Witold Balcerowski

Witold Balcerowski

Witold Balcerowski, 2001
Państwo	Polska
Data i miejsce urodzenia	10 sierpnia 1935 Pińsk
Data śmierci	9 listopada 2001
Tytuł szachowy	mistrz FIDE (1983)

Witold Balcerowski (ur. 10 sierpnia 1935 w Pińsku, zm. 9 listopada 2001) – polski szachista, mistrz FIDE od 1983 roku.

Kariera szachowa

Balcerowski zaczął trenować szachy w wieku piętnastu lat. Rozwojem jego talentu zajął się Kazimierz Makarczyk. W 1952 r. zdobył tytuł mistrza Polski juniorów, jednak następne kilka lat poświęcił na zdanie matury i wyższe studia. Do czołówki polskich szachistów awansował na początku lat 60. Reprezentował Polskę w rozgrywkach drużynowych, m.in. trzykrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 1962, 1964, 1966)^[1]. W latach 1960–1972 jedenastokrotnie awansował do finałów indywidualnych mistrzostw Polski, dwukrotnie zdobywając złote medale (Poznań 1962, Lublin 1965). Brał udział w kilkunastu meczach międzypaństwowych i turniejach międzynarodowych, najlepszy rezultat uzyskując w Polanicy-Zdroju w 1963 r. (memoriał Akiby Rubinsteina, IV miejsce). Innym jego sukcesem było dzielone II-V miejsce w Lublinie w 1968 roku.

W latach 1954–1977 zdobył dziesięć medali drużynowych mistrzostw Polski, w tym złoty, w 1965 r. w Krakowie, w barwach klubu Start Łódź.

Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w kwietniu 1965 r., zajmował wówczas 207. miejsce na świecie^[2].

Przypisy

Bibliografia

• W.Litmanowicz, J.Giżycki, „Szachy od A do Z”, tom I, Warszawa 1986, str. 59
• Witold Balcerowski 10.08.1935 - 9.11.2001. vistula.linuxpl.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-05)].
• Mistrz Waldemar Świć opowiada - Witold Balcerowski. vistula.linuxpl.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-20)].

Linki zewnętrzne

• Witold Balcerowski – wybrane partie szachowe (ang.)