Witold Kolankowski

Witold Kolankowski
Data urodzenia25 września 1885
Data śmierci1948
Kierownik Konsulatu RP w Szczecinie
Okresod 1925
do 1927
NastępcaJerzy Lechowski
Kierownik Konsulatu RP w Mińsku
Okresod 1927
do 1928
PoprzednikTadeusz Perkowski
NastępcaHenryk Jankowski
Konsul Generalny RP w Mediolanie
Okresod 1932
do 1936
PoprzednikJózef Gorzechowski
NastępcaEmil Sroka
Konsul Generalny RP w Amsterdamie
Okresod 1938
do 1940
PoprzednikTadeusz Skowroński
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Order Trzech Gwiazd III klasy (Łotwa)

Witold Kolankowski (ur. 25 września 1885, zm. 1948) – polski inżynier elektryk, urzędnik konsularny.

Życiorys

Skończył wyższą uczelnię techniczną. W 1921 był pracownikiem cywilnym Oddziału II NDWP a następnie w tymże roku wstąpił do polskiej służby zagranicznej, pełniąc funkcje urzędnika w konsulacie w Antwerpii (1921), w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, wicekonsulacie w Pile (1922–1925), wicekonsula i kier. konsulatu w Szczecinie (1925–1927), pracownika poselstwa w Moskwie (1927), konsula i kier. konsulatu gen. w Mińsku (1927–1928), prac. konsulatu w Leningradzie (1928), prac. Komisji Mieszanej do spraw Repatriacji Polaków z ZSRR, konsula w Rydze (1929–1932), konsula gen. w Mediolanie (1932–1936), nacz. Wydz. w MSZ (1936–1938), konsula gen. w Amsterdamie (1938–1940).

Pełniąc funkcję kierownika konsulatu w Szczecinie, jednocześnie był rezydentem polskiego wywiadu.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 277 „za zasługi na polu pracy państwowej w dziale służby zagranicznej”.
  2. ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 346 „za zasługi w służbie konsularnej”.
  3. ↑ Wojciech Skóra: Konsulat Rzeczypospolitej Polskiej w Szczecinie w latach 1925-1939. Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku, 2001, s. 32.
  4. ↑ Rocznik służby zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 czerwca 1939. Warszawa: Stowarzyszenie „Samopomoc Urzędników Polskiej Służby Zagranicznej”, 1939, s. 201. [dostęp 2020-10-30].
  5. ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 13, s. 137, 1933. 

Bibliografia

  • Jerzy Lechowski: Polski konsul w niemieckim Szczecinie, [w:] Szczecinianie stulecia, Wydawn. Piątek Trzynastego Łódź 2000, 152 s., ​ISBN 83-87735-63-9​.
  • Jacek Piotrowski (opr.): Dzienniki czynności Prezydenta RP Władysława Raczkiewicza (1939–1947), Wydawn. Uniwersytetu Wrocławskiego Wrocław 2004, ​ISBN 83-229-2566-1​; Acta Universitatis Wratislaviensis nr 2687.
  • Wojciech Skóra: Konsekwencje przewrotu majowego w polskiej służbie konsularnej, [w:] Zamach stanu Józefa Piłsudskiego 1926 roku, red. M. Sioma, Lublin 2007, s. 405–424.
  • Arkadiusz Bródka: Placówka wywiadowcza Oddziału II Sztabu Głównego (Generalnego) w Szczecinie, [w:] Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego nr 6/12, s. 188–199, [w:] [1]
  • Konsulat RP w Szczecinie, [w:] [2]

Media użyte na tej stronie

POL Medal Za Długoletnią Służbę Brązowy BAR.svg
Baretka: Brązowy Medal za Długoletnią Służbę