Wnt

Szlak sygnalizacyjny Wnt tworzy szereg białek komórki odgrywających rolę w embriogenezie i karcynogenezie, a także fizjologicznych procesach zachodzących w prawidłowych komórkach dorosłych organizmów[1].

Szlaki transdukcji sygnału w komórce. Po prawej stronie zaznaczono wiązanie białka Wnt do receptora frizzled

Odkrycie

Skrót Wnt powstał z połączenia nazw Wg (wingless) i Int[2]. Gen wingless został opisany u Drosophila melanogaster jako gen regulujący biegunowość segmentów ciała owada, regulującego proces segmentacji w embriogenezie[3], a także proces powstawania odnóży w trakcie przepoczwarzenia[4]. Geny INT zostały zidentyfikowane u kręgowców jako geny sąsiadujące z miejscami integracji genów mysiego wirusa raka sutka (mouse mammary tumor virus, MMTV)[5]. Int-1 i wingless zostały uznane za homologi na podstawie analizy sekwencji aminokwasowej kodowanych białek. Mutacje wingless u muszek powodowały powstanie bezskrzydłych mutantów, natomiast guzy wywołane przez MMTV zawierały liczne sekwencje genetyczne wirusa, powodujące nadekspresję genów rodziny Wnt. Kolejne badania wykazały, że Wnt należą do dużej grupy morfogenów wydzielanych, zawierającej ligandy o głębokim znaczeniu w powstawaniu planu ciała u wszystkich badanych organizmów wielokomórkowych.

Białka

Do ludzkich genów kodujących białka sygnalizacyjne WNT należą geny kodujące białka[6]:

  • WNT1
  • WNT2, WNT2B
  • WNT3, WNT3A
  • WNT4
  • WNT5A, WNT5B
  • WNT6
  • WNT7A, WNT7B
  • WNT8A, WNT8B
  • WNT9A, WNT9B
  • WNT10A
  • WNT10B, WNT11
  • WNT16

Przypisy

  1. ↑ Lie DC, Colamarino SA, Song HJ, Désiré L, Mira H, Consiglio A, Lein ES, Jessberger S, Lansford H, Dearie AR, Gage FH. Wnt signalling regulates adult hippocampal neurogenesis. „Nature”. 437. 7063, s. 1370-5, 2005. DOI: 10.1038/nature04108. PMID: 16251967. 
  2. ↑ Rijsewijk F, Schuermann M, Wagenaar E, Parren P, Weigel D, Nusse R. The Drosophila homolog of the mouse mammary oncogene int-1 is identical to the segment polarity gene wingless. „Cell”. 50. 4, s. 649-57, 1987. PMID: 3111720. 
  3. ↑ Nüsslein-Volhard C, Wieschaus E. Mutations affecting segment number and polarity in Drosophila.. „Nature”. 287. 5785, s. 795-801, 1981. PMID: 6776413. 
  4. ↑ Wu J, Cohen SM. Repression of Teashirt marks the initiation of wing development. „Development”. 129. 10, s. 2411-8, 2002. PMID: 11973273. 
  5. ↑ Nusse R, van Ooyen A, Cox D, Fung YK, Varmus H. Mode of proviral activation of a putative mammary oncogene (int-1) on mouse chromosome 15. „Nature”. 307. 5947, s. 131-6, 1984. PMID: 6318122. 
  6. ↑ Katoh Y, Katoh M. Identification and characterization of rat Wnt6 and Wnt10a genes in silico. „Int J Mol Med”. 15. 3, s. 527-31, 2005. PMID: 15702249. 

Media użyte na tej stronie

Signal transduction pathways pl.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 4.0
Uproszczony schemat ważnych szlaków sygnałowych.

--> = aktywacja

--| = inhibicja