Wojciech Siemion

Wojciech Siemion
Ilustracja
Wojciech Siemion (2008)
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1928
Krzczonów

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 2010
Warszawa

Zawód

aktor

Współmałżonek

Jadwiga Siemion
Barbara Kasper-Siemion

Lata aktywności

1950–2010

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal 30-lecia Polski Ludowej Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”
Faksymile
Wojciech Siemion (ok. 1960)
Wojciech Siemion (2008)
Autograf z kwiatkiem (1973)
Grób Wojciecha Siemiona na warszawskim cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Juliusz Wojciech Siemion[1] (ur. 30 lipca 1928 w Krzczonowie, zm. 24 kwietnia 2010 w Warszawie) – polski aktor teatralny i filmowy, poseł na Sejm PRL IX kadencji.

Życiorys

Był synem Mikołaja i Apolonii Siemionów. Jego ojciec, kierownik szkoły powszechnej w Krzczonowie, został w 1942 zamordowany przez Niemców w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Wojciech Siemion miał sześciu braci, wśród nich dziennikarza Leszka Siemiona i chemika Ignacego Siemiona, oraz dwie siostry, które zmarły wkrótce po urodzeniu[2]. W 1945 przeniósł się do Kalisza, gdzie mieszkał jego brat Leszek. Tam ukończył Gimnazjum i Liceum dla Dorosłych im. Tadeusza Kościuszki w Kaliszu[2], a następnie studiował prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1947–1950), został absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie (z 1951).

Debiutował w 1946 (jako adept) rolą Madrygała w Krakowiakach i Góralach Wojciecha Bogusławskiego na scenie Teatru Miejskiego im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu[2]. Był aktorem Teatru Polskiego w Szczecinie (1950–1951), Teatru Ateneum (1951–1955), Teatru Młodej Warszawy (1955–1957), Teatru Komedia (1957–1962 i 1966–1968, w którym pełnił funkcję dyrektora i kierownika artystycznego), Teatru Narodowego (1962–1963, 1964–1965, 1972–1983), Teatru Powszechnego (1963–1964) i Teatru Ludowego w Warszawie (1970–1972), a także Teatru Polskiego we Wrocławiu (1968–1969). Był aktorem Studenckiego Teatru Satyryków, później w latach 60. kabaretu „Pod Egidą”. Zakładał teatr „Stara Prochownia”, w którym od 1972 pełnił funkcję dyrektora.

Prowadził spotkania dla czytelników pt. „Lekcja czytania”, podczas których przedstawiał własne interpretacje utworów Adama Mickiewicza, Cypriana Kamila Norwida, Mirona Białoszewskiego i Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Metodą interpretacyjną podczas tych spotkań było umiejętne wyczucie rytmiki utworów.

Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w latach 1959–1978 był kontaktem poufnym Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie „Wojciech”[3].

W 1983 wszedł w skład Rady Krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego. W latach 1985–1989 z ramienia Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej sprawował mandat posła na Sejm PRL IX kadencji. W latach 1986–1988 był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Starego Miasta w Zamościu[4]. Od 1998 do 2002 zasiadał w Sejmiku Województwa Mazowieckiego, reprezentując Polską Partię Socjalistyczną (wybrany został z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej). W 2001 z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego kandydował bez powodzenia do Sejmu. W 2002 i 2006 z listy PSL ubiegał się bezskutecznie ponownie o mandat radnego sejmiku, jednak w 2007 objął go w miejsce wybranego do Sejmu Janusza Piechocińskiego.

Wykładał na kierunku aktorstwo w Wyższej Szkole Komunikowania i Mediów Społecznych im. Jerzego Giedroycia w Warszawie, prowadził także prywatne muzeum we wsi Petrykozy.

21 kwietnia 2010 aktor doznał poważnych obrażeń w wyniku wypadku drogowego w Ruszkach pod Sochaczewem. Trzy dni później zmarł[5] w warszawskim szpitalu[6]. Pogrzeb odbył się 7 maja 2010 w kościele św. Karola Boromeusza na warszawskich Starych Powązkach, po której nastąpił pochówek w Alei Zasłużonych na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C29/tuje/12)[7].

