Wojciech Pokora

Wojciech Pokora
Ilustracja
Wojciech Pokora podczas Warszawskich Targów Książki (2016)
Data i miejsce urodzenia

2 października 1934
Warszawa

Data i miejsce śmierci

4 lutego 2018
Warszawa

Zawód

aktor teatralny i filmowy, pedagog, reżyser teatralny

Współmałżonek

Hanna Pokora

Lata aktywności

1957–2016

Zespół artystyczny
Teatr Dramatyczny w Warszawie
(1958–1984)
Teatr Nowy w Warszawie
(1984–1990)
Teatr Kwadrat w Warszawie
(1990–2001)
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Odcisk dłoni Wojciecha Pokory w Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach
Grób Wojciecha Pokory na Cmentarzu Poległych w Radzyminie

Wojciech Wacław Pokora (ur. 2 października 1934 w Warszawie, zm. 4 lutego 2018 tamże) – polski aktor teatralny i filmowy, pedagog, artysta kabaretowy oraz reżyser teatralny.

Życiorys

Absolwent Technikum Budowy Silników Samolotowych we Wrocławiu[1]. Przez kilka lat pracował w warszawskiej Fabryce Samochodów Osobowych[2][1]. Wraz z m.in. Jerzym Turkiem był członkiem amatorskiego kółka teatralnego działającego przy tym zakładzie[3]. W 1958 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, a następnie przez wiele lat był wykładowcą akademickim na tej uczelni[2][1].

Jego rolami dyplomowymi na warszawskiej PWST była rola Wiliama w Jak wam się podoba Szekspira (1957) w reżyserii Władysława Krasnowieckiego oraz Feliksa w Kapeluszu słomkowym Eugène’a Labiche (1958) w reżyserii Kazimierza Rudzkiego i Ludwika Sempolińskiego. Na deskach teatru repertuarowego zadebiutował rolą dziennikarza w Wizycie starszej pani Friedricha Dürrenmatta (1958) w reżyserii Ludwika René[4].

Był aktorem warszawskich teatrów: Teatru Dramatycznego (1958–1984), Teatru Nowego (1984–1990) i Teatru Kwadrat (1990–2001)[2][1]. Występował w spektaklach Teatru Telewizji, a także w kabaretach Owca (1966–1968) czy Dudek[5]. W latach 1990–2005 był aktorem Kabaretu Olgi Lipińskiej[6]. Ponadto współpracował z Teatrem Rozmaitości (1977–1978), Teatrem Komedia (1979), Teatrem Studio (1983), Teatrem 6. piętro (2011) oraz Och-Teatrem (2012–2013). Występował w spektaklach takich reżyserów jak Jerzy Jarocki, Konrad Swinarski, Wanda Laskowska, Piotr Cieślak czy Janusz Kondratiuk.

Reżyserował na deskach Teatru Kwadrat (1989, 1992, 1996), Teatru Syrena (1991), Lubuskiego Teatru w Zielonej Górze (1992, 1998), Teatru Powszechnego w Radomiu (1993), Teatru Polskiego we Wrocławiu (1994), Teatru Bagatela w Krakowie (1994), Teatru Dramatycznego w Płocku (1997, 1999), Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie (1998, 1999) oraz Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku (2000)[4].

Występował głównie w repertuarze komediowym, choć ma za sobą również role w produkcjach dramatycznych, takich jak Kiedy miłość była zbrodnią (1967), Palace Hotel (1977), Szczęśliwy brzeg (1983), a także serialu telewizyjnym Więzy krwi (2001).

Życie prywatne

Syn Wacława i Janiny. Aktor od 1957 do śmierci był żonaty z Hanną. Mieli dwie córki, Annę i Magdalenę, a także pięcioro wnucząt, w tym aktorkę Agatę Nizińską[7].

22 września 2015 ukazała się książka Z Pokorą przez życie, wywiad rzeka z Wojciechem Pokorą, przeprowadzony przez Krzysztofa Pyzię[8].

Zmarł 4 lutego 2018 w wieku 83 lat na skutek komplikacji po udarze mózgu, którego doznał w grudniu 2017[9][10]. 10 lutego 2018, po mszy świętej żałobnej w kościele św. Brata Alberta i św. Andrzeja Apostoła w Warszawie, spoczął na cmentarzu Bohaterów Bitwy Warszawskiej 1920 r. w Radzyminie[11].

Filmografia

W przebiegu kariery aktorskiej, Wojciech Pokora często był obsadzany w głównych i znaczących rolach w filmach komediowych reżyserowanych przez Stanisława Bareję, m.in.: Poszukiwany, poszukiwana, Brunet wieczorową porą, Alternatywy 4.

