Witold Niedźwiecki

Witold Niedźwiecki (ur. 15 czerwca 1929 w Sieńkańcach na Wileńszczyźnie, zm. 15 listopada 2005[1] w Gorzowie Wielkopolskim[2]) – polski prozaik i reportażysta.

Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim oraz Studium Ekonomiczno-Organizacyjne PTE. W czasie wojny służył w Armii Krajowej. W latach 1944–1945 był członkiem ZPP. Debiutował w 1959 roku na łamach czasopisma "Nowiny" (Zielona Góra). Był redaktorem miesięcznika „Odra” oraz redaktorem naczelnym „Nowin Jeleniogórskich”. Od 1978 roku mieszkał w Gorzowie Wielkopolskim. Laureat Lubuskiego Wawrzynu Literackiego 2004 za książkę Sodoma czyli Apokryfy Starego Testamentu[3].

Twórczość

  • Kręte ścieżki
  • Droga do Somosierry
  • Odnaleźć siebie
  • Dowódca umarłych okrętów
  • Sahara
  • Brama Pomorska

Przypisy

  1. ↑ Niedźwiedzki Witold. Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. Zbigniewa Herberta w Gorzowie Wlkp.. [dostęp 2017-07-23].
  2. ↑ Antoni Radczenko: Mniej znani polscy literaci z Wilna i Wileńszczyzny. Portal zw.lt, 2017-01-16. [dostęp 2017-07-23].
  3. ↑ Paweł Brol, Lubuskie Wawrzyny - Lubuski Wawrzyn Literacki 2004, www.wawrzyny.norwid.net.pl [dostęp 2018-06-11] (pol.).

Bibliografia

  • Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wydawn. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.