Wojciech Bruszewski

Wojciech Bruszewski
Data i miejsce urodzenia

8 marca 1947
Wrocław

Data i miejsce śmierci

6 września 2009
Łódź

Zawód

reżyser, operator filmowy

Strona internetowa
Członkowie „Warsztatu Formy Filmowej” (1973)

Wojciech Bruszewski (ur. 8 marca 1947 we Wrocławiu, zm. 6 września 2009 w Łodzi[1]) – polski reżyser, operator filmowy, artysta współczesny, artysta multimedialny i wykładowca. Prekursor sztuki wideo w Polsce, działał artystycznie na Amidze 2000. Wprowadził standard kodowania diakrytyków z Polski: AmigaPL[2].

Życiorys

Ukończył studia na wydziałach: operatorskim w 1970 i reżyserii w 1975 w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi[3].

Jako artysta związany był ze sztuką awangardową. Był współzałożycielem i jednym z filarów łódzkiej grupy Warsztat Formy Filmowej[4]. W latach siedemdziesiątych, jako członek Warsztatu, uczestniczył w międzynarodowym ruchu kina strukturalnego. Najważniejszą manifestacją tego ruchu była seria wystaw „Film Jako Film”. Pierwsza edycja miała miejsce w Niemczech (w Kolonii, Stuttgarcie, Essen i Berlinie), a druga w 1978 w Londynie. Członek grupy „Zero-61”. Od 1981 członek „Internationales Künstler Gremium” w Niemczech[5] W latach 1990–1992 Prezes Konstrukcji w Procesie. Współzałożyciel Stowarzyszenia GUST (Grupy Użytkowników Systemu TeX).

Bruszewski był prekursorem sztuki wideo w Polsce. Jako filmowiec i twórca sztuki wideo brał udział w wystawach artystycznych, np. „documenta 6, documenta 8” w Kassel czy „Presences Polonaises” w Centrum Pompidou w Paryżu.

W 1980 został stypendystą DAAD w Berlinie Zachodnim. Reprezentował tam sztuki wizualne. W tym samym roku polską literaturę reprezentował Kazimierz Brandys, a muzykę współczesną Bogusław Schaeffer.

Autor systemu kodowania polskich znaków AmigaPL, następcy standardu xJP, dla komputerów Amiga i systemu AmigaOS[6].

W latach 1981–1996 był profesorem w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu i Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 2005 wykładał w Wyższej Szkole Sztuki i Projektowania w Łodzi.

Był mężem Małgorzaty Kamińskiej[7] (producentki programów telewizyjnych) i ojcem Balbiny Bruszewskiej (reżyser).

Nagrody (lista niepełna)

film Łódź miasto kultury

  • 2007: Grand Prix Tour Film 2007 – X Międzynarodowy Festiwal Filmów Turystycznych Tour Film (MTT Tour Salon): Poznań
  • 2007: Nagroda TV Biznes dla najlepszego filmu promującego walory inwestycyjne miast i regionów – X Międzynarodowy Festiwal Filmów Turystycznych Tour Film (MTT Tour Salon): Poznań
  • 2007: Nagroda Prezesa Polskiej Izby Turystyki na X Międzynarodowym Festiwalu Filmów Turystycznych Tour Film (MTT Tour Salon): Poznań
  • 2007: Nagroda Prezesa Polskiej Organizacji Turystycznej – X Międzynarodowy Festiwal Filmów Turystycznych Tour Film (MTT Tour Salon): Poznań[8]
  • 2008: Grand Prix CIFFT – International Committee of Tourism Film Festiwal: Wiedeń[9]
  • 2008: Grand Prix „Turysta 2008” dla najlepszego filmu – III Międzynarodowy Festiwal Filmów Turystycznych w Płocku
  • 2008: Nagroda za najlepszy scenariusz – III Międzynarodowy Festiwal Filmów Turystycznych w Płocku
  • 2008: Nagroda Prezydenta Miasta Płocka – III Międzynarodowy Festiwal Filmów Turystycznych w Płocku[10]
  • 2008: I Nagroda Das goldene Stadttor – VII International Film Competition The Golden City Gate (Targi ITB): Berlin
  • 2008: III Nagroda w kategorii wydawnictwo promocyjne – II Festiwal Promocji Miast i Regionów, konkurs „Złote Formaty”: Warszawa[11]
  • 2008: Nagroda Paul Calinescu za najlepszy film turystyczny – XII Document.Art – The International Festival of Touristic and Ecology Film Câmpulung-Muscel: Rumunia
  • 2008: Grand Prix Gavrilo Gavra Azinovic – XVI MEFEST International Festival of Touristic, Ecological, Sport and Culinary Films: Serbia
  • 2008: Nagroda Golden Pine za najlepszy film turystyczny – XVI MEFEST International Festival of Touristic, Ecological, Sport and Culinary Films: Serbia
  • 2008: I Nagroda w kategorii Turystyka Kulturalna – I Art&Tur International Tourism Film Festival: Barcelona

cykl programów telewizyjnych „Eko – echo”

  • 2006: I Nagroda za cykl programów telewizyjnych „Eko – echo” przyznana przez Ministra Środowiska i Towarzystwo Lasów Państwowych im. Adama Loreta[12][13]

