Witold Płotnicki

Witold Płotnicki
major major
Data urodzenia18 listopada 1897
Przebieg służby
Siły zbrojneOrzełek II RP.svg Wojsko Polskie
Jednostki5 dywizjon artylerii konnej
3 dywizjon artylerii konnej
Główne wojny i bitwyII wojna światowa
kampania wrześniowa
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920-1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Witold Płotnicki (ur. 18 listopada 1897) – major artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

We wrześniu 1930 został przeniesiony z 5 dywizjonu artylerii konnej do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim[1][2] (w roku szkolnym 1932/1933 był dowódcą I plutonu 6. baterii, a w roku szkolnym 1933/1934 – dowódcą 1. baterii).

Na stopień majora został awansowany ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1936 i 13. lokatą w korpusie oficerów artylerii[3]. W marcu 1939 pełnił służbę w 3 dywizjonie artylerii konnej w Podbrodziu na stanowisku I zastępcy dowódcy dywizjonu[4].

Ordery i odznaczenia

Publikacje

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1920) 2r BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1920) nadany dwukrotnie.
PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).