Wojciech Krolopp

Wojciech Aleksander Krolopp
Ilustracja
Wojciech Aleksander Krolopp w 1983
Data i miejsce urodzenia

12 kwietnia 1945
Poznań

Data i miejsce śmierci

12 października 2013
Poznań

Typ głosu

sopran, bas[1][2], baryton[3]

Zawód

dyrygent

Aktywność

1957–2003

Współpracownicy
Jerzy Kurczewski
Zespoły
Międzyszkolny Chór Chłopięcy
Poznański Chór Chłopięcy Polskie Słowiki
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Wojciech Aleksander Krolopp (ur. 12 kwietnia 1945 w Poznaniu, zm. 12 października 2013 tamże) – polski dyrygent, długoletni śpiewak – początkowo sopran, a następnie baryton, dziennikarz, menedżer, dyrektor i kierownik artystyczny Polskich Słowików. Z powodu pedofilii skazany na karę pozbawienia wolności. Zmarł na AIDS[4].

Życiorys

Wykształcenie muzyczne zdobył w 1977 w poznańskiej Akademii Muzycznej w klasie wokalnej doc. Albina Fechnera. Jako solista – sopran debiutował w 1957, jako solista – baryton w 1964, a jako dyrygent w 1968. Od 1957 był solistą Międzyszkolnego Chóru Chłopięcego założonego przez Jerzego Kurczewskiego, w 1961 przemianowanego na Poznański Chór Chłopięcy[5][1].

W 1968 został zastępcą Jerzego Kurczewskiego do spraw artystycznych i menedżerem Poznańskiego Chóru Chłopięcego. Z jego inicjatywy w 1976 odbyły się Międzynarodowe spotkania chórów chłopięcych „Poznań-76”[a], a także następne festiwale[b][5][3], na których występowały najbardziej znane i cenione zespoły – Wienersaenger – Knaben, niemieckie zespoły z Toelz, Drezna, Lipska, Hannoveru czy Ratyzbony, a także chóry angielskie (Oxford, Windsor), francuskie, rosyjskie (Moskwa), amerykańskie czy południowoafrykańskie. W 1990 przejął po Kurczewskim dyrekcję i kierownictwo artystyczne Polskich Słowików[6][5]. W sezonie muzycznym 2000/2001 chór pod jego kierownictwem zdobył tytuł „Chór Unii Europejskiej – Ambasador Kultury”[7]. Od 1992 zrealizował z Polskimi Słowikami cykl pod hasłem „Muzyka w kościołach Poznania i Wielkopolski”, w którego ramach odbyło się 291 koncertów w 176 kościołach w całym kraju.

Od 1990 przygotował nagranie 25 płyt kompaktowych oraz pierwszej w Polsce płyty kompaktowej video.

Był recenzentem muzycznym, a jego opinie publikowane były na łamach poznańskiej prasy codziennej i ogólnopolskich czasopism muzycznych[8][c]. Ponadto był autorem audycji radiowych na antenie Rozgłośni Polskiego Radia w Poznaniu oraz cyklu programów „Młodzi śpiewacy wielka sztuka” (Polskie Radio Program II). Z okazji 50-lecia Polskich Słowików ukazała się książka „Słowiki á la carte”, będąca zbiorem reportaży autorstwa Kroloppa.

14 czerwca 1998 w Auli Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu odbył się galowy koncert z okazji 30-lecia pracy artystycznej Kroloppa. Również w 1998 został dyrektorem honorowym Fundacji OPUS III w Holandii, a od 2001 pełnił funkcję członka sekretariatu Organizacji Chórów Unii Europejskiej. Ponadto był prezesem Fundacji Poznańskiego Chóru Chłopięcego oraz prezesem Stowarzyszenia Poznański Chór Chłopięcy „Polskie Słowiki”.

Jako dyrygent poprowadził około 1500 koncertów a cappella oraz kantatowo-oratoryjnych. Zespół pod dyrekcją Wojciecha A. Kroloppa wykonał arcydzieła wokalno-instrumentalne Bacha (Pasja wg św. Mateusza, Pasja wg św. Jana, Oratorium na Boże Narodzenie, Oratorium Wielkanocne, Magnificat, Msza h-moll, kantaty), Haendla (Mesjasz, Cecilien Ode, Dettinger Te Deum), Haydna (Die Sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze), Charpentiera (Te Deum), Mozarta (Msza koronacyjna, Nieszpory, Requiem), Pergolesiego (Stabat Mater), Szymanowskiego (Stabat Mater), a także opera dziecięca Mozarta „Bastien und Bastienne”.

Sprawa molestowania seksualnego chórzystów

Informacje o molestowaniu chórzystów przez Kroloppa pojawiały się już od lat 60., nigdy jednak nie zostały sformułowane w postaci doniesienia o popełnieniu przestępstwa[9].

16 czerwca 2003 został zatrzymany pod zarzutem poddawania osób małoletnich innym czynnościom seksualnym[6][5][10]. 13 stycznia 2004 rozpoczął się proces o molestowanie seksualne małoletnich chórzystów[11], którego dyrygent dopuszczał się w latach 1994–1998. W lutym 2004 w związku z podejrzeniem nowotworu u Kroloppa zdiagnozowane zostało zaawansowane AIDS i proces zawieszono na czas szeregu operacji[9].

