Witold Skórzewski

Witold Stefan Bolesław Skórzewski herbu Drogosław (ur. 26 grudnia 1864 w Würzburgu, zm. 30 grudnia 1912 w Czerniejewie[1]) – polski arystokrata, I ordynat na Łabiszynie, hrabia.

Syn hrabiego Zygmunta i hrabianki Konstancji Potulickiej.

Życiorys

Pochodził z linii osiadłej w dobrach Czerniejewo-Radomice. W 1903 roku jego dalszy wuj, Leon Skórzewski założył w swych dobrach łabiszyńskich ordynację rodową, a prawa do niej przekazał właśnie Witoldowi, pomijając tym samym swojego brata Kazimierza. Witold objął w zarząd nowo powstałą ordynację już w 1903 roku. Podczas gdy jego brat Włodzimierz gospodarował w Czerniejewie, on sam przeniósł się do Łabiszyna.

26 lipca 1892 roku w warszawskiej bazylice św. Krzyża ożenił się z księżniczką Marią Radziwiłł. Z tego małżeństwa urodziło się troje dzieci: Maria Adolfowa Bnińska (1893-1972), Zygmunt Włodzimierz Skórzewski (1894-1974) i Karol Skórzewski-Ogiński (1897-1977).

Zginął na polowaniu, przebywając na zaproszenie swojego brata Włodzimierza w Czerniejewie. Ordynatem łabiszyńskim został po nim jego syn Zygmunt, który po śmierci stryja Włodzimierza objął w posiadanie ordynację czerniejewską. W ten sposób obie rodowe posiadłości znalazły się w jednym ręku. Pochowany w Łabiszynie[2].

Konstancin

W 1897 roku, wraz ze swoim stryjem hrabią Mielżyńskim[3], na terenach wydzielonych z dóbr Oborskich nad rzeką Jeziorką utworzył oparte na zachodnich wzorcach letnisko Konstancin[4][5], którą nazwał na cześć swojej matki[1]. W nowo powstałej miejscowości zapewniono wszelkie ówczesne wygody cywilizacyjne, takie jak wodociąg, elektryczność, telefony, komunikcja kolejowa[4]. Letnisko przyciągało ówczesne elity finansowe, arystokratyczne i kulturalne z pobliskiej stolicy[3].

Dla uczczenia założyciela, jego imieniem nazwano Park Zdrojowy[6].

Przypisy

Bibliografia

  • Ryszard Nowicki: SEMPER RECTE Z dziejów rodu Skórzewskich. Lubostroń: Pałac Lubostroń, 2007. ISBN 83-87070-65-3.
  • Bartek Biedrzycki, Łukasz Godlewski: Spełniony sen. Rzecz o hrabim Witoldzie Skórzewskim i powstaniu Konstancina. Konstancin-Jeziorna: Konstanciński Dom Kultury, 2012.