Wołkowyja (gmina)

Wołkowyja
gmina wiejska
1934–54 i 1973–77[1]
Państwo

 PRL

Województwo

1934–39: lwowskie
1945–54: rzeszowskie
1973–75: rzeszowskie
1975–77: krośnieńskie

Powiat

1934–39: leski (II RP)
1945–54: leski
1973–75: bieszczadzki

Siedziba

Wołkowyja
Lesko

Populacja (1974)
• liczba ludności


2922[2]

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

17

brak współrzędnych
Portal Polska

Wołkowyja – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 19341954 i 19731977[3] w woj. lwowskim, rzeszowskim i krośnieńskim (dzisiejsze woj. podkarpackie). Za II RP siedzibą gminy była Wołkowyja[4], a po wojnie Lesko (odrębna gmina miejska, a także siedziba gmin Lesko, Hoczew i Wola Michowa)[5].

Gminę zbiorową Wołkowyja utworzono 1 sierpnia 1934 roku w województwo lwowskim, w powiecie leskim, z dotychczasowych jednostkowych gmin wiejskich: Bereźnica Wyżna, Bukowiec, Górzanka, Horodek, Myczków, Polanki, Polańczyk, Radziejowa, Rajskie, Rybne, Solina, Terka, Tyskowa, Wola Górzańska, Wola Matjaszowa, Wołkowyja i Zawóz[6].

Po wojnie gmina Wołkowyja weszła w skład woj. rzeszowskiego (nadal w powiecie leskim)[7]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 17 gromad: Bereźnica Wyżna, Bukowiec, Górzanka, Horodek, Myczków, Polańczyk, Polanki, Radziejowa, Rajskie, Rybne, Solina, Terka, Tyskowa, Wola Górzańska, Wola Matiaszowa, Wołkowyja i Zawóz[8]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[9].

Gminę Wołkowyja reaktywowano w dniu 1 stycznia 1973 roku w woj. rzeszowskim (powiat bieszczadzki)[10]. 1 czerwca 1975 roku gmina znalazła się w nowo utworzonym woj. krośnieńskim[11]. 2 lipca 1976 roku część obszaru gminy Wołkowyja przyłączono do gminy Olszanica[12]. 1 lutego 1977 roku gmina została zniesiona, a z jej obszaru (i części gmin Olszanica i Ustrzyki Dolne) utworzono nową gminę Solina[13].

Przypisy

  1. W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Liczba ludności z publikacji „Rocznik Demograficzny Polski”, GUS 1975–1995
  3. Od 1 sierpnia 1934 do 28 września 1954 oraz od 1 stycznia 1973 do 31 stycznia 1977
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Mapa Gmin Rzeczypospolitej Polskiej – podział administracyjny według stanu z dnia 1.IV 1938 roku, Zakł. Kart. W Cukrzyński, S. Goliński i s-ka, Warszawa 1938
  5. Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
  6. Dz.U. z 1934 r. nr 68, poz. 595
  7. Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 168
  8. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  9. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  10. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  11. Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
  12. Dz.U. z 1976 r. nr 24, poz. 143
  13. Dz.U. z 1977 r. nr 2, poz. 11

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).