24 lipca 2004 sąd skazał Kroloppa na karę ośmiu lat pozbawienia wolności. W świetle zebranego przez prokuraturę materiału dowodowego, w tym zeznań ponad 40 świadków, Krolopp wykorzystywał seksualnie trzech małoletnich chłopców (wielokrotny seks oralny, analny oraz molestowanie), każdego co najmniej kilkanaście razy. Jak zauważył sąd w uzasadnieniu, działanie Kroloppa cechowała:

determinacja w zaspokojeniu popędu, premedytacja oraz niewyobrażalna i niedająca się zmierzyć żadnymi środkami krzywda, jaką wyrządził przestępczymi działaniami wobec swoich małoletnich podopiecznych, którzy zamiast znaleźć opiekę i ochronę w osobie oskarżonego, padli ofiarą przestępczych działań[9].

Sąd zwrócił też m.in. uwagę na dbałość Kroloppa o budowanie swojego nieskazitelnego wizerunku w środowisku artystycznym i politycznym Poznania (molestowania dopuszczał się głównie na wyjazdach)[9].

4 lutego 2005 w związku z przedawnieniem się jednego z udowodnionych przestępstw Sąd Okręgowy w Poznaniu skrócił wyrok do sześciu lat pozbawienia wolności[9][12]. Kasacja obrońcy skazanego mec. Eugeniusza Michałka została oddalona przez Sąd Najwyższy oraz uznana przezeń za bezzasadną. Obrona wnosiła w kasacji o uchylenie wyroku[10]. Ze względu na stan zdrowia karę odbywał z przerwami[13], np. w ciągu 3 lat miał 2,5 roku przerw w jej odbywaniu[14], a w 2007 został wypuszczony z więzienia i odtąd przebywał na wolności.

Odznaczenia i nagrody

Uwagi

  1. ↑ Międzynarodowe spotkania chórów chłopięcych „Poznań-76” odbyły się w dniach 5–14.02.1976; była to kontynuacja I międzynarodowego festiwalu chórów chłopięcych (25–28.06.1967).
  2. ↑ Np. II Międzynarodowe spotkania chórów chłopięcych „Poznań-80” (16–20.02.1980), III Międzynarodowy festiwal chórów chłopięcych (12–27.02.1983), w 1992, 1995, 2001 jako Światowy Festiwal Chórów Chłopięcych.
  3. ↑ Np. Gazeta Poznańska (zob. w „Kronika Miasta Poznania” nr 1/1988, s. 102), Gazeta Zachodnia (zob. w „Kronika Miasta Poznania” nr 1–2/1984, s. 109), Wprost, Ruch Muzyczny, Poradnik Muzyczny.

Przypisy

  1. ↑ a b Wojciech Krolopp: Poznański chór chłopięcy i Jerzy Kurczewski (1945–1975) (s. 106–136). „Kronika Miasta Poznania” nr 3/1977. [dostęp 2012-06-01]. (pol.).
  2. ↑ Wydarzenia w Poznaniu w: „Kronika Miasta Poznania” nr 3/1987, s. 142.
  3. ↑ a b Romuald Połczyński: Turnieje chórów chłopięcych (1967–1983) (s. 105–140). „Kronika Miasta Poznania” nr 1/1986. [dostęp 2012-06-01]. (pol.).
  4. ↑ sjk: Dyrygent-pedofil zmarł na AIDS. Wprost.pl, 2013-10-12. (pol.).
  5. ↑ a b c d Paweł Wieczorek: Pan od chóru. Przekrój, 3 lipca 2003. [dostęp 2012-06-01]. (pol.).
  6. ↑ a b Wojciech Wyszogrodzki: Zły dotyk maestra. Przegląd Tygodnik, 2003. [dostęp 2012-06-01]. (pol.).
  7. ↑ „Polskie Słowiki” są już w Unii Europejskiej.
  8. ↑ Poznańskie festiwale symfoniczne w latach 1979–1983 w: „Kronika Miasta Poznania” nr 1–2/1984, s. 109; on-line: [1].
  9. ↑ a b c d e Marcin Kącki: Maestro. Agora, 2013. ISBN 978-83-268-1528-7.
  10. ↑ a b pap, ss, ab: Krolopp ostatecznie skazany. Wprost.pl, 2006-03-09. [dostęp 2012-10-20]. (pol.).
  11. ↑ Osiem lat dla Kroloppa. poznan.naszemiasto.pl, 2004-07-24. [dostęp 2012-10-20]. (pol.).
  12. ↑ RMF/PAP: 6 lat dla dyrygenta. Polskalokalna.pl/news, 2005-02-04. [dostęp 2012-10-20]. (pol.).
  13. ↑ Łukasz Cieśla: Wojciech Krolopp wyszedł z więzienia. Głos Wielkopolski, 2008-08-12. [dostęp 2012-06-01]. (pol.).
  14. ↑ Pedofilia: Były dyrygent Polskich Słowików nie wraca do więzienia - Polska - Newsweek.pl, www.newsweek.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).
  15. ↑ Wydarzenia w Poznaniu w: „Kronika Miasta Poznania” nr 3/1987, s. 138.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

KroloppW.jpg
Wojciech A. Krolopp, 1983 rok