Wołodymyr Łukjanenko

Wołodymyr Matwijowycz Łukjanenko (ukr. Володимир Матвійович Лук'яненко; ros. Влади́мир Матве́евич Лукья́ненко, ur. 18 października 1937 w Charkowie) – minister inżynierii chemicznej i naftowej ZSRR (1986-1989), Bohater Pracy Socjalistycznej (1985), Bohater Ukrainy (2004).

Życiorys

1955-1960 studiował w Charkowskim Instytucie Politechnicznym, po czym został inżynierem mechanikiem, 1965 ukończył Ukraiński Zaoczny Instytut Politechniczny, na którym następnie był pracownikiem naukowym. Od 1961 pracował w zakładzie budowy maszyn w Sumach jako pomocnik majstra, majster, od września 1963 zastępca szefa odlewni nr 7, od grudnia 1964 zastępca szefa, później szef odlewni nr 6, od kwietnia 1969 zastępca dyrektora i główny inżynier, od listopada 1973 p.o. dyrektora i następnie dyrektor Sumskiego Zakładu Budowy Maszyn im. Frunzego. Od stycznia 1976 dyrektor generalny Sumskiego Inżynieryjnego Zjednoczenia Produkcyjnego im. Frunzego, od września 1985 dyrektor generalny Sumskiego Inżynieryjnego Zjednoczenia Naukowo-Produkcyjnego im. Frunzego - dyrektor Wszechzwiązkowego Instytutu Naukowo-Badawczego i Instytutu Konstruktorsko-Technologicznego Inżynierii Kompresorowej. Od stycznia 1986 do listopada 1989 minister inżynierii chemicznej i naftowej ZSRR, od listopada 1989 dyrektor generalny Sumskiego Inżynieryjnego Zjednoczenia Naukowo-Produkcyjnego im. Frunzego, od lutego 1994 prezes zarządu - prezydent OAO "Sumskie Inżynieryjne Zjednoczenie Naukowo-Produkcyjne imienia M.W. Frunzego". 1986-1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR. 1986-1990 zastępca członka, a 1990-1991 członek KC KPZR. Od 1997 profesor, od 2000 doktor nauk technicznych.

Odznaczenia i nagrody

Bibliografia