Filmy fabularne
RokTytułRola
1960Mąż swojej żonymalarz pokojowy Mietek
1960Zezowate szczęściepodchorąży
1960Ostrożnie Yetigangster
1963Liczę na wasze grzechygłos reżysera Krzysztofa Kłodzkiego
1964Nieznanycekaemista
1965Na melinępartyzant
1965Butyranny w szpitalu
1965Sam pośród miastapijany „Kubuś Puchatek” przy barze
1966Gdzie jest trzeci królZientara
1966Małżeństwo z rozsądkutajny agent
1967To jest twój nowy synmistrz ping-pongowy Wojtek Kobuz
1967Marsjanieszeregowy Piwko
1967Paryż – Warszawa bez wizykrólewski nawigator
1967Kiedy miłość była zbrodniągestapowiec
1968Człowiek z M-3milicjant w Łazienkach
1969Nowyurzędnik Tadeusz Kaczmarski
1970Hydrozagadkakreślarz
1970Rejsuczestnik rejsu
1970Akcja Brutus„Pająk”
1972Poszukiwany, poszukiwanaStanisław Maria Rochowicz
1974Nie ma róży bez ogniaeksmitowany mąż
1976Brunet wieczorową porąKowalski
1977Palace Hotelreżyser Władysław Lenka
1978Co mi zrobisz, jak mnie złapieszchłop goniący świnię
1980Miśautor piosenek
1982Miłość ci wszystko wybaczykomik
1983Szczęśliwy brzegPaweł
1985C.K. Dezerterzyoberleutnant Franz von Nogay
1987Koniec sezonu na lodysierżant Milicji Obywatelskiej Sylwester Rogowski
1989Co lubią tygrysyPiotr
1998Złoto dezerterówmajor Ernst von Nogay
Seriale
RokTytułRola
1964Barbara i Janporucznik Milicji Obywatelskiej (odc. 4)
1968Przygody psa Cywilaporucznik Zubek (odc. 1, 2)
19741977Czterdziestolatekinżynier Mieczysław Gajny
1976Szaleństwo Majki Skowronsierżant Kuziak (odc. 1–4, 7–8)
1977Noce i dniekelner Walerian (odc. 5, 8)
1977Lalkasubiekt Lisiecki
1980Kariera Nikodema Dyzmyhrabia Żorż Ponimirski (odc. 2, 4, 7)
1983Alternatywy 4docent Zenobiusz Furman
1984Siedem życzeńaktor (odc. 1)
1986ZmiennicyAntoni Kłusek
1993Czterdziestolatek. 20 lat późniejposeł Mieczysław Gajny
1993Bank nie z tej ziemipolicjant Leopold Lulek
1996Bar Atlanticinżynier (odc. 3, 11)
1999Tygrysy Europykamerdyner Edward Skorupa, zwany Janem
19992001Miodowe lataEdward Rudnik, ojciec Aliny Krawczyk
2001Więzy krwiksiądz Adam
2002Na dobre i na złewizjoner Kowalski (odc. 91)
2003Tygrysy Europy 2były kamerdyner Edward Skorupa
2004Całkiem nowe lata miodoweEdward Rudnik, ojciec Aliny Krawczyk (odc. 14)
2005Nianiakamerdyner ze Stowarzyszenia Kamerdynerów (odc. 10)
2005Klinika samotnych sercMarian Kotowicz, nauczyciel matematyki, przyjaciel Jerzego Starugi, klient biura matrymonialnego „Serenada” (odc. 9, 10)
2005Dom niespokojnej starości2 role: Jan Kowalski, kuzyn Kowalskiego
2006Dylematu 5docent Zenobiusz Furman
2007Kryminalniaktor Wiński (odc. 87)
2009Teraz albo nigdy!Jerzy (odc. 42–44)
2012Do dzwonka CafeTadzio z przyszłości
20132015Spokojnie, to tylko ekonomia!dziadek Bohdan
2016Na WspólnejStanisław Niemirowicz (odc. 2299–2300, 2303, 2312, 2315, 2317–2318)

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d Wojciech Pokora. terazteatr.pl. [dostęp 2018-02-19].
  2. a b c Biografia. film.wp.pl. [dostęp 2012-03-06].
  3. Łukasz Knap, Wojciech Pokora nie żyje, „film.wp.pl”, 4 lutego 2018 [dostęp 2018-02-04] (pol.).
  4. a b Wojciech Pokora, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2018-02-04].
  5. Wojciech Pokora (2.10.1934 - 4.02.2018)
  6. a b c Monika Mokrzycka-Pokora: Wojciech Pokora. Culture.pl. [dostęp 2012-08-19].
  7. Agata Nizińska. filmpolski.pl.
  8. Z Pokorą przez życie. www.proszynski.pl. [dostęp 2015-08-08].
  9. Wojciech Pokora nie żyje, „TVN24.pl” [dostęp 2018-02-04].
  10. Wojciech Pokora od tygodni walczył z chorobą. Przyczyna śmierci aktora. se.pl. [dostęp 2018-02-06].
  11. Pożegnano Wojciecha Pokorę. Prezydent w liście: „Polska kultura traci wspaniałego aktora”. ZDJĘCIA [dostęp 2018-02-10].
  12. M.P. z 2020 r. poz. 955

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wojciech Pokora.JPG
Autor: Ja Fryta, Licencja: CC BY-SA 2.0
Aktor Wojciech Pokora (1934-2018) na Warszawskich Targach Książki 2016.
Al Gwiazd Wojciech Pokora.JPG
Autor: Geonidiusz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Aktor Wojciech Pokora, odcisk dłoni gwiazdy w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach, woj. zachodniopomorskie, pow. kamieński.
Wojciech Pokora, grób.jpg
Autor: Niegodzisie, Licencja: CC BY-SA 4.0
Wojciech Pokora, grób
POL Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego BAR.png
Baretka Odznaki 1000-lecia Państwa Polskiego