Wojciech Pohoski

Wojciech Pohoski
major kawalerii major kawalerii
Data i miejsce urodzenia

21 kwietnia 1898
Berdyczów

Data i miejsce śmierci

16 października 1959
Clwyd

Przebieg służby
Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie,
Poland badge.jpg Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

7 Pułk Ułanów Lubelskich,
Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia

Stanowiska

zastępca dowódcy pułku,
kwatermistrz

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka,
II wojna światowa (kampania wrześniowa)

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920-1941, czterokrotnie) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy Jubileuszowy 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Wojciech Pohoski (ur. 21 kwietnia 1898 w Berdyczowie, zm. 16 października 1959 w Clwyd) – major kawalerii Wojska Polskiego i Polskich Sił Zbrojnych.

Życiorys

Urodził się 21 kwietnia 1898 w Berdyczowie, w rodzinie Macieja Augusta[1].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Za swoje czyny wojenne otrzymał Order Virtuti Militari. Będąc w stopniu podporucznika jako osadnik wojskowy otrzymał ziemię w majątku Ochnówka (gmina Werba)[2]. Został awansowany do stopnia porucznika kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 września 1920[3][4][5]. W latach 20. i 30. był oficerem 7 pułku ułanów (Mińsk Mazowiecki)[6][7][8][9][10][11]. Został awansowany do stopnia rotmistrza kawalerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929[12]. Na stopień majora awansował ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 28. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[13][14]. W marcu 1939 na stanowisku dowódcy szwadronu zapasowego[15].

Po wybuchu II wojny światowej w kampanii wrześniowej pełnił funkcję zastępcy dowódcy 7 pułku ułanów[16]. Później został oficerem Polskich Sił Zbrojnych. W strukturze Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia sprawował stanowisko kwatermistrza 45 Grupy Brygadowej w Blackshaw Moor Camp koło Leek. W 1957 roku został awansowany na podpułkownika kawalerii[17]. Zmarł w 1959 w Clwyd (Walia)[18].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne, wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-07-17].
  2. ↑ Ochnówka. wolyn.ovh.org. [dostęp 2017-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)].
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 687.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 609.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 356.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 613.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 555.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 296.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 634.
  10. ↑ Stanisław Maria Jankowski: Kasztanka Pana Marszałka. muzeumpilsudski.pl. [dostęp 2017-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-26)].
  11. ↑ 7. Pułk Ułanów Lubelskich. minskmaz.com. [dostęp 2017-03-26].
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 153.
  13. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 381.
  14. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 131.
  15. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 693.
  16. ↑ Tadeusz Jurga, Władysław Karbowski: Armia „Modlin” 1939. s. 456.
  17. ↑ Lista oficerów Polskich Sił Zbrojnych według awansów dokonanych na uchodźstwie. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 6, Nr 4 z 30 czerwca 1969. 
  18. ↑ Wojciech Pohoski. ancestry.co.uk. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
  19. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 4, Nr 1 z 9 maja 1956.  przyznany przez Prezydenta RP na uchodźstwie „za zasługi w pracy społecznej i niepodległościowej”.
  20. ↑ M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  21. ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 103 „za zasługi na polu wyszkolenia wojska”.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. Nr 12 z 6 sierpnia 1929 r., s. 241.

Bibliografia

  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Wojciech Pohoski: Kampania wrześniowa. [w:] B.I.24c [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie. [dostęp 2022-07-02].
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet mjr.svg
Naramiennik majora Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
Poland badge.jpg
Poland badge. Second World War period Polish Army (post-1939 Free Polish Army) shoulder title.