Wojciech Januszewicz

Wojciech Januszewicz

3 zwycięstwa
kapitan pilot
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1911 Krzywiec
Data i miejsce śmierci	5 października 1940 Hawkinge
Przebieg służby
Lata służby	od 1934
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Polskie Siły Zbrojne
Formacja	Lotnictwo Wojska Polskiego Armée de l’air RAF
Jednostki	21 pułk piechoty „Dzieci Warszawy” 111 eskadra myśliwska Klucz Frontowy „Jan” dywizjon 303
Stanowiska	dowódca eskadry dowódca klucza
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Wojciech Januszewicz (ur. 30 kwietnia 1911 w Krzywcu pow. Słonim, zm. 5 października 1940 w Hawkinge) – kapitan pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii.

Życiorys

Syn Joachima i Antoniny z d. Minuczyc. Jeszcze w czasie uczęszczania do szkoły średniej ukończył kurs pilotażu szybowców. Po kursie szybowcowym starał się o przyjęcie do dęblińskiej Szkoły Orląt, mimo dobrego zdrowia nie został jednak do niej przyjęty ze względu na niski wzrost. Po próbie dostania się do szkoły lotniczej rozpoczął szkolenie w szkole oficerów piechoty. Po jej ukończeniu otrzymał 15 sierpnia 1934 roku promocję na stopień podporucznika i przydział do 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy”. Po wielu staraniach udało mu się dostać na kurs pilotażu samolotów myśliwskich i w końcu 1936 roku został przydzielony jako pilot do 111 eskadry myśliwskiej. 19 marca 1938 roku Januszewicz uzyskał awans na stopień porucznika pilota i został mianowany zastępcą dowódcy eskadry, która rok później weszła w skład broniącej rejonu Warszawy Brygady Pościgowej^[1].

Po wybuchu wojny 2 września 1939 roku dowódca eskadry kapitan Gustaw Sidorowicz został ranny. Jego miejsce zajął por. Wojciech Januszewicz, który funkcję dowódcy pełnił do chwili ewakuacji 18 września. 6 września jego samolot PZL P.11c został zestrzelony przez myśliwce Bf 109 z I./ZG 1 i lądował przymusowo koło Zaborowa^[2]. W czasie walk nad Warszawą Wojciech Januszewicz odniósł trzy zwycięstwa powietrzne, najwięcej ze wszystkich pilotów jednostki.

Następnie poprzez Rumunię został ewakuowany do Francji gdzie walczył w Polskich Sił Powietrznych we Francji. Po przejściu szkolenia w Lyonie został mianowany dowódcą Klucza Frontowego „Jan” we francuskim dywizjonie myśliwskim Groupe de Chasse II/7. Do walki przystąpił wraz z pierwszą grupą polskich lotników 30 maja 1940 roku. Niestety kolejnego zwycięstwa na niebie Francji nie odniósł. Wkrótce przyszła klęska i Januszewicz poprzez Tunis i Gibraltar dotarł do Wielkiej Brytanii.

2 sierpnia 1940 został przeniesiony do dywizjonu 303. 5 października 1940 roku pilotowany przez niego Hawker Hurricane nr P3892 został zestrzelony przez Bf 109 nad kanałem La Manche w okolicach angielskiej miejscowości Hastings. W wyniku odniesionych ran i poparzeń, Wojciech Januszewicz zmarł tego samego dnia. Został pochowany na cmentarzu w Northwood grób H 237.

Wizerunek pilota został umieszczony na samolocie myśliwskim MiG-29 nr 38 z 23 Bazy Lotnictwa Taktycznego^[3].

Zwycięstwa powietrzne

Na liście Bajana zajmuje 92. pozycję z 3 pewnymi zestrzeleniami^[4].

• Me 110 – 3 września 1939
• Ju 87 – 4 września 1939
• Ju 87 – 6 września 1939

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari – 23 grudnia 1940 nr 8823^[5]
• Krzyż Walecznych – trzykrotnie
• Polowy Znak Pilota

Przypisy

Bibliografia

• Richard King: Dywizjon 303 walka i codzienność. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2012, s. 37. ISBN 978-83-7243-979-6.
• Olgierd Cumft, Hubert Kazimierz Kujawa: Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07329-5.
• Wojciech Zmyślony: Lista Bajana. [dostęp 2012-06-20]. (ang.).
• bbm.org.uk - Januszewicz. [dostęp 2012-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
• Józef Zieliński, Wojtek Matusiak, Robert Gretzyngier: Polscy lotnicy w Bitwie o Anglię. Warszawa: Bellona, 2015. ISBN 978-83-11-13984-8. OCLC 924759692.

Linki zewnętrzne

• Myśliwcy (pol.)