Wodorowe zużycie metalu
Wodorowe zużycie metalu – zjawisko łuszczenia się współpracujących powierzchni metali na skutek wnikania w wysokiej temperaturze wodoru w strukturę tych powierzchni. Prowadzi to do nieodwracalnych zmian, które zdecydowanie przyśpieszają proces niszczenia metali. Efektem jest zniszczenie warstwy wierzchniej oraz tzw. zmęczenie materiału.
Współtwórcą techniki "blokowania mechanizmu wodorowego zużycia" metali jest George P. Shpenkov[1] - były członek Amerykańskiego Stowarzyszenia Trybologów[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ janmax.com is coming soon, www.shpenkov.janmax.com [dostęp 2017-11-27].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2007-10-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-10)].
Bibliografia
- G.P. Shpenkov ; pod red. D.N. Garkunova, "Fizikokhimii︠a︡ trenii︠a︡ : primenitelʹno k izbirat. perenosu i vodorod. iznosu" 1978
- G.P. Shpenkov, Fizykochemia trienija, Minsk - Universytnoje 1991