Wodorotlenek cezu
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny | CsOH | ||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa | 149,91 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
| Wygląd | biało-żółte kryształy[1] | ||||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||
| Inne kationy | wodorotlenek litu | ||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||||||||||||||||
Wodorotlenek cezu, CsOH – nieorganiczny związek chemiczny zawierający atom cezu i grupę hydroksylową. Jest najmocniejszą znaną zasadą spośród wszystkich wodorotlenków[5][6][7][8].
Otrzymywanie
Można go otrzymać przez elektrolizę wodnych roztworów soli cezu lub w reakcji roztworu siarczanu cezu z wodorotlenkiem baru:
- Cs
2SO
4 + Ba(OH)
2 → 2CsOH + BaSO
4↓
Powstaje też w reakcji cezu z wodą[5][7]:
- 2Cs + 2H
2O → 2CsOH + H
2↑
Ma ona przebieg wybuchowy[9][10]; zachodzi również z lodem powyżej temperatury −116 °C[10].
Właściwości
Wskutek wysokiej aktywności chemicznej jest wysoce higroskopijny. Absorbuje dwutlenek węgla z powietrza. Laboratoryjny wodorotlenek cezu jest zazwyczaj hydratem.
Przewiduje się, że gdy uda się otrzymać wodorotlenek fransu, może on być silniejszą zasadą od CsOH[8].
Substancja ta może wywoływać korozję szkła[11].
Zastosowanie
Związek ten nie jest jednak zbyt powszechnie stosowany ze względu na trudności z otrzymywaniem cezu i, co za tym idzie, wysoką ceną jego wodorotlenku. Z tego powodu częściej stosuje się wodorotlenek rubidu i wodorotlenek potasu, mimo ich mniejszej selektywności i reaktywności[12].
Przypisy
- ↑ a b c d Wodorotlenek cezu, InChem (ang.).
- ↑ Wodorotlenek cezu, Perioden System Online (niem.).
- ↑ a b Gardner's Commercially Important Chemicals: Synonyms, Trade Namesu, W. A. Milne (ang.).
- ↑ a b Wodorotlenek cezu, GETSIS [dostęp 2019-08-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-09] (niem.).
- ↑ a b David L. Heiserman: Księga pierwiastków chemicznych. 1992, ISBN 83-7180-123-8, s. 231
- ↑ François Cardarelli: Materials Handbook: A Concise Desktop Reference., ISBN 978-3-319-38923-3, s. 350
- ↑ a b Robert Krebs, The History and Use of Our Earth's Chemical Elements: A Reference Guide, Greenwood Publishing Group, 2006, s. 62, ISBN 978-0-313-33438-2 [dostęp 2019-08-09].
- ↑ a b Douglas Considine, Glenn Considine: Van Nostrand’s Scientific Encyclopedia., ISBN 978-1-4757-6920-3, s. 605
- ↑ Pradyot Patnaik, Handbook of Inorganic Chemicals, London: McGraw-Hill, 2003, s. 206–208, ISBN 0-07-049439-8 (ang.).
- ↑ a b Richard Kaner, Cesium, Chemical & Engineering News, American Chemical Society, 2003 [dostęp 2019-08-09].
- ↑ Wodorotlenek cezu, Lenntech (ang.).
- ↑ Wodorotlenek cezu, Quora (ang.).
Media użyte na tej stronie
The hazard symbol for corrosive substances according to directive 67/548/EWG by the European Chemicals Bureau, now known as the Consumer Products Safety and Quality (CPS&Q) Unit.
Caesium hydroxide