Witold Piwnicki

Witold Piwnicki
Witold Piwnicki, 1882
Data i miejsce urodzenia	14 czerwca 1851 Gulbiny
Data i miejsce śmierci	16 marca 1932 Mosina
Narodowość	polska
Alma Mater	Akademia Sztuk Pięknych w Monachium
Dziedzina sztuki	malarstwo

Bitwa pod Cecorą 1620

Witold Piwnicki herbu Lubicz (ur. 14 czerwca 1851 w Gulbinach (powiat rypiński), zm. 16 marca 1932 w Mosinie^[1]) – polski malarz. Zajmował się malarstwem batalistycznym i portretowym, a także malarstwem ilustrującym dzieła literackie. Na wielu obrazach przedstawiał konie.

Życiorys

Studia rozpoczął w połowie października 1867 w Monachium w klasie malarstwa starożytności (Antikenklasse) Akademii Sztuk Pięknych u Aleksandra Wagnera (immatrykulacja: 24 VII 1868 r.)^[2]. W Monachium spotykał się z Maksymilianem Gierymskim oraz Juliuszem Kossakiem. W roku 1871 otrzymał brązowy medal za obraz „Pracownia Alchemika”. Kontynuował studia w Rzymie u Francesco Coghettiego. Po powrocie do kraju studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u Jana Matejki. W latach 1878-1879 studiował w Dreźnie. W roku 1896 stał się członkiem Kunstvereinu w Monachium.

Około roku 1877 namalował swój najbardziej znany obraz „Bitwa pod Cecorą 1620”, który w roku 1883 ofiarował Muzeum Narodowemu w Krakowie. Swoje obrazy wystawiał najczęściej w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, a także w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, w warszawskim Salonie Krywulta, w Towarzystwie Przyjaciół Nauk w Poznaniu oraz w Wiedniu, Dreźnie i Monachium.

Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu parafialnym w Trąbinie (obecnie w województwie kujawsko-pomorskim).

Bibliografia

• Biografia (Galeria Zak)

Przypisy