Życie prywatne

Był żonaty z Jadwigą Siemion, zmarłą w 2004[8]. Kilka lat później ożenił się z Barbarą Kasper-Siemion[9].

Odznaczenia i wyróżnienia

Twórczość

Filmografia

Dubbing

Publikacje

  • Lekcja czytania. Norwid, 2001
  • Lekcja czytania. Mickiewicz, 2003
  • Lekcja czytania. Gałczyński czyli Metryka grecka i rzymska w niektórych wierszach poety, 2003
  • (Za)patrzenie, 2004
  • Non omnis moriar przy Józefa Panfila portretach człowieka, 2005
  • Lekcja czytania. Różewicz, 2006
  • Lekcja czytania. Białoszewski, 2007
  • Lekcja czytania. Aleksander Wat, 2008
  • Lekcja czytania. Juliusz Słowacki, 2009
  • Fortepian Szopena, 2010

Przypisy

  1. a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 grudnia 1999 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2000 r. nr 13, poz. 258).
  2. a b c Krzysztof Zwoliński, Juliusz Wojciech Siemion (1928–2010, „Rocznik Mazowiecki”, Nr 22, 2010, s. 130–138 [zarchiwizowane 2019-08-02].
  3. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w Warszawie (1944) 1954–1990, ipn.gov.pl [dostęp 2020-07-08].
  4. Społeczny Komitet Odnowy Starego Miasta, zamosciopedia.pl, 26 października 2014 [dostęp 2020-04-12].
  5. Zmarł Wojciech Siemion, rp.pl, 24 kwietnia 2010 [dostęp 2010-04-24].
  6. Zmarł wybitny aktor Wojciech Siemion, gazetaprawna.pl, 24 kwietnia 2010 [zarchiwizowane 2012-03-06].
  7. Pogrzeb Siemiona na Powązkach, fakt.pl, 7 maja 2010 [dostęp 2019-08-02].
  8. Edmund Mazur, Adwokat Jadwiga Siemion, „Palestra”, Nr 1–2, 2005 [zarchiwizowane 2018-04-25].
  9. Wojciech Siemion ponownie się ożenił, onet.pl, 16 września 2009 [zarchiwizowane 2009-09-24].
  10. Obwieszczenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 listopada 1955 r. (M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400).
  11. Pro Masovia – 2008 r., mazovia.pl [dostęp 2017-08-17].
  12. Laureaci nagrody im. Witolda Hulewicza, hulewicz.org.pl [zarchiwizowane 2019-09-30].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Order Sztandaru Pracy 1 klasy BAR.svg
Baretka: Order Sztandaru Pracy I klasy
POL Medal 30-lecia Polski Ludowej BAR.svg
Baretka: Medal 30-lecia Polski Ludowej
POL Złota Oznaka Honorowa Towarzystwa Polonia BAR.png
Baretka Złotej Oznaki Honorowej Towarzystwa Polonia
Signature of Wojciech Siemion (1991).jpg
Podpis Wojciecha Siemiona (wrzesień 1991)
Odznaka-zasluzony-dzialacz-kultury PL.png
Polish decoration Zasłużony Działacz Kultury (Meritorious Culture Activist)
Wojciech Siemion grób.JPG
Autor: Lukasz2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Wojciecha Siemiona na Powązkach
Wojciech-Siemion--autograf-1973.jpg
Autor: KGGucwa, Licencja: CC BY-SA 3.0
Wojciech Siemion, autograf z 1973.
2008.06.15. Wojciech Siemion Fot M Kubik 03.JPG
Autor: Mariusz Kubik, Licencja: CC BY 3.0
Wojciech Siemion (1928-2010), Polish actor
Wojciech Siemion-2008-C.jpg
Autor: Ejdzej, Licencja: CC BY 3.0
Wojciech Siemion, występujący na uroczystości wręczenia nagród w konkursie "Kwiaty dla Babci i Dziadka", Galeria Porczyńskich, Warszawa