Wołowcowa Przełęcz

Wołowcowa Przełęcz
Wołowcowa Przełęcz pomiędzy Wołowcem Mięguszowieckim (po lewej) a Wołowym Grzbietem (po prawej Wołowa Turnia)
Państwo	Słowacja
Wysokość	ok. 2180 m n.p.m.
Pasmo	Karpaty, Tatry Wysokie
Sąsiednie szczyty	Hińczowy Zwornik, Wołowiec Mięguszowiecki
Położenie na mapie Tatr Wołowcowa Przełęcz
49°10′39,2″N 20°04′05,7″E/49,177556 20,068250

Wołowcowa Przełęcz (słow. Volovcovo sedlo, dawniej Volovské sedlo, ok. 2180 m)^[1] – szerokie siodło w bocznej, południowej grani Wołowego Grzbietu w słowackich Tatr Wysokich. Znajduje się między Hińczowym Zwornikiem (Hincova kopa , ok. 2360 m) a północnym wierzchołkiem Wołowca Mięguszowieckiego (Volovec, 2227 m). Boczna grań Hińczowego Zwornika dzieli Dolinę Mięguszowiecką na Dolinę Hińczową (Hincova kotlina) i Dolinę Żabią Mięguszowiecką (Žabia dolina mengusovská)^[2].

Nazwa przełęczy nawiązuje do sąsiadującego z nią szczytu. Jest szeroka, częściowo piarżysta, częściowo trawiasta. Ku Dolinie Hińczowej opada średnio stromym stokiem, stok opadający do Wołowej Kotlinki (jedno z górnych odgałęzień Doliny Żabiej) jest jeszcze łatwiejszy^[2].

Wołowcowa Przełęcz prawdopodobnie była odwiedzana jeszcze w czasach przedturystyznych. Pierwsze odnotowane wejścia:

• latem – Tytus Chałubiński, Ludwik Chałubiński, Bronisław Rajchman, August Wrześniowski wraz z przewodnikami z Zakopanego, w 1877 r.,
• zimą – Mieczysław Lerski, Jerzy Maślanka, 21 marca 1910 r.^[2]

Taternictwo

Wyjście na Wołowcową Przełęcz jest możliwe dla przeciętnego turysty, jednak jest to dla turystów obszar zamknięty. Mogą natomiast uprawiać tutaj przechodzić taternicy^[2]

1. Z Wołowej Kotlinki, od południowego wschodu; 0- w skali UIAA, czas przejścia od Wyżniego Żabiego Stawu Mięguszowieckiego 30 min,
2. Z Doliny Hińczowej, od zachodu; 0, znad brzegu Wielkiego Hińczowego Stawu 30 min^[2].

Przypisy