy.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Walerego i Stanisławy z domu Trzcińskiej, zdobył wykształcenie średnie i ukończył kursy administracyjne. Po ukończeniu kształcenia rozpoczął pracę w Izbie Przemysłowo-Handlowej w Wilnie, później przeprowadził się do Białegostoku, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Rady Nadzorczej Bazaru Przemysłowo-Ludowego a także członka Rady Nadzorczej Chrześcijańskiej Spółdzielni Spożywców „Zjednoczenie”, zasiadał również w radzie miasta Białegostoku. Następnie był dyrektorem w szkole handlowej. W 1924 założył i został dyrektorem oraz nauczycielem Gimnazjum Kupieckiego w Białymstoku. W tym samym roku współorganizował Polskie Towarzystwo Krzewienia Wiedzy Ekonomicznej i Handlowej. Utworzył również, w 1930, Publiczną Szkołę Powszechną na Powietrzu – dla dzieci zagrożonych gruźlicą, wadami postawy bądź innymi schorzeniami. Szkoła ta mieściła się w lesie Zwierzyniec w okolicach Białegostoku. Uczniów naświetlano lampami kwarcowymi, stosowano gimnastykę korekcyjną, zaś lekcje były, okresowo, prowadzone w ogrodach placówki, na świeżym powietrzu[4].

Antonowicz do Sejmu V kadencji został wybrany w okręgu nr 40 (Białystok), zasiadał w klubie OZN i pracował w komisji przemysłowo-handlowej, administracyjno-samorządowej i budżetowej (zastępca członka). Po inwazji sowieckiej w 1939, został aresztowany przez NKWD[5] i wg jednej z wersji zmarł w więzieniu[1], lub został zamordowany w ramach zbrodni katyńskiej w Mińsku[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b Jacek Majchrowski: Kto był kim w drugiej Rzeczypospolitej. Warszawa: BGW, 1994. ISBN 83-7066-569-1.
  2. ↑ Na mocy postanowienia sądu uznany za zmarłego z dniem 31 grudnia 1946.
  3. ↑ a b Maciej Wyrwa, Nieodnalezione ofiary Katynia., Warszawa 2015, s. 41.
  4. ↑ Oświata lat międzywojennych: Białystok może być dumny [dostęp 22 grudnia 2009].
  5. ↑ Małgorzata Smogorzewska: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik biograficzny. Tom I A-D. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 1998. ISBN 83-7059-392-5.
  6. ↑ M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  7. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi na polu pracy społecznej”.

Linki zewnętrzne