Wody kondensacyjne

Wody kondensacyjne – wody podziemne, powstające w wyniku kondensacji pary wodnej z atmosfery w przypowierzchniowych warstwach gruntu.

Proces kondensacji zachodzi najbardziej intensywniej w nocy – w ciągu dnia na skutek insolacji wierzchnia warstwa gruntu mocno się nagrzewa. W nocy natomiast grunt bardzo szybko się schładza i gdy temperatura osiągnie punkt rosy, rozpoczyna się kondensacja pary wodnej zawartej w powietrzu. Zazwyczaj w wyniku tego procesu powstaje bardzo niewielka ilość wody, a dodatkowo większość z niej ponownie odparowuje w ciągu dnia.

Współcześnie wody kondensacyjne mają znaczenie tylko na terenach o dużej dobowej amplitudzie temperatur (pustynie, półpustynie, stepy), gdzie stanowią nawet do 50% wód podziemnych.

Teorię o kondensacyjnym pochodzeniu wód podziemnych zapoczątkował w starożytności Arystoteles i przez wiele lat była teorią dominującą. Przywołana została przez Kartezjusza, a w późniejszych wiekach (do XIX w.) rozwijali ją różni naukowcy, m.in. Maurice Lugeon czy Aleksandr Lebiediew.

Bibliografia

• Elżbieta Bajkiewicz-Grabowska: Hydrologia ogólna. Wyd. V. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2020, s. 53-54. ISBN 978-83-01-21300-8.
• Dowgiałło Jan, Kleczkowski Antoni, Różkowski Andrzej, Macioszczyk Tadeusz: Słownik hydrogeologiczny. Wyd. II. Warszawa: Państwowy Instytut Geologiczny, 2002, s. 287. ISBN 83-86986-57-3.