Wittgenstein (film)
Gatunek | biograficzny, |
---|---|
Data premiery | 1993 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 75 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz | Ken Butler |
Muzyka | Jan Latham-Koenig |
Zdjęcia | James Welland |
Scenografia | Annie La Paz |
Kostiumy | Sandy Powell |
Montaż | Budge Tremlett |
Produkcja | Tariq Ali |
Wittgenstein – brytyjski biograficzny film fabularny z 1993 r., w reżyserii Dereka Jarmana.
Obsada
- dwunastoletni Ludwig Wittgenstein – Clancy Chassay
- dorosły Ludwig Wittgenstein – Karl Johnson
- Bertrand Russell – Michael Gough
- John Maynard Keynes – John Quentin
- Lady Ottoline Morrell – Tilda Swinton
- Johnny, przyjaciel i student – Kevin Collins
Treść
Film opowiada o życiu austriackiego filozofa Ludwiga Wittgensteina. Stworzony jest w estetyce teatralnej, w której bardzo wiele miejsca poświęcono słowu, i to nie tylko dialogom, ale i monologom, wygłaszanym m.in. przez zielonego Marsjanina, którego filozof spotyka na swej drodze.
Film przedstawia dzieciństwo Ludwiga, czas jego studiów, ochotniczego uczestnictwa w I wojnie światowej, pobyt na wsi austriackiej, gdzie uczył dzieci w szkole podstawowej, wyjazd do Związku Radzieckiego, gdzie chciał pracować jako robotnik, okres nauczania w Cambridge, odcięcia się od świata w Norwegii. Opowiada również o spotkaniach z Bertrandem Russellem, z Johnem M. Keynesem, trudność, z jaką w purytańskiej Wielkiej Brytanii Wittgenstein przeżywał – i jednocześnie zwalczał – swoją orientację homoseksualną. Obok elementów biograficznych, film pełen jest cytatów z tekstów filozofa, które pozwalają nie tylko na poznanie choćby znikomej części jego dzieła, ale dają również pewne pojęcie o tym, w jaki sposób Wittgenstein postrzegał swoją pracę filozoficzną, i jak odpowiedzialny był za wszystko, co mówi.
Ważne miejsce w filmie Jarmana – jak i w życiu samego Wittgensteina – zajmuje sztuka filmowa jako taka. Ulubioną rozrywką Wittgensteina, obok czytania powieści kryminalnych, było chodzenie do kina, gdzie siadał w pierwszym rzędzie, by móc całkowicie wejść w klimat tego, co widział. Był on jednak przekonany, że Brytyjczycy nie potrafią zrobić przyzwoitego filmu, wolał wówczas produkcje amerykańskie (westerny i melodramaty). Jego ulubioną aktorką była Betty Grable (znana m.in. z The Gay Divorcee Marka Sandricha).
Linki zewnętrzne
- Wittgenstein w bazie IMDb (ang.)
- Wittgenstein w bazie Filmweb