Wojciech Łużny

Wojciech Łużny
Data i miejsce urodzenia29 listopada 1959
Kraków
Profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka ciała stałego, fizyka polimerów, fizyka materii nieuporządkowanej
Alma MaterAkademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Doktorat1989 – fizyka
Akademia Górniczo-Hutnicza
Habilitacja1996 – fizyka
Akademia Górniczo-Hutnicza
Profesura2002
Nauczyciel akademicki
UczelniaAkademia Górniczo-Hutnicza
Prorektor ds. Kształcenia AGH
Okres spraw.od 2016
Odznaczenia
Srebrny Krzyż ZasługiMedal Komisji Edukacji NarodowejZłoty Krzyż Zasługi

Wojciech Łużny (ur. 29 listopada 1959 w Krakowie) – polski fizyk, profesor zwyczajny oraz prorektor ds. Kształcenia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

Życiorys

W 1978 roku zdał maturę w klasie matematyczno-fizycznej w II LO im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie.[1]

Studia w Akademii Górniczo-Hutniczej ukończył w 1984 roku i od tej pory pracuje na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH (poprzednio Międzyresortowy Instytut Fizyki i Techniki Jądrowej następnie Wydział Fizyki i Techniki Jądrowej). Stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w 1989 roku na podstawie pracy Własności fizyczne a kinetyka krzepnięcia: studium eksperymentalno-modelowe dla ciekłego galu. Habilitację uzyskał w 1996 roku na podstawie pracy Badania strukturalne wybranych polimerów przewodzących. W 2002 roku został mu nadany tytuł profesora nauk fizycznych.[2]

Od 2005 roku na stanowisku profesora zwyczajnego AGH. W latach 2002-2008 prodziekan, a w latach 2008-2012 dziekan Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej AGH. Od 2016 roku prorektor AGH ds. Kształcenia.[3]

Odbył staże naukowo-badawcze w NTNU w Trondheim w Norwegii, na Uniwersytecie J. Fouriera w Grenoble we Francji oraz w DESY (HASYLAB) w Hamburgu w Niemczech.[1]

Członek Polskiego Towarzystwa Fizycznego (od 1984 roku).[3] Pomysłodawca i główny realizator utworzenia Krakowskiego Konsorcjum Naukowego im. M. Smoluchowskiego "Materia-Energia-Przyszłość”, które uzyskało status Krajowego Naukowego Ośrodka Wiodącego (KNOW) w dziedzinie nauk fizycznych (na lata 2012-2017). Członek Prezydium Komitetu Fizyki PAN w kadencji 2016-2020.[4]

Najważniejsze osiągnięcia naukowe: opracowanie nowych metod badań strukturalnych polimerów przewodzących w oparciu o rozpraszanie promieniowania rentgenowskiego i modelowanie komputerowe. Autor około 120 publikacji oraz dwóch książek Badania strukturalne wybranych polimerów przewodzących (rozprawa habilitacyjna, 1995), Wstęp do nauki o polimerach (podręcznik, 1999).[1]

Główne kierunki badań: badania struktury polimerów metodami dyfrakcyjnymi i modelowania komputerowego, badanie zjawisk samoorganizacji w cienkich warstwach polimerowych, modelowanie struktur i zjawisk w materii nieuporządkowanej.[3]

Turysta górski od dzieciństwa. Jeszcze przed maturą przeszedł samodzielnie wszystkie znakowane szlaki Tatr Polskich, a od początku studiów przystał do AKG AGH, gdzie w grupie Janusza Śmiałka odbył pierwsze wspinaczki i zwiedził kilka jaskiń tatrzańskich. W 1980 roku zaangażował się w organizację wyprawy AKG do Gouffre Berger, ale nie otrzymał paszportu. Pełnił funkcję prezesa AKG. Stara się intensywnie uprawiać i krzewić turystykę wysokogórską oraz narciarstwo.[5]

Odznaczenia i wyróżnienia

Przypisy

  1. a b c Andrzej Kreft, Andrzej Zięba, Kronika Wydziału Fizyki i Informatyki Stosowanej Akademii Górniczo-Hutniczej 2001-2010, Kraków 2011, s. 139, ISBN 978-83-7464-403-7.
  2. Prof. dr hab. inż. Wojciech Tadeusz Łużny, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-06-12].
  3. a b c d Krzysztof Pikoń (red.), Złota Księga Nauki Polskiej : w 100 rocznicę odzyskania niepodległości. T. 1, A-Ł, Gliwice 2020, s. 722, ISBN 978-83-950638-1-7.
  4. Ilona Trębacz. Prof. dr hab. inż. Wojciech Łużny : Prorektor ds. Kształcenia. „Biuletyn AGH”. 106, s. 15, 2016. 
  5. Odkrywanie Tatr. Taternictwo wczoraj i dziś [wystawa online]. bg.agh.edu.pl. [dostęp 2021-06-23].

Bibliografia

  • Wojciech Łużny, Portal Historia AGH [dostęp 2021-06-12].
  • Who is Who w Polsce 2005 s. 2300

Media użyte na tej stronie