Witold Gruca

Witold Gruca
Ilustracja
Z Marią Krzyszkowską w balecie Luigi Nono „Czerwony płaszcz” (1962)
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1927
Kraków

Data i miejsce śmierci

11 lipca 2009
Konstancin-Jeziorna

Zawód, zajęcie

tancerz, choreograf

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Uśmiechu
Grób Witolda Grucy na Cmentarzu w Skolimowie

Witold Gruca (ur. 15 sierpnia 1927 w Krakowie, zm. 11 lipca 2009 w Konstancinie-Jeziornie[1]) – polski tancerz i choreograf.

Życiorys

Uczył się tańca w latach 1941–1948 w Krakowie. Był tancerzem i aktorem w sezonie 1946–1947 w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu, w roku 1948 tancerzem Opery Wrocławskiej, w latach 1949–1952 Opery Poznańskiej, w latach 1952–1956 Opery Warszawskiej. Występował w latach 1956–1961 w duecie z Barbarą Bittnerówną. W roku 1961 powrócił do Opery Warszawskiej. W latach 1967–1968 pełnił funkcję kierownika baletu Teatru Wielkiego w Warszawie.

Oprócz występów na scenie baletowej zajmował się choreografią. Opracował układy taneczne wielu przedstawień dramatycznych, operowych i estradowych, programów telewizyjnych i filmów.

Laureat I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Vercelli we Włoszech oraz nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. Został również odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1983) oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984)[2].

Miejsce spoczynku

Artysta został pochowany w kwaterze aktorów na cmentarzu w Skolimowie.

Przypisy

  1. Witold Gruca nie żyje, Onet.pl, 14 lipca 2009 [dostęp 2009-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-18] (pol.).
  2. Uznanie dla twórców kultury /w/ Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, str. 1-2

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Order Uśmiechu BAR.svg
Baretka: Order Uśmiechu.
Maria Krzyszkowska Witold Gruca Polish dancers.jpg
Krzyszkowska i Gruca w balecie Luigi Nono "Czerwony płaszcz"
Witold Gruca grób.jpg
Autor: Lukasz2, Licencja: CC0
Grób Witolda Grucy na Cmentarzu w Skolimowie