Wojciech Hornowicz
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | konstruktor, reżyser dźwięku, przedsiębiorca |
Leon Wojciech Hornowicz (ur. 22 września 1945 w Pawłodarze, zm. 26 września 1982 w Geesthacht) – polski konstruktor, producent aparatury nagłaśniającej i reżyser dźwięku.
Życiorys
Wraz z Markiem Wallem i Adamem Labogą uczęszczał do Wojskowych Zakładów Radiotechnicznych w Czernicy po czym otworzył we Wrocławiu własną, działającą w lokalnym podziemiu firmę Horn. Był jednym z pierwszych w Polsce konstruktorów, którzy wykonywali gitarowe wzmacniacze lampowe[1] – konstruował także kolumny głośnikowe i efekty gitarowe. Produkty te, których konstrukcja oparta była na sprzęcie firmy Peavey – w latach 60 XX w. używane były przez większość wrocławskich formacji, a także wiele zespołów rockowych z innych części kraju. Jego wyroby przewyższały mocą, sprawnością i jakością dostępne w sklepach państwowe produkty (stanowiły klasę samą w sobie nawet wśród tzw. podróbek). Od roku 1964 Hornowicz współpracował z wrocławskim zespołem rock and rollowym Błękitne Cienie. Był twórcą jego znakomitego brzmienia, które wyróżniało się na tle innych grup beatowych w tym okresie. W tym samym roku, jako pierwszy w Polsce skonstruował na potrzeby gitarzysty Romualda Piaseckiego z Błękitnych Cieni tzw. fuzz-box. W 1965 roku, w przeddzień koncertu The Animals w Hali Ludowej we Wrocławiu naprawił wzmacniacz należący do grupy, który zepsuł się podczas próby[2]. W 1967 roku za sprawą Piaseckiego znalazł się w Grupie I, Elarze 5, a w maju 1968 roku rozpoczął współpracę z zespołem Romuald & Roman, któremu przerabiał i uzdatniał sprzęt elektroniczny oraz nagłaśniał koncerty formacji. W 1972 roku zamontował wierną kopię (z autorskimi rozwiązaniami innowacyjnymi) zachodniego, hendrixowskiego fuzza w gitarze basowej Kazimierza Cwynara, który uruchamiał go przełącznikiem – jest słyszalny w nagraniach z longplaya Nurt[1]. W momencie, gdy dołączył do niego Marek Wall, powstała ich wspólna firma Horn-Wall, która również opiekowała się zespołem Romuald & Roman od strony technicznej, jednocześnie przyjmując inne zamówienia. Wspólnie skonstruowali oparty na tranzystorach 24-kanałowy mikser (jego budowę dokończył kilka lat później Wall) i 150-watowe kolumny dla Czesława Niemena na XI Krajowy Festiwal Piosenki Polskiej w Opolu (1973), a także 120-watowy wzmacniacz dla Józefa Skrzeka (SBB) i wiele innych wyrobów elektronicznych. Firma Horn-Wall przestała istnieć w momencie, gdy Wall został akustykiem w zespole Niemena i w 1976 roku założył swoją własną, oficjalną firmę.
Wojciech Hornowicz uwieczniony jest razem z grupą rockową Romuald i Roman na zdjęciach z planu filmowego, kręconego w 1971 roku we Wrocławiu filmu Trąd w reż. Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego[3].
Przypisy
- ↑ a b Nurt – Nurt (reedycja 2013) info: okładka płyty
- ↑ Stanisław Szelc: Stanisław Szelc dla Wroclife: Jak drzewiej bywało…. wroclife.pl, 2018-12-25. [dostęp 2020-08-08]. (pol.).
- ↑ Wojciech Hornowicz na planie filmu „Trąd” (1971). fototeka.fn.org.pl. [dostęp 2022-08-19]. (pol.).
Bibliografia
- Bogusław Klimsa: Rock we Wrocławiu 1959-2000. Wrocław: Wydawnictwo c2, 2016, s. 38, 44, 206-207. ISBN 978-83-63037-19-2.
- Dariusz Michalski: Trzysta tysięcy gitar nam gra. Historia Polskiej Muzyki Rozrywkowej – lata 1958-1973. Warszawa: Iskry, 2014, s. 625-627, 630. ISBN 978-83-244-0378-3.
Linki zewnętrzne
- Wojciech Hornowicz w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”