Wodnik brązowogrzbiety

Wodnik brązowogrzbiety
Hypotaenidia poeciloptera[1]
(Hartlaub, 1866)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

żurawiowe

Nadrodzina

Ralloidea

Rodzina

chruściele

Rodzaj

Hypotaenidia

Gatunek

wodnik brązowogrzbiety

Synonimy
  • Rallina pœciloptera Hartlaub, 1866
  • Nesoclopeus poecilopterus (Hartlaub, 1866)[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
Status iucn3.1 EX pl.svg

Wodnik brązowogrzbiety[3] (Hypotaenidia poeciloptera) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował na Viti Levu i Ovalau (Fidżi). Wymarły. Ostatni okaz pozyskano w 1890, jedna niepewna obserwacja pochodzi z 1973.

Taksonomia

Po raz pierwszy gatunek opisał Gustav Hartlaub w 1866 na łamach „The Ibis”. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Rallina poeciloptera. Holotyp pochodził z Viti Levu; pozyskano tylko 1 okaz[4]. Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny umieszcza gatunek w rodzaju Nesoclopeus jako N. poecilopterus[5]. Niektórzy autorzy umieszczają gatunek w rodzaju Hypotaenidia, Rallina albo Rallus[6]. Znanych jest 12 okazów muzealnych[7][6], przechowywane są w zbiorach w Berlinie, Bostonie, Cambridge (Massachusetts), Lejdzie, Liverpoolu, Nowym Jorku, Pradze i Tring[8].

Wodnik brązowogrzbiety był blisko spokrewniony z wodnikiem smolistym (Hypotaenidia woodfordi), dawniej były one uznawane za przedstawicieli tego samego gatunku[6].

Morfologia

Długość ciała wynosiła około 35 cm. Wodnik brązowogrzbiety prawdopodobnie był nielotny. Wierzch ciała był brązowy, dolne partie ciała szare. Na środku gardła widniała biała plama. Skrzydła pokrywały kasztanowo-czarne pasy. Dziób żółto-pomarańczowy, tęczówka jasnobrązowa. Nogi i stopy żółte. Samce były mniejsze od samic[8].

Zasięg, ekologia, zachowanie

Gatunek znany z Viti Levu i Ovalau (Fidżi). Występowanie na Taveuni jest niepotwierdzone[7]. Najprawdopodobniej jedynego opisu zwyczajów tych ptaków dostarczył Layard (1875). Wodniki brązowogrzbiete miały zamieszkiwać zarośla taro (Colocasia esculenta) i bagna. Były skryte i rzadko widywane, jednak rdzenni mieszkańcy – nazywający te ptaki mbidi – z łatwością na nie polowali. Składały 6 jaj w gnieździe zbudowanym z turzyc. Skorupka miała barwę jasnoróżową, pokryta była fioletowymi i ciemnoczerwonymi kropkami. Jaja mierzyły 3,8 na 2,8 cm. Okres lęgowy przypadał na listopad i grudzień, prawdopodobnie lęgi odbywały się również w marcu[8].

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody uznaje gatunek za wymarły (EX, Extinct). Poza XIX-wiecznymi okazami (ostatni pozyskano przed 1890[8]) istnieją także doniesienia z 1971 (Taveuni) i 1973 (Viti Levu). Podczas prac terenowych w latach 2002–2005 nie zaobserwowano wodników brązowogrzbietych[7]. Mayr (1945) był przekonany, że tajemnicze ptaki zwane przez Fidżyjczyków sasa, bezskrzydłe i gnieżdżące się w zagłębieniach w ziemi w górach, były właśnie wodnikami brązowogrzbietymi. Prawdopodobnie za wymarcie tego gatunku odpowiada drapieżnictwo ze strony wprowadzonych na wyspy mangust i kotów[8].

Przypisy

  1. a b Nesoclopeus poecilopterus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2020-03-30] (ang.).
  2. Hypotaenidia poeciloptera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Rallidae Rafinesque, 1815 - chruściele - Rails and coots (wersja: 2020-03-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-30].
  4. Gustav Hartlaub. On Five New Species of Birds from the Feejee Islands. „The Ibis”. ser.2 vol. 2, 1866. 
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Flufftails, finfoots, rails, trumpeters, cranes, limpkin. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-30]. (ang.).
  6. a b c Taylor, B.: Bar-winged Rail (Hypotaenidia poeciloptera). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
  7. a b c Bar-winged Rail Hypotaenidia poeciloptera. BirdLife International. [dostęp 2017-11-29].
  8. a b c d e Julian P. Hume: Extinct Birds. Bloomsbury Publishing, 2017, s. 100. ISBN 978-1-4729-3745-2.

Media użyte na tej stronie

Status iucn3.1 EX pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Nesoclopeus.poecilopterus.ofgh.jpg
Bar-winged Rail (Nesoclopeus poecilopterus)