Wiwald z San Gimignano

Błogosławiony
Wiwald z San Gimignano
Vivaldo Stricchi
tercjarz
Ilustracja
Szczegóły ołtarza św. Wiwalda w kościele pod jego wezwaniem w Montaione (Raffaellino del Garbo, 1516).
Data i miejsce urodzenia

1250
San Gimignano (Toskania)

Data i miejsce śmierci

1 lub 2 maja 1320
k. Montaione (Toskania)

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 lutego 1908 (zatwierdzenie kultu)
przez Piusa X

Wspomnienie

1 lub 2 maja

Wiwald z San Gimignano OFS, również Ubald[1], właśc. wł. Vivaldo Stricchi (ur. 1250 w San Gimignano w Toskanii, zm. 1 lub 2 maja 1320 w pustelni k. Montaione) − włoski tercjarz franciszkański[2], eremita, błogosławiony Kościoła katolickiego.

Życiorys

Był uczniem i towarzyszem bł. Bartłomieja (Bertolda) z San Gimignano (właśc. Bartolo Buonpedoni), kapłana i duszpasterza chorych na trąd. Kiedy Bertold zachorował (1280) udał się z nim do leprozorium koło San Gimignano, gdzie pielęgnował i usługiwał mu przez 20 lat. Według XVI-wiecznego życiorysu Wiwald, po śmierci Bertolda (1300), udał się do boru Camporena (wł. Bosco di Camporena.) blisko Montaione w Toskanii, gdzie mieszkał w małej celi zrobionej w pniu kasztanowca. Cela ta była tak mała, że można było w niej tylko klęczeć. Wiwald zmarł mając 70 lat.

Kult

Jego kult zatwierdził Pius X, również tercjarz franciszkański, 13 lutego 1908 roku. Dwa lata później papież zatwierdził kult Bertolda.

Wspomnienie liturgiczne bł. Wiwalda obchodzone jest w Kościele rzymskokatolickim 1 maja za Martyrologium Rzymskim[3]. U franciszkanów dzień pamięci przypada na 2 maja.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wiwald (Ubald), eremita z Toskanii na DEON.pl (SJ i Wydawnictwo WAM)
  2. ↑ Lázaro Iriarte OFMCap, Józef Salezy Kafel OFMCap, Andrzej Józef Zębik OFMCap, Krystyna Kuklińska OSC: Historia franciszkanizmu. Kraków: Bracia Mniejsi Kapucyni, 1998, s. 568. ISBN 83-910410-0-X.
  3. ↑ Beato Vivaldo Eremita - Enciclopedia dei Santi "Santi Beati" (autor: Antonio Borrelli ) (wł.)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie