Witold Gładysz
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data urodzenia | 17 listopada 1909 |
| Data i miejsce śmierci | 23 lutego 1964 |
| Magister inżynier | |
| Specjalność: Elektrotechnika | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. | 1937–1939 |
| Dziekan | |
| Wydział | |
| Okres spraw. | 1947–1950 |
| Prezes | |
| Oddział SEP | Szczeciński |
| Okres spraw. | 1948–1949, 1957–1958, 1960–1962 |
Witold Gładysz (ur. 17 listopada 1909, zm. 23 lutego 1964 w Szczecinie) – polski uczony, magister inżynier elektrotechniki, współtwórca, nauczyciel akademicki i pierwszy dziekan Wydziału Elektrycznego Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie, współzałożyciel, skarbnik i kilkukrotny prezes Oddziału Szczecińskiego Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Pierwszy szczecinianin, którego wybrano w skład Zarządu Głównego tego stowarzyszenia[1].
Życiorys
Ukończył studia magisterskie na Wydziale Mechanicznym Politechniki Lwowskiej[2].
Po studiach w latach 1937–1939 pracował jako nauczyciel akademicki w Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki w Poznaniu[2]. Po zakończeniu II wojny światowej przeprowadził się do Szczecina, w którym przyczynił się do utworzenia Wyższej Szkoły Inżynierskiej i objął funkcję pierwszego dziekana Wydziału Elektrycznego tej uczelni[3].
Uczestniczył także w procesie zakładania Oddziału Szczecińskiego SEP. W latach 1948–1949, 1957–1958 i 1960–1962 pełnił funkcję prezesa tego oddziału[1]. Ponadto we wrześniu 1959 r. został, jako pierwszy szczecinianin w historii, członkiem Zarządu Głównego SEP. Witold Gładysz zmarł 23 lutego 1964 r.[2]
Przypisy
- ↑ a b Marcin Wardach, Tomasz Pieńkowski, Oddział Szczeciński Stowarzyszenia Elektryków Polskich w latach 1946-2016, „Maszyny Elektryczne - Zeszyty Problemowe”, 4 (112), Komel Katowice, 2016, s. 65-71 [dostęp 2021-06-15] (pol.).
- ↑ a b c Lucyna Turek-Kwiatkowska (red.), Elektryka na Pomorzu Zachodnim, Szczecin: Oddział Szczeciński Stowarzyszenia Elektryków Polskich, 2006, s. 248 (pol.).
- ↑ Marcin Wardach, Krzysztof Okarma, 70 lat Wydziału Elektrycznego Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, „Maszyny Elektryczne - Zeszyty Problemowe”, 4 (112), Komel Katowice, 2016, s. 53-57 [dostęp 2021-06-15] (pol.).
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).