Witold Litwiniszyn

Witold Litwiniszyn

Data i miejsce urodzenia	1867 Rymanów
Data i miejsce śmierci	20 lutego 1925 Sanok
Miejsce spoczynku	Cmentarz Centralny w Sanoku
Zawód, zajęcie	urzędnik
Odznaczenia

Witold Litwiniszyn (ur. 1867 w Rymanowie, zm. 20 lutego 1925 w Sanoku) – polski urzędnik skarbowy, działacz społeczny.

Życiorys

Urodził się w 1867^[1][2] w Rymanowie^[3]. W 1885 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum w Jaśle (w jego klasie był m.in. Jan Trznadel)^[4]. W okresie zaboru austriackiego w ramach autonomii galicyjskiej wstąpił do c. k. służby cywilnej 22 maja 1886^[1]. W 1895 był koncypistą w c. k. dyrekcji okręgu skarbowego przy starostwie powiatu brzeżańskiego^[5]. W 1905 został mianowany przez ministra skarbu ze stanowiska komisarza skarbu na sekretarza skarbu w okręgu lwowskim krajowej dyrekcji skarbu^[6]. Od około 1908 był zatrudniony w oddziale administracyjnym w dyrekcji okręgu skarbowego przy c. k. starostwie powiatu sanockiego, gdzie pracował w randze sekretarza^{[7][8][9][10]}, a od 1912 w randze radcy skarbu^[11][12][13]. Równolegle został przydzielony do c. k. sądu powiatowego dla spraw dochodów skarbowych w Sanoku, gdzie od około 1909 pełnił funkcję zastępcy asesora^[14], od około 1910 funkcję asesora^{[15][16][17][18][19]}. W 1918 pozostawał urzędnikiem w randze radcy finansowego^[20].

Uchwałą Rady Miejskiej w Sanoku z około 1917 został uznany przynależnym do gminy Sanok^[2]. Był członkiem Towarzystwa Upiększania Miasta Sanoka^[21] oraz sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” (1912, 1919)^[22][23][24]. Do śmierci zasiadał w dyrekcji Kasy Zaliczkowej w Sanoku^[25][26] (jako członek zarządu figurował jeszcze wspólnie z inż. Stanisławe Beksińskim^[27].

Nagrobek Witolda Litwiniszyna

Do końca życia pozostawał w charakterze starszego radcy skarbu^[3]. Zmarł 20 lutego 1925 w Sanoku w wieku 58 lat^[26][28][3]. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku 24 lutego 1925^[26][3]. Był żonaty z Jadwigą z domu Starosolską^[26] (1879-1928, byli w małżeństwie 27 lat^[26][29]), córką Joachima Starosolskiego oraz Julii z domu Rapf (córka Jerzego) oraz siostrą Wołodymyra^[30]. Mieli syna Stanisława (ur. 1910, nauczyciel)^[31], córkę Janinę (jako umysłowo chora w latach 20. przebywała w Zakładzie w Kulparkowie)^[32].

Odznaczenia

austro-węgierskie

• Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii (przed 1912)^[10][20].
• Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1912)^[10][20].
• Krzyż Jubileuszowy dla Cywilnych Funkcjonariuszów Państwowych (przed 1912)^[10][20].

Przypisy