Filmografia (wybrane)

Wystawy (wybrane)

  • 1969: Wystawa Grupy Zero-61 – Kuźnia: Toruń
  • 1971: Wystawa w Galerii Współczesnej: Warszawa
  • 1972: Wystawa „Polish Art Festival” – Atelier 72 – The Richard Demarco: Edynburg
  • 1973: Wystawa „KINOLABORATORIUM” – Galeria EL: Elbląg
  • 1973: „XII Biennale of Art”: São Paulo
  • 1974: Wystawa „The 5-th International Experimental Film Competition – Knokke Heist”: Belgia
  • 1976: Wystawa „Sztuka jako realność mechaniczna”: Łódź
  • 1977: Wystawa „DOCUMENTA 6” – sekcja video i sekcja filmu eksperymentalnego: Kassel
  • 1977: Wystawa „POLNISHE KÜNSTLER” – Kölnisher Kunstverein: Kolonia
  • 1977: Wystawa „FILM ALS FILM”: Berlin
  • 1977: Wystawa „FILM ALS FILM”: Essen
  • 1977: Wystawa „FILM ALS FILM”: Stuttgart
  • 1978: Wystawa „Analizy mediów” – BWA: Łódź
  • 1978: Wystawa „FILM AS FILM” – Hayward Gallery: Londyn
  • 1978: Wystawa „Art, Artist and Media”: Graz
  • 1979: Wystawa „Wejście – Wyjście”: Gdańsk
  • 1980: Wystawa „Horyzont” – Kolnischer Kunstverein: Kolonia
  • 1980: Wystawa „Nowe narzędzia – Nowe idee artystyczne” – Galeria ZPAF: Warszawa
  • 1980: Wystawa „Horyzont” – Mała Galeria ZPAF: Warszawa
  • 1980: Wystawa „Horyzont” – Galeria FV: Kraków
  • 1980: Wystawa „Horyzont” – Galeria Foto Medium Art: Wrocław
  • 1980: Wystawa „Horyzont” – Galeria Akumulatory 2: Poznań
  • 1980: Wystawa „Horyzont” – Polish Photography tour exhibition: Japonia
  • 1981: Wystawa „Horyzont” – Ostranenie – Bauhaus: Dessau
  • 1982: Wystawa „Biennnale”: Sydney
  • 1983: Wystawa „Reality” – BWA: Lublin
  • 1983: Wystawa „Presences Polonaises – Centre Georges Pompidou: Paryż
  • 1985: Wystawa „Film and sound” – MM Centre: Zagrzeb
  • 1986: Wystawa „Documenta 8”: Kassel
  • 1988: Wystawa „Videi Wohen”: Bazylea
  • 1988: Wystawa „Ruine der Kunste”: Berlin
  • 1992: Wystawa „Uber zeit” – Ruine der Kunste Berin: Dessau
  • 1992: Wystawa „Uber zeit2 Bauhaus”: Dessau
  • 1992: „Konstrukcja w Procesie”: Łódź
  • 1992: Wystawa „Święto Pracy” – Międzynarodowe Muzeum Artystów: Łódź
  • 1993: Wystawa „Ruine der Kunste”: Berlin
  • 1993: Wystawa „Ostranenie 97 – Horyzont albo historia o białych myszkach”: Dessau
  • 2000: Wystawa retrospektywna – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski: Warszawa[5]
  • 2010: Wystawa pośmiertna „Fenomeny percepcji” – Ośrodek Propagandy Sztuki w Łodzi[14]

Książki

  • Fotograf. Kraków: Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki: Korporacja Ha!Art, 2007. ISBN 978-83-86905-78-2
  • Big Dick. Fikcja dokumentalna. Korporacja Ha!art, 2013. ISBN 978-83-62574-95-7

Dramaty

  • Dryl. wydany w czasopiśmie „Dialog” (nr 7-8/2012)

Przypisy

  1. ↑ Zmarł Wojciech Bruszewski, twórca polskiego wideo-artu
  2. ↑ Wojciech Bruszewski (marzec 2007), www.ppa.pl [dostęp 2019-09-06] (pol.).
  3. ↑ Wojciech Bruszewski | Życie i twórczość | Artysta, Culture.pl [dostęp 2022-02-01] (pol.).
  4. ↑ Warsztat Formy Filmowej
  5. ↑ a b Wojciech Bruszewski – artist's web site
  6. ↑ Wywiad z prof. Wojciechem Bruszewskim w portalu www.ppa.pl z 5 marca 2007
  7. ↑ "Big Dick" - łódzkie spotkanie wokół powieści Wojciecha Bruszewskiego - Korporacja Ha!art, archiwum.ha.art.pl [dostęp 2022-02-01].
  8. ↑ Lublin 2016 – Europejska Stolica Kultury
  9. ↑ Wiedeń: Grand Prix CIFFT 2008 dla filmu „Lodz – City of Culture”
  10. ↑ Laureaci; www.tourfilmfestival.pl
  11. ↑ Klaster łódzki jako sieć współpracy w zakresie innowacji w regionie
  12. ↑ Towarzystwo Przyjaciół Lasu
  13. ↑ Fundacja EUROPA
  14. ↑ Wojciech Bruszewski – Telewizja Polska SA

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie