Witold Stefański (filolog)

Witold Stefański
Data i miejsce urodzenia

29 maja 1953
Łódź

Data śmierci

20 czerwca 2013

profesor nauk filologicznych
Specjalność: językoznawstwo indoeuropejskie, językoznawstwo porównawcze, językoznawstwo romańskie
Alma Mater

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

Doktorat

1983

Habilitacja

1991

Profesura

2 czerwca 2003

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Witold Stefański (ur. 29 maja 1953 w Łodzi, zm. 20 czerwca 2013) – polski filolog, specjalizujący się w filologii klasycznej, latynistyce oraz neolatynistyce, profesor nadzwyczajny Wydziału Filologicznego na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Studiował filologię romańską na Uniwersytecie Poznańskim, studia ukończył w 1980 roku, pod opieką Stanisława Gniadka. W latach 1977-1993 był pracownikiem Uniwersytetu Poznańskiego, w 1983 uzyskał na niej doktorat. Tematem jego rozprawy był System fonetyczny języka łacińskiego na podstawie De Litteris, syllabis, metris libri tres Terentianusa Maurusa, a promotorem Ignacy Lewandowski. W 1991 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, na podstawie rozprawy The diathesis in Indo-European. W 1993 roku otrzymał stanowisko profesora nadzwyczajnego oraz kierownika Katedry Filologii Romańskiej na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika.

Był dwukrotnie stypendystą Fundacji im. A. v. Humboldta.

Bibliografia

  • Sławomir Kalembka (red.), Pracownicy nauki i dydaktyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 1945–2004. Materiały do biografii, Toruń: Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2006, s. 643, ISBN 83-231-1988-0.

Linki zewnętrzne