Wojciech Kowalczyk (architekt)

Wojciech Kowalczyk
Ilustracja
Wojciech Kowalczyk – architekt, lata 60.
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1932
Warszawa

Data i miejsce śmierci

12 kwietnia 1988
Warszawa

Miejsce spoczynku

cmentarz Bródnowski

Zawód, zajęcie

architekt

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi
Grób Wojciecha Kowalczyka na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie

Wojciech Kowalczyk (ur. 4 lutego 1932 w Warszawie, zm. 12 kwietnia 1988 tamże) – polski architekt, wykładowca na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej.

Życiorys

W 1959 r. ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Dyplom u prof. Bohdana Pniewskiego (wysokościowy budynek hotelowy w Warszawie). Starszy asystent na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej w katedrze Piotra Biegańskiego (1964–1968, 1972–1975)[1].

Pracę zawodową rozpoczął w pracowni Bohdana Pniewskiego, gdzie współpracował przy projekcie odbudowy Teatru Wielkiego i projekcie Domu Chłopa. W 1967 r. pracował w zakładach Kruppa w Essen. W latach 70. był projektantem w BPBO Budopol w Warszawie. W 1983 r. współzałożyciel Autorskich Pracowni Architektury APA w Warszawie, gdzie prowadził własną pracownię do śmierci.

Członek SARP od 1961 r., członek prezydium OW SARP i kolegium sędziów konkursowych OW SARP, odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi i Brązową Odznaką SARP.

Jego pierwszą żoną była Alina Kowalczykowa, profesor historii literatury polskiej. Jego drugą żoną była Joanna Cynke-Kowalczyk, lekarz medycyny. Dwóch synów: Michał Kowalczyk (fizyk, ur. 1957) oraz Maciej Kowalczyk (architekt, ur. 1981).

Został pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 50C, rząd 2).

Projekty konkursowe

  • Hotel Dom Chłopa w Warszawie /1957/ (współautorzy: Bohdan Pniewski, Małgorzata Handzelewicz-Wacławek, Piotr Guirard, Janina Podolewska, Jerzy Leszczyński, Andrzej Szuch) – I nagroda;
  • Gmach Teatru Muzycznego w Krakowie /1972/ (współautor: Krzysztof Dyga) – I nagroda;
  • Teatr w Novi Sad, Jugosławia – III nagroda;
  • Dworzec kolejowy w Nowych Tychach – II nagroda;
  • Teatr w Gdyni – IV nagroda;
  • Ambasada PRL w Moskwie, ZSRR (współautor: Jan Bogusławski, Waldemar Hinc) – I nagroda;
  • Budynek Polskich Linii Oceanicznych w Gdańsku – I nagroda;
  • Budynek PAP CAF w Warszawie – I nagroda równorzędna;
  • Sąd Najwyższy w Warszawie (współautor: Andrzej Ustjan i Krzysztof Dyga) – I nagroda;
  • Budynek MSZ w Warszawie – IV nagroda;
  • Ambasada PRL w New Delhi – I wyróżnienie;

Realizacje

  • Ambasada PRL w Moskwie, ZSRR. (współautor: Jan Bogusławski, Waldemar Hinc)
  • Kościół pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Ursusie /1978-1980/ (współautor: Andrzej Ustjan)
  • Kościół pw. św. Maksymiliana na Służewcu /1979-1988/ (współautor: Andrzej Ustjan)
  • Zespół budynków mieszkalnych URM przy ul. Bonifraterskiej w Warszawie /1977/ (współautor: Andrzej Ustjan, Krzysztof Dyga)
  • Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej w Stalowej Woli /1981/ (współautor: Andrzej Ustjan)

Przypisy

  1. Dankiewicz i inni, 100 lat Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1915-2015) : nauczyciele : praca zbiorowa, Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2017, ISBN 978-83-7814-620-9, OCLC 1042415680 [dostęp 2018-11-01].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wojciech Kowalczyk - architekt, lata 60-te, Warszawa.jpg
Autor: LazyJack, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wojciech Kowalczyk - architekt, lata 60-te
Wojciech Kowalczyk grave.jpg
Autor: Sloggi, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób architekta Wojciecha Kowalczyka na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie