Witold Wyszyński

Witold Wyszyński
Data urodzenia3 maja 1901
Data śmierci1983
Zawód, zajęciedyplomata
Witold Wyszyński, fotografia portretowa

Witold Wyszyński (ur. 3 maja 1901, zm. 1983) – polski działacz niepodległościowy i społeczny, dyplomata, podczas II wojny światowej radca w Londynie, po wojnie chargé d’affaires w Rzymie, jeden z czołowych polskich alpinistów.

Życiorys

Witold Wyszyński uczył się w szkole realnej Wróblewskiego w Warszawie[1], będąc uczniem tego gimnazjum już wiosną 1918 roku działał w młodzieżowych ideowych organizacjach niepodległościowych (m.in. w Organizacji Młodzieży Narodowej, do końca 1919 roku był przewodniczącym zarządu głównego OMN Szkół Średnich[2], później działał w OMN Szkół Wyższych[3], od 1920 roku był już wiceprzewodniczącym grupy warszawskiej OMN[4], w latach 1922–1923 był przewodniczącym grupy warszawskiej OMN[5][6], w 1923 roku był członkiem Komitetu Wykonawczego OMN[7], do 1926 roku był przewodniczącym OMN[8][9], co najmniej od 1920 roku był również członkiem Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, w 1921 roku był zastępcą przewodniczącego grupy warszawskiej „Zet”-u[4], w 1922 roku był członkiem Koła Braterskiego „Zet”[10], a w latach 1923–1926 był sekretarzem generalnym jego Centralizacji[11][12][13]). Działał również w organizacjach szkolnych i studenckich (m.in. w Związku Stowarzyszeń Uczniowskich[14], w Radzie Międzyszkolnej[1], Centralnym Komitecie Akademickim[15][16], którego prezesem był w 1924 roku[17]). Należał również do Związku Patriotycznego. Od 1924 roku był członkiem Narodowej Partii Robotniczej[18].

Wyprawa wysokogórska w Alpach francuskich. Stoją od lewej: Jan Alfred Szczepański, Konstanty Narkiewicz-Jodko, Witold Wyszyński, Jerzy Golcz i Jan Dorawski (wrzesień 1931, Chamonix)

Od około 1930 roku pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[19], w dyplomacji, m.in. od 15 września 1931 roku do 15 stycznia 1932 roku w konsulacie w Lyonie, od 1932 roku do 31 marca 1935 roku i po krótkim pobycie w Warszawie, ponownie, do ok. 1937 roku na placówce w Paryżu, w Moskwie od 1 maja 1938 roku do 1939 roku. Podczas wojny pracował jako naczelnik Wydziału Wschodniego w Ministerstwie Informacji i Dokumentacji polskiego rządu w Londynie[20], po wojnie – jako chargé d’affaires w Rzymie[21], będąc zastępcą ambasadora Stanisława Kota[22].

W 1947 roku po sfałszowaniu wyborów do Sejmu w 1947 roku pozostał we Włoszech[23].

W 1924 roku mieszkał przy ul. Chmielnej 57 w Warszawie[24].

W sierpniu 1937 roku ożenił się w Paryżu z Zofią Soplicą[25].

Był jednym z czołowych polskich taterników i alpinistów okresu międzywojennego. W latach 20. każdą wolną chwilę spędzał w Tatrach, w latach 30. – w Alpach francuskich, m.in. wspinał się w grupie górskiej Écrins w Alpach Delfinackich, dokonując m.in. pierwszych wejść szczytowych na Pointe des Frères Chamois i na Tour Tatra (23 czerwca 1931 roku, w towarzystwie Jerzego Golcza).

Przypisy

  1. a b Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 43 (1918), Archiwum Akt Nowych.
  2. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 81 (1919), tamże.
  3. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 85 (1920), tamże.
  4. a b Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 117 (1921), tamże.
  5. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 139 (1922), tamże.
  6. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 146 (1923), tamże.
  7. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 161 (1924), tamże.
  8. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 214 (1926), tamże.
  9. Nowacki 1996 ↓, s. 353.
  10. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 138 (1922), tamże.
  11. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 149 (1923), tamże.
  12. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 181 (1924), tamże.
  13. Nowacki 1996 ↓, s. 355.
  14. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 40 (1918), tamże.
  15. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 172 (1924), tamże.
  16. Nowacki 1996 ↓, s. 183.
  17. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 173 (1924), tamże.
  18. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 174 (1924), tamże.
  19. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 357 (1935), tamże.
  20. Nowacki 1996 ↓, s. 439.
  21. Nowacki 1996 ↓, s. 541–542.
  22. Paweł Libera, Zwalczanie ruchu prometejskiego w Polsce Ludowej: wstęp do badań. Część I, „Historia i Polityka”, 4 (11), Warszawa 2010, s. 205–242.
  23. Wyszyński Witold [dostęp 2016-12-24].
  24. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 183 (1924), tamże.
  25. Tomasz Piskorski, Pamiętniki, zeszyt 380 (1937), tamże.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

W Wyszynski.jpg
Autor: Brzoza20A, Licencja: CC BY-SA 4.0
Fotografia portretowa
Witold Wyszyński.png
Wyprawa wysokogórska w Alpy Francuskie. Uczestnicy wyprawy Jan Alfred Szczepański, Konstanty Narkiewicz-Jodko, Witold Wyszyński, Jerzy Gołcz, Jan Dorawski w Chamonix.