Wojciech Kowalczyk

Wojciech Kowalczyk
Data i miejsce urodzenia	14 kwietnia 1972 ; Warszawa
Wzrost	182 cm
Pozycja	napastnik
Kariera juniorska
Lata	Klub
	Olimpia Warszawa
1985–1990	Polonez Warszawa
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
Dorobek medalowy
	Igrzyska olimpijskie

Wojciech Kowalczyk (ur. 14 kwietnia 1972 w Warszawie) – polski piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Polski, srebrny medalista olimpijski z Barcelony. Po zakończeniu kariery sportowej współpracownik polskich mediów jako piłkarski publicysta.

Kariera klubowa

Od najmłodszych lat związany z drużynami warszawskimi. Ukończył sześć klas szkoły podstawowej. Zaczynał w Olimpii, po czym przez kilka lat występował w Polonezie. W listopadzie 1990 r. trafił do warszawskiej Legii. Przełomowym wydarzeniem w karierze zawodnika był występ w rewanżowym meczu 1/4 finału Pucharu Zdobywców Pucharów z Sampdorią 20 marca 1991, w którym zdobył dwie bramki, zapewniając Legii awans do półfinału. Wkrótce trafił do reprezentacji Polski, w której zadebiutował 21 sierpnia 1991 w meczu ze Szwecją.

W 1992 wraz z olimpijską reprezentacją Polski wywalczył srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Barcelonie. Po przegranym dwumeczu z Hajdukiem Split – po którym Legii nie udało się awansować do Ligi Mistrzów – został wystawiony na listę transferową, a we wrześniu 1994 – w trakcie sezonu 1994/1995 – za 1 750 000 USD przeniósł się do hiszpańskiego Realu Betis. Później występował także w hiszpańskim UD Las Palmas (1998–1999), ponownie w Legii (2001) oraz na Cyprze w drużynach Anorthosis Famagusta (2001–2003) oraz APOEL Nikozja (2003–2004). W sezonie 2004/2005 niezwiązany z żadnym klubem. Od początku sezonu 2005/2006 występował w grającym w rozgrywkach A-klasy klubie AZS Absolwent UW Warszawa (wraz z innym byłym gwiazdorem Legii – Krzysztofem Iwanickim).

Największe sukcesy odniósł w barwach Legii. Ogółem wystąpił w drużynie Legii w 151 meczach i zdobył 54 bramki. Wywalczył mistrzostwo Polski w 1994, 1995 i 2002, Puchar Polski i Superpuchar w 1994. W barwach drużyny Anorthosis Famagusta zdobył Puchar Cypru i tytuł króla strzelców ligi w 2002, a z kolei wraz z zespołem APOEL Nikozja mistrzostwo Cypru w 2004 roku.

Uważany za błyskotliwego napastnika, świetnie spisywał się w meczach Legii, jednak nie udało mu się zrobić międzynarodowej kariery. Znany był z niepokornego charakteru. W 1993 po odebraniu Legii tytułu mistrza Polski zrezygnował na pewien czas z występów w drużynie narodowej. Dwukrotnie, w 1996 i 1997 wchodził w ostry konflikt z trenerem kadry narodowej Antonim Piechniczkiem. Uważa się, że najlepiej rozumiał się z trenerem Januszem Wójcikiem, z którym współpracował w olimpijskiej reprezentacji Polski (1991–1992), w Legii (1992–1993) oraz w reprezentacji Polski seniorów (1997–1999).

W 2018 został grającym menadżerem Klubu Towarzysko-Sportowego Weszło^[1]^[2].

Inna działalność

Wraz z dziennikarzem sportowym Krzysztofem Stanowskim napisał książkę „Kowal. Prawdziwa historia”. Początkowo była dostępna w odcinkach na łamach Przeglądu Sportowego i Tempa. W całości została wydana w 2003 roku nakładem wydawnictwa „Zysk i s-ka”. Książka wzbudziła wiele kontrowersji, gdyż autor szczerze ukazuje kulisy funkcjonowania środowiska piłkarskiego w Polsce. Popularność piłkarza, bezpośredniość, szczerość i jego cięty język sprawiły, że książka była jednym z bestsellerów w 2003 roku, a w 2012 została wznowiona nakładem wydawnictwa „Buchmann”.

Współpracował z redakcją stacji telewizyjnej o profilu sportowym Polsat Sport, w której zajmował się analizą i komentarzem wydarzeń piłkarskich^[3]. W 2017 roku telewizja Polsat zakończyła współpracę z Kowalczykiem, powodem tej decyzji były wulgarne wpisy piłkarza na Twitterze odnoszące się do spraw politycznych^[4].

W 2018 roku rozpoczął publikację felietonów na portalu Weszło.com^[5]. W marcu tego samego roku, rozpoczął współpracę z radiem internetowym Weszło FM^[6], które przestało nadawać w lutym 2022 roku^[7] (sam Kowalczyk był jednym z uczestników audycji pożegnalnej^[8]). Kowalczyk współpracuje również z Kanałem Sportowym^[9]^[10].

Reprezentacja Polski

W reprezentacji Polski w latach 1991–1999 wystąpił w 39 meczach, zdobył 11 goli. Ostatnią jego bramką była strzelona 10 lutego 1999 roku w zremisowanym 1:1 meczu z Finlandią. Była to zarazem 1000 bramka reprezentacji Polski w meczu oficjalnym [strzelił ją w 1 minucie spotkania].

lp.	Data	Miejsce	Przeciwnik	Rezultat	Rozgrywki	Grał	Uwagi
1.	21 sierpnia 1991	Gdynia	Szwecja	2-0	towarzyski	90'
2.	11 września 1991	Eindhoven	Holandia	1-1	towarzyski	od 72'
3.	13 listopada 1991	Poznań	Anglia	1-1	elim. Euro 1992	od 79'
4.	19 maja 1992	Salzburg	Austria	4-2	towarzyski	90'
5.	26 sierpnia 1992	Pietarsaari	Finlandia	0-0	towarzyski	od 55'
6.	9 września 1992	Mielec	Izrael	1-1	towarzyski	90'
7.	23 września 1992	Poznań	Turcja	1-0	elim. MŚ 1994	od 62'
8.	14 października 1992	Rotterdam	Holandia	2-2	elim. MŚ 1994	do 67'
9.	26 listopada 1992	Buenos Aires	Argentyna	0-2	towarzyski	90'
10.	29 listopada 1992	Montevideo	Urugwaj	1-0	towarzyski	od 46'
11.	1 lutego 1993	Nikozja	Cypr	0-0	towarzyski	90'
12.	3 lutego 1993	Ramat Gan	Izrael	0-0	towarzyski	90'
13.	27 października 1993	Stambuł	Turcja	1-2	elim. MŚ 1994	do 54'
14.	17 listopada 1993	Poznań	Holandia	1-3	elim. MŚ 1994	90'
15.	9 lutego 1994	Santa Cruz de Tenerife	Hiszpania	1-1	towarzyski	90'
16.	23 marca 1994	Saloniki	Grecja	0-0	towarzyski	do 45'
17.	4 maja 1994	Kraków	Węgry	3-2	towarzyski	90'
18.	17 maja 1994	Katowice	Austria	3-4	towarzyski	do 45'
19.	17 sierpnia 1994	Radom	Białoruś	1-1	towarzyski	do 45'
20.	4 września 1994	Ramat Gan	Izrael	1-2	elim. Euro 1996	90'
21.	25 kwietnia 1995	Zabrze	Izrael	4-3	elim. Euro 1996	90'
22.	7 czerwca 1995	Zabrze	Słowacja	5-0	elim. Euro 1996	do 45'
23.	29 czerwca 1995	Recife	Brazylia	1-2	towarzyski	do 63'
24.	16 sierpnia 1995	Paryż	Francja	1-1	elim. Euro 1996	do 61'
25.	1 maja 1996	Mielec	Białoruś	1-1	towarzyski	90'	kpt.
26.	2 czerwca 1996	Moskwa	Rosja	0-2	towarzyski	do 39'	kpt.
27.	26 lutego 1997	Goiânia	Brazylia	2-4	towarzyski	od 46'
28.	12 marca 1997	Ostrawa	Czechy	1-2	towarzyski	do 80'
29.	2 kwietnia 1997	Chorzów	Włochy	0-0	elim. MŚ 1998	od 44'
30.	6 września 1997	Warszawa	Węgry	1-0	towarzyski	90'
31.	24 września 1997	Olsztyn	Litwa	2-0	towarzyski	do 69'
32.	7 października 1997	Kiszyniów	Mołdawia	3-0	elim. MŚ 1998	do 60'
33.	25 marca 1998	Warszawa	Słowenia	2-0	towarzyski	do 69'
34.	22 kwietnia 1998	Osijek	Chorwacja	1-4	towarzyski	do 79'
35.	10 listopada 1998	Bratysława	Słowacja	3-1	towarzyski	do 81'
36.	3 lutego 1999	Ta’ Qali	Malta	1-0	towarzyski	do 71'
37.	10 lutego 1999	Ta’ Qali	Finlandia	1-1	towarzyski	90'
38.	27 marca 1999	Londyn	Anglia	1-3	elim. Euro 2000	od 68'
39.	31 marca 1999	Chorzów	Szwecja	0-1	elim. Euro 2000	od 70'