Witold Panasewicz

Witold Panasewicz
komandor komandor
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1875
Tbilisi

Data i miejsce śmierci

24 października 1959
Los Angeles

Przebieg służby
Siły zbrojne

 MW Imperium Rosyjskiego
 Marynarka Wojenna (II RP)

Stanowiska

komendant Portu Wojennego
komendant Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Krzyż Zasługi Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Witold Panasewicz (ur. 22 grudnia 1875 w Tbilisi[1], zm. 24 października 1959 w Los Angeles[2][3]) – komandor Marynarki Wojennej II RP, kapitan żeglugi wielkiej.

Życiorys

Urodził się 22 grudnia 1875 w Tbilisi, w rodzinie Józefa i Adeli ze Skokowskich[4]. Po maturze, w 1893 wstąpił do Morskiego Korpusu Kadetów w Petersburgu. W 1899 rozpoczął służbę w marynarce wojennej[1] na torpedowcu „Kit”, kanonierce „Otważnyj”, pancernikach „Pietropawłowsk”, „Imperator Aleksandr II” i „Cesarewicz”. Następnie dowodził okrętami: „Prytkij”, „Wnuszytielnyj”, „Kazaniec” i „Chabryj”. Około roku 1905 poślubił Klarę Korsak, z którą mieli córkę Marię, później żonę Kordiana Tarasiewicza[5].

W 1918 jako ochotnik wstąpił w szeregi Wojska Polskiego i otrzymał skierowanie do Marynarki Wojennej. Został awansowany do stopnia komandora w Korpusie Morskim ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i zweryfikowany z lokatą 1[6][7]. 28 kwietnia 1920 objął obowiązki komendanta Portu Wojennego w Pucku i jednocześnie dowódcy Wybrzeża Morskiego. W 1923 był komendantem Portu Wojennego Gdynia[8]. Następnie objął obowiązki komendanta Oficerskiej Szkoły Marynarki Wojennej, rozkazem z dnia 15 października 1924[1][9].

Zwolniony do rezerwy w 1927 i przeniesiony w stan spoczynku. Jako emerytowany oficer w 1928 zamieszkiwał w Warszawie[10]. Pracował w Żegludze Polskiej, a następnie w Polsko-Brytyjskim Towarzystwie Okrętowym „Polbryt”. W 1955 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie zmarł 24 października 1959 roku[1][3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ a b c d Poczet Komendantów. Akademia Marynarki Wojennej. [dostęp 2018-07-17]. Według innych źródeł urodzony 21 grudnia 1875.
  2. ↑ red. Jan Kazimierz Sawicki: Kadry morskie Rzeczpospolitej. T. V. Gdynia: 2011. [dostęp 2015-02-16].
  3. ↑ a b Department of Public Health Services: Witold Panasewicz. [w:] California, Death Index, 1940–1997 [on-line]. FamilySearch.org. [dostęp 2015-02-16]. (ang.).
  4. ↑ Ryszard Mielczarek i Jerzy Pertek, Jerzy Pertek: Panasewicz Witold (1875–1959). T. XXV: Padło Jan - Piątkiewicz Aleksander. PAN, 1980, seria: Polski Słownik Biograficzny.
  5. ↑ Kordian Tarasiewicz: Biografia. tarasiewicz.info. [dostęp 2015-02-16].
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 1443.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 1311.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923, s. 1438.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924, s. 1400.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928, s. 886.
  11. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  12. ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  13. ↑ Rozporządzenie Prezydenta RP zezwalające na noszenie odznaczeń zagranicznych. [dostęp 2015-02-16].

Media użyte na tej stronie

POL PMW pagon1 komandor infobox.png
Naramiennik stopnia wojskowego komandora.
Naval Ensign of Poland (1919-1928).svg
Bandera wojenna Rzeczypospolitej Polskiej. Oparta na Image:Naval_Ensign_of_Poland.svg oraz Image:Coat_of_arms_of_Poland2_1919-1927.svg. Była używana w latach 1919-1927 (praktycznie do 1936). Prawidłowe proporcje: 5:8 (w załączniku graficznym do ustawy są proporcje 5:10,5 lecz później zostało to sprostowane).
Naval Ensign of Russia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki