Witosław Porczyński

Witosław Porczyński

pułkownik dyplomowany kawalerii
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1892 Ciechanów
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1981 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1918–1939
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	Armia „Kraków”
Stanowiska	szef sztabu etapów armii
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa bitwa pod Gorlicami wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Witosław Antoni Porczyński (ur. 12 czerwca 1892 w Ciechanowie, zm. 3 lutego 1981 w Warszawie) – pułkownik dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 12 czerwca 1892 w Ciechanowie, ówczesnym mieście powiatowym guberni płockiej, w rodzinie Jana i Leontyny z Chmielińskich^[1].

Podczas I wojny światowej uczestniczył w bitwie pod Gorlicami^[2]. W 1918 jako oficer służył w szeregach 3 pułku ułanów w ramach I Korpusu Polskiego w Rosji^[3].

Z dniem 4 listopada 1918 został przydzielony do 3 pułku ułanów^[4]. 1 marca 1919 został formalnie przyjęty do Wojska Polskiego z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej z zatwierdzeniem posiadanego stopnia rotmistrza ze starszeństwem z dniem 7 listopada 1918^[5]. W szeregach 3 pułku ułanów wziął udział w wojnie z bolszewikami.

W 1921 został przydzielony do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza dwuletniego kursu normalnego 1921–1923^[6]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 85. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 – kawalerii), a jego oddziałem macierzystym był nadal 3 pułk ułanów^[7]. 1 października 1923, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Departamentu II Ministerstwa Spraw Wojskowych^[8][9][10]. 12 kwietnia 1927 został mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 10. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[11]. W listopadzie tego roku został przeniesiony z Oddziału I Sztabu Generalnego do 10 pułku ułanów w Białymstoku na stanowisko zastępcy dowódcy pułku^[12][13]. W listopadzie 1928 został mianowany dowódcą tego pułku^[14][15] i pełnił to stanowisko do lutego 1938^[16]. 10 grudnia 1931 został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1932 i 2. lokatą w korpusie oficerów kawalerii^[17]. W Białymstoku mieszkał w budynku na terenie koszar przy ul. Kawaleryjskiej 70/3^[18]. Następnie został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie na stanowisko szefa sztabu^[19].

W czasie kampanii wrześniowej był szefem sztabu etapów Armii „Kraków”. W marcu 1943 był szefem sztabu Dowództwa Jednostek Terytorialnych w Wielkiej Brytanii.

Po wojnie w okresie PRL uczestniczył w uroczystościach rocznicowych 10 pułku Ułanów Litewskich^[20].

Zmarł 3 lutego 1981^[21]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 141-1-5)^[22].

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3870
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (10 listopada 1938)^[23]
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski^[24]
• Krzyż Walecznych (czterokrotnie)^[25]
• Złoty Krzyż Zasługi (24 maja 1929)^[26][27]
• Medal Niepodległości (23 grudnia 1933)^[28]
• Krzyż Komandorski Orderu Miecza (Szwecja,1932)^[29]
• Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)^[25]

Przypisy

Bibliografia

• Dziennik Rozkazów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Śląska Biblioteka Cyfrowa. [dostęp 2019-04-26].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
• Lista oficerów Sztabu Generalnego (stan z dnia 31 grudnia 1925 roku). Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1926.
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Andrzej Dobroński, Krzysztof Filipow: „Dziesiątacy” z Białegostoku. 10 Pułk Ułanów Litewskich. Białystok: Muzeum Wojska w Białymstoku, 1992.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Witosław Antoni Porczyński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-02].