Wojciech Nowiński
Data i miejsce urodzenia | 11 grudnia 1948 | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 czerwca 2019 | ||||||||||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||
Wojciech Nowiński (ur. 11 grudnia 1948 w Warszawie[1], zm. 12 czerwca 2019 w Gdyni[2][3]) – polski piłkarz ręczny, trener piłki ręcznej, komentator sportowy.
Kariera
Kariera zawodnicza
Od 1962 był zawodnikiem Warszawianki, występował na pozycji bramkarza. W 1964 wywalczył mistrzostwo Polski juniorów[1]. Od 1966 był zawodnikiem AZS AWF Warszawa[1]. W 1970 ukończył studia w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Od tego samego roku był zawodnikiem Anilany Łódź. Z łódzkim zespołem zdobył wicemistrzostwo Polski w 1977 oraz pięć brązowych medali mistrzostw Polski (1971, 1972, 1974, 1975, 1978), a także dwukrotnie Puchar Polski (1973, 1977). Od 1978 był także członkiem zespołu szkoleniowego Anilany[1]. W latach 1980 występował we francuskiej drużynie AC Boulogne Billancourt, w latach 1980–1983 w HB Anzin Valenciennes[4][5].
W reprezentacji Polski seniorów wystąpił w latach 1968–1970 osiem razy, zagrał też w Akademickich Mistrzostwach Świata w 1971 (6. miejsce)[1].
Kariera trenerska i zawodowa
W latach 1983[6]–1989 był trenerem AC Boulogne Billancourt, w latach 1989[5]–1995 Jeanne d’Arc de Villemomble (JADV)[1]. W 1995 powrócił do Polski, był drugim trenerem reprezentacji Polski w piłce ręcznej (w latach 1996–1998 przy Jacku Zglinickim), w latach 1998–2001 przy Zygfrydzie Kuchcie, w latach 2002–2004 przy Bogdanie Zajączkowskim), w tym charakterze uczestniczył w mistrzostwach świata w 2003 i mistrzostwach Europy w 2002 i 2004[1]. Okazjonalnie prowadził także reprezentację Polski jako I trener (w ośmiu spotkaniach)[1].
Odnosił sukcesy z młodzieżową reprezentacją Polski, którą prowadził w latach 1996–1997 i 2002-2004[1]. W 1997 roku zdobył z nią czwarte miejsce na mistrzostwach świata, w 2002 młodzieżowe mistrzostwo Europy, w 2003 siódme miejsce na młodzieżowych mistrzostwach świata[1]. W latach 2000–2001 prowadziła zespół Al Ain ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich, w latach 2004–2007 był trenerem AZS AWFiS Gdańsk, w latach 2007–2009 trenerem reprezentacji Polski juniorów[1].
Od 1995 pełnił funkcję wykładowcy w Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku[1].
Od 2009 komentował zawody w piłce ręcznej w TVP Sport i telewizji Polsat[1].
W październiku 2018 roku odznaczony przez prezydenta Andrzeja Dudę Złotym Krzyżem Zasługi za wybitny wkład w upowszechnianie sportu[7]. Otrzymał także Złotą (1996) i Diamentową (2012) Odznakę ZPRP, a pośmiertnie Odznakę Diamentową z Wieńcem za Zasługi dla Piłki Ręcznej[1].
W ostatnich latach mieszkał w Gdańsku-Oliwie[3].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Władysław Zieleśkiewicz Wojciech Nowiński (1948-2019), w: Handball Polska, nr 4 (140)/2019, s. 44–49.
- ↑ Eurozet Sp , Wojciech Nowiński nie żyje. Były trener zmarł w wieku 70 lat – Sport, sport.radiozet.pl [dostęp 2019-06-12] (pol.).
- ↑ a b Wiadomości. Zmarł Wojciech Nowiński. sport.trojmiasto.pl, 13 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-14].
- ↑ Fédération française de handball: Un entraîneur-joueur polonais en France : Woïtech Nowinski. Handball : bulletin fédéral, 1982-05, 179/180 [dostęp 2022-03-09]. (fr.).
- ↑ a b Fédération française de handball: J.A.D. Villemomble : expérience... et jeunesse.... Handball : bulletin fédéral, 1989-11, 254 [dostęp 2022-03-09]. (fr.).
- ↑ Fédération française de handball: AC Boulogne Billancourt 1983/84. Handball : bulletin fédéral, 1983-09, 193/194 [dostęp 2022-03-09]. (fr.).
- ↑ Zmarł były reprezentant Polski, znany ekspert, sport.interia.pl [dostęp 2019-06-12] (pol.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Handball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.