Wojciech Przybylski (działacz)
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 sierpnia 1939 |
| Data śmierci | 8 stycznia 2021 |
| Zawód, zajęcie | piłkarz, trener piłkarski |
| Doktor habilitowany nauk o kulturze fizycznej | |
| Specjalność: teoria sportu | |
| Alma Mater | Akademia Wychowania Fizycznego w Warszawie, Uniwersytet Warszawski |
| Doktorat | 1987 |
| Habilitacja | |
| Nauczyciel akademicki | |
| uczelnia | Akademia Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku |
| Stanowisko | rektor (2002–2008) |
| Odznaczenia | |
 | |
Wojciech Wiesław Przybylski (ur. 7 sierpnia 1939 w Tczewie[1], zm. 8 stycznia 2021[2][3]) – polski piłkarz, trener, działacz sportowy i polityczny. Doktor habilitowany nauk o kulturze fizycznej, profesor nadzwyczajny Akademii Wychowania Fizycznego w Gdańsku, w której był dziekanem Wydziału Wychowania Fizycznego i Sportu (1999–2002), a następnie przez dwie kadencje rektorem (2002–2008)[4].
Życiorys
W latach 1954–1956 należał do toruńskiego Związku Czarnych Skautów, nielegalnej organizacji o charakterze antykomunistycznym. Był absolwentem Liceum Ogólnokształcącego w Wąbrzeźnie (1959), Studium Nauczycielskiego w Radomiu (1961), Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie (1964), Uniwersytetu Warszawskiego (1967; ukończył pedagogikę[5])[1]. Uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych na Uniwersytecie Gdańskim (1987), a następnie doktora habilitowanego nauk o kulturze fizycznej na Narodowym Uniwersytecie WFiS w Kijowie (1999)[5]. Pracę w Akademii Wychowania Fizycznego i Sportu w Gdańsku (ówczesnej Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego) podjął w 1971. W latach 1977–1980 był kierownikiem Zakładu Zespołowych Gier Sportowych, w latach 1999–2002 Zakładu Teorii i Metodyki Zespołowych Gier Sportowych, 2002 Zakładu Teorii i Metodyki Piłki Nożnej, a od 2007 do 2008 Katedry Teorii i Metodyki Zespołowych Gier Sportowych[6].
W latach 1953–1968 był piłkarzem Pomorzanina Toruń, Unii Wąbrzeźno, AZS Warszawa i Broni Radom. Był trenerem piłkarzy: Stoczniowca Gdańsk (1971–1975), Bałtyku Gdynia (1975–1978) (asystent) i Lechii Gdańsk (1979–1980)[1]. W sezonie 1982/83 trenował także bagdadzki Al-Jaish, z którym zajął 5. miejsce w lidze i wygrał puchar Iraku[7].
Działacz Polskiego Związku Piłki Nożnej: członek zarządu (2000–2004), a następnie rzecznik etyki PZPN. W latach 2000–2008 prezes AZS AWF Gdańsk[1]. Przewodniczący Gdańskiej Rady Sportu[5].
W wyborach samorządowych w 2006 kandydował do pomorskiego sejmiku z listy Platformy Obywatelskiej. W 2008 został wiceprezesem Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Stronnictwa Ludowego w Gdańsku[1]. Z list tej partii bezskutecznie ubiegał się o mandat senatora w wyborach parlamentarnych w 2007[8], mandat posła w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009[9], mandat posła w wyborach parlamentarnych w 2015[5] i 2019, jak również o mandat radnego sejmiku województwa pomorskiego w wyborach samorządowych w 2010, 2014 i 2018[10].
W 2001 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[11].
Pochowany na cmentarzu Mały Kack w Gdyni[12].
Przypisy
- ↑ a b c d e Adam Mauks: Przybylski Wojciech. Encyklopedia Gdańska. [dostęp 2019-05-28].
- ↑ ms: Zmarł Wojciech Przybylski, były rektor AWFiS. 2021-01-08. [dostęp 2021-01-08].
- ↑ Zmarł Wojciech Przybylski, prof. AWFiS. awf.gda.pl, 2021-01-08. [dostęp 2021-01-08].
- ↑ Dr hab. Wojciech Przybylski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-05-28].
- ↑ a b c d Wojciech Przybylski. WNP. [dostęp 2019-05-28].
- ↑ Zmarł Wojciech Przybylski, były rektor AWFiS w Gdańsku. 2021-01-08. [dostęp 2021-01-12].
- ↑ Al-Jaish (Baghdad) - Coaches, www.rsssf.com [dostęp 2021-01-31].
- ↑ Michał Potocki: Kronika wyborcza - Polska 2007. e-Polityka.pl. [dostęp 2019-05-28].
- ↑ Obwieszczenie PKW. PKW. [dostęp 2019-05-28].
- ↑ Wojciech Przybylski. Portal Samorządowy. [dostęp 2019-05-28].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 20 września 2001 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2001 r. nr 45, poz. 730).
- ↑ Rafał Rusiecki, Profesor AWFiS-u Wojciech Przybylski pożegnany przez rodzinę, przyjaciół i współpracowników na cmentarzu w Gdyni, Dziennik Bałtycki, 17 stycznia 2021 [dostęp 2021-01-31].
