Wojciech Buliński
 Wojciech Buliński (2018) | |
| Data i miejsce urodzenia | 13 listopada 1929 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 24 listopada 2021 |
| profesor nauk technicznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1963 |
| Habilitacja | 1974 |
| Profesura | 15 kwietnia 1987 |
| Uczelnia | |
| Dziekan Wydziału Architektury PK | |
| Odznaczenia | |
 | |
Wojciech Włodzimierz Buliński (ur. 13 listopada 1929 w Warszawie, zm. 24 listopada 2021 w Krakowie[1]) – polski architekt, profesor zwyczajny, od początku kariery naukowej związany z Wydziałem Architektury Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, którego był dziekanem w latach 1987–1993.
Życiorys
Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej. W 1954 roku otrzymał dyplom magistra inżyniera architekta. Stopień doktora uzyskał w roku 1963, a stopień doktora habilitowanego w roku 1974. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał 15 kwietnia 1987[2]. W latach 1987–2000 pełnił funkcję kierownika Katedry Architektury Użyteczności Publicznej. Promotor wielu prac dyplomowych. Wyróżniony honorową Nagrodą SARP za wybitne osiągnięcia w dziedzinie architektury w 1994 roku. W 2001 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3]
Projekty
- Biurowiec BPPCIW (Biprocemwap) w Krakowie (1959–1966)[4][5][6]
- Dom Pszczelarza w Mszanie Dolnej (1968)
- Biurowiec z salą zebrań ZPW w Tarnowie Opolskim (1969)
- Budynek mieszkalny w Krakowie (1970)
- Instytut Materiałów Budowlanych, Ogniotrwałych i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1972–1975)[7]
- Centrum Medycyny Profilaktycznej w Krakowie (1972–1984)[8]
- ZPW Trzuskawica koło Kielc (1975–1976)
- Budynek biurowo-produkcyjny w Kielcach (Białogon) (1977)
- Bank PKO BP w Nowym Sączu (1992–1993)
- Dom wypoczynkowy NBP (Bankowiec) w Zakopanem (1994)
- Bank PKO BP w Zakopanem (1995–1996)
Przypisy
- ↑ Śp. prof. Wojciech Buliński (1929-2021) | SARP Oddział Kraków [dostęp 2021-11-26] (ang.).
- ↑ Prof. Wojciech Buliński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-04-23].
- ↑ lista odznaczonych.
- ↑ Le Corbusier po krakowsku – biurowiec Bibrocemwap, www.archirama.pl [dostęp 2019-04-23] [zarchiwizowane z adresu 2013-03-01].
- ↑ Małgorzata Włodarczyk, Architektura lat 60-tych w Krakowie, 2006, ISBN 83-7318-767-7.
- ↑ Biurowiec Biprocemwap – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL, 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
- ↑ Międzyresortowy Instytut Technologii Materiałów Budowlanych i Ceramiki AGH – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL, 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
- ↑ Centrum Zdrowia Budowlanych – Witamy na stronie Krakowskiego Szlaku Modernizmu – SzlakModernizmu.PL, 17 kwietnia 2021 [dostęp 2021-11-26] (pol.).
Bibliografia
- Szafer T.P., Współczesna architektura polska, Warszawa 1988
- Kronowski D., Kształtowanie formy architektonicznej w krajobrazie górskim – zagadnienia wybrane, rozprawa doktorska, Kraków 2014
- Włodarczyk M., Architektura lat 60-tych w Krakowie, czyli współczesna architektura w historycznym mieście, praca doktorska, Kraków 2004
- Włodarczyk M., Architektura lat 60-tych w Krakowie, Kraków 2006, s. 93–96
- Fabiański M., Purchla J., Historia architektury Krakowa w zarysie, Kraków 2017.
- Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Wydawnictwo Literackie, wyd. V, Kraków 1978, s. 524.
- Motak M., Architektura Krakowa 1989–2004. Nowe realizacje w kontekście miasta historycznego, Monografie Politechniki Krakowskiej
Media użyte na tej stronie
Autor: Paweł Żuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Instytut Materiałów Budowlanych, Ogniotrwałych i Ceramiki Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1972–1975). Autor projektu: Wojciech Buliński, współpraca: Bolesław Szczurek
Autor: Paweł Żuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Biurowiec Biprocemwap w Krakowie (1959-1966), proj. Wojciech Buliński
Autor: Paweł Żuk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Centrum Medycyny Profilaktycznej w Krakowie (1972–1984). Autor projektu: Wojciech Buliński, współpraca: Ludwik Konior