Witold Ryszard Korsak

Witold Ryszard Korsak
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1897
Sewerynówka

Data i miejsce śmierci

24 listopada 2003
Stany Zjednoczone

obserwator rządu RP na uchodźstwie przy ONZ
Okres

od 1957
do 20 stycznia 1983

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP Krzyż za udział w Wojnie 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Medal III Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi

Witold Ryszard Korsak[1] (ur. 27 sierpnia 1897 w Sewerynówce, zm. 24 listopada 2003 w Stanach Zjednoczonych) – polski dyplomata.

Życiorys

Urodził się 27 sierpnia 1897 w Sewerynówce na obszarze Imperium Rosyjskiego[2][3][4]. Był synem Wiktora i Teofili z domu Zanickiej[3]. Legitymował się herbem szlacheckim Lis[5]. Jako ochotnik brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach późniejszego 2 Pułku Szwoleżerów Rokitniańskich[3][4]. Kształcił się na Uniwersytecie Wiedeńskim, a w 1921 ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim[3].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do służby dyplomatycznej. Od 15 sierpnia 1921 do 28 listopada 1922 pracował w Departamencie Administracyjnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych w Warszawie (jako praktykant, od 1 listopada 1921 jako prowadzący urzędnik, pomocnik referenta od 29 marca 1922)[2]. Od 28 listopada 1922 do 30 września 1926 był attaché poselstwa w Moskwie[2][3]. Od 1 października 1926 do 1 kwietnia 1927 był sekretarzem MSZ[2][3]. Następnie przeszedł do poselstwa w Wiedniu, gdzie od 1 kwietnia 1927 był sekretarzem poselstwa II klasy, a od 30 kwietnia 1929 do 30 września 1933 tytularnym sekretarzem poselstwa I klasy[6][3][4]. Od 1 października 1933 referendarzem Wydziale Osobowym, a od 1 grudnia 1933 referendarzem w Wydziale Polaków Zagranicą (E.II) w Departamencie Konsularnym MSZ[7], a od 1 stycznia 1935 radcą tego wydziału[8]. Od 1 czerwca 1935 był radcą poselstwa RP w Sofii i kierownikiem wydziału konsularnego[9][10][11].

Po wybuchu II wojny światowej i ewakuowaniu tej placówki z Bułgarii do Palestyny pozostawał na swoich stanowiskach do 30 listopada 1940[3][4][12]. Następnie od 1 grudnia 1940 do 1 marca 1943 był konsulem generalnym RP w Jerozolimie, a od 1 marca do 1 listopada 1943 konsulem generalnym RP w Bejrucie[13][3][4]. Od 1 września 1943 do 1 listopada 1944 był chargé d’affaires z siedzibą w Kairze poselstwa RP w Addis Abebie (Etiopia)[4]. Od 1 listopada 1944 do 31 sierpnia 1945 był konsulem generalnym i ministrem pełnomocnym w Stambule[3][4][12]. Od 1 września 1945 do 30 lipca 1946 działał jako kierownik Komisji Likwidacyjnej spraw uchodźczych w Turcji, a od 1 września 1948 do 30 kwietnia 1951 jako zastępca delegata Międzynarodowej Organizacji Uchodźców na Turcję[4]. Do 1957 reprezentował rząd polski na uchodźstwie na obszarze Bliskiego Wschodu[3].

W 1957 przybył do Stanów Zjednoczonych[3][4]. Od tego czasu jako minister pełnomocny do 20 stycznia 1983 w charakterze delegata był obserwatorem rządu RP przy Organizacji Narodów Zjednoczonych[14][4]. Był członkiem Skarbu Narodowego, Bratniej Pomocy[3]. Od 1965 należał do Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce, w którym pracował jako bibliotekarz[3][4]. W latach 60., jako żołnierz weteran, został awansowany przez władze RP na uchodźstwie do stopnia podporucznika tytularnego[15] (według innego źródła w 1978)[3].

Zamieszkiwał w Nowym Jorku i w Jackson Heights/Queens[3][12]. Zmarł 24 listopada 2003 w Stanach Zjednoczonych w wieku 106 lat[16][17][18]. W 1928 w Wiedniu ożenił się z Anną (Anitą) z domu Christiani-Kronwald (1894-1981, wcześniej od 1919 zamężna z Franzem von Görtzem), z którą po wojnie zamieszkiwał w USA[3][19][20][21].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ W publikacjach wydanych w Stanach Zjednoczonych określany niekiedy jako „Withold Korsak”.
  2. ↑ a b c d e f g Rocznik SZRP 1933 ↓, s. 39.
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u Witold Ryszard Korsak. poles.org. [dostęp 2018-07-03]. (ang.).
  4. ↑ a b c d e f g h i j k Jerzy Prus: Witold Ryszard Korsak. videofact.com. [dostęp 2018-07-03].
  5. ↑ Witold Sowa-Korsak h. Lis. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-07-03].
  6. ↑ Rocznik SZRP 1933 ↓, s. 39, 150.
  7. ↑ Rocznik SZRP 1934 ↓, s. 40, 138.
  8. ↑ Rocznik SZRP 1935 ↓, s. 20, 170.
  9. ↑ Rocznik SZRP 1936 ↓, s. 37, 169.
  10. ↑ Rocznik SZRP 1937 ↓, s. 46, 180.
  11. ↑ Rocznik SZRP 1938 ↓, s. 50, 193.
  12. ↑ a b c Witold Korsak. pilsudski.org. [dostęp 2017-06-18].
  13. ↑ Jacek Pietrzak. Dyplomacja polska wobec sprawy niepodległości Syrii i Libanu w latach II wojny światowej. „Dzieje Najnowsze”. XXXVI, s. 124, 2004. ISSN 00419-8824. 
  14. ↑ Zwolnienie Delegata Rządu R. P.. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 8, Nr 1 z 16 maja 1983. 
  15. ↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 19, Nr 4 z 30 czerwca 1969. 
  16. ↑ Withold Korsak. ancientfaces.com. [dostęp 2018-07-03]. (ang.).
  17. ↑ Withold Korsak. instantcheckmate.com. [dostęp 2018-07-03]. (ang.).
  18. ↑ Withold Korsak. ancestry.com. [dostęp 2018-07-03]. (ang.).
  19. ↑ Anna Irena bar. Christiani-Grabieński-Kronauge von Kronwald. sejm-wielki.pl. [dostęp 2018-07-03].
  20. ↑ Anita Korsak. instantcheckmate.com. [dostęp 2018-07-03]. (ang.).
  21. ↑ Freiin Anita von Christiani-Grabienski-Kronauge von Kronwald. geni.com. [dostęp 2018-07-03].
  22. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 3, s. 21, 8 sierpnia 1967. 
  23. ↑ M.P. z 1993 r. nr 21, poz. 208.
  24. ↑ Rocznik SZRP 1934 ↓, s. 40.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

POL Order Zaslugi RP kl3 BAR.svg
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
POL Krzyż Za Udział w Wojnie 1918-1921 BAR.png
Baretka Krzyża Za Udział w Wojnie 1918-1921
AUT Honour for Services to the Republic of Austria - Bronze Medal BAR.png
Baretka Brązowego Medalu Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki Austrii