Wojciech Smoczyński

Wojciech Smoczyński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

12 marca 1945
Głowno

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: bałtystyka, slawistyka, indoeuropeistyka
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1977 – językoznawstwo
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1986 – językoznawstwo
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

31 października 2000

Polska Akademia Nauk
Status

Specjalista Komitetu Językoznawstwa

Doktor honoris causa
Uniwersytet Wileński – 2007
Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński, Wydział Filologiczny

Stanowisko

profesor zwyczajny

Okres zatrudn.

1969–1989, 1992–2015

Uczelnia

Uniwersytet Warszawski, Wydział Polonistyki

Okres zatrudn.

1988–1994

Kierownik
Zakład

Językoznawstwa Indoeuropejskiego UJ

Okres spraw.

1996–2011

Kierownik
Katedra

Filologii Bałtyckiej UW

Okres spraw.

1990–1994

Wojciech Sławomir Smoczyński (ur. 12 marca 1945 w Głownie[1]) – polski językoznawca (w zakresie językoznawstwa historyczno-porównawczego), bałtolog, slawista, indoeuropeista. Emerytowany profesor zwyczajny w Katedrze Językoznawstwa Ogólnego i Indoeuropejskiego (później Instytucie Językoznawstwa) Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Kariera naukowa

W latach 1962–1967 studiował filologię słowiańską (pod kierunkiem Zdzisława Stiebera) oraz język litewski i gocki (pod kierunkiem Tamary Buch) na Uniwersytecie Warszawskim. Następnie odbył studia podyplomowe w zakresie językoznawstwa ogólnego i indoeuropejskiego na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie jego nauczycielami byli m.in. Jan Safarewicz, Jerzy Kuryłowicz, Adam Heinz, Tadeusz Pobożniak, Franciszek Sławski. W latach 1972–1975 badał gwarę litewską okolic Puńska. W 1977 doktoryzował się na Uniwersytecie Jagiellońskim, w 1986 tamże habilitował. W 2000 otrzymał tytuł profesorski, a profesorem zwyczajnym został w 2002. Przebywał na stażach zagranicznych m.in. w Oslo (1974), Wilnie, Wiedniu (1983–1985) i Getyndze (1989–1990)[1][2].

Od roku 1969 zatrudniony był w Katedrze Językoznawstwa Ogólnego i Indoeuropejskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, kolejno jako asystent i starszy asystent (1969–1977), wykładowca (1977–1978), adiunkt (1978–1989) i docent (1989)[3].

W latach 1988–1989 był ponadto wykładowcą lituanistyki na Uniwersytecie Warszawskim, zaś w 1990 zatrudniony został na UW na stanowisku profesora, przenosząc się tam z UJ na własną prośbę. Zorganizował na UW Katedrę Filologii Bałtyckiej i był jej pierwszym kierownikiem (1990–1994). Na Uniwersytecie Warszawskim prowadził wykłady i seminaria aż do 2005[3][4].

Od 1992 był ponownie zatrudniony na Uniwersytecie Jagiellońskim, już jako profesor[3]. Tamże od 1996 pełnił funkcję kierownika Zakładu Językoznawstwa Indoeuropejskiego[1][2], aż do momentu reorganizacji Katedry Językoznawstwa Ogólnego i Indoeuropejskiego w roku 2011[5]. W 2015 przeszedł na emeryturę[6].

Autor ok. 200 artykułów, 8 książek (w tym Słownika etymologicznego języka litewskiego), założyciel i redaktor międzynarodowego czasopisma Linguistica Baltica oraz serii wydawniczych Baltica Varsoviensia i Analecta Indoeuropaea Cracoviensia, redaktor kilku zbiorów artykułów[1][2][4]. Wypromował licznych doktorów, m.in.: Jadwigę Waniakową, Kingę Paraskiewicz, Wojciecha Sowę, Tomasza Majtczaka, Norberta Ostrowskiego.

Doktor honoris causa Uniwersytetu Wileńskiego (2007)[2].

Życie osobiste

Jest mężem Magdaleny Smoczyńskiej (córki Jerzego Turowicza). Ma z nią trzech synów, m.in. Wawrzyńca.

Ważniejsze publikacje

  1. Wojciech Smoczyński: Studia bałto-słowiańskie. Część I. Wrocław – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1989, seria: Prace Komisji Językoznawstwa PAN, 57. ISBN 83-040-3132-9. (pol.).
  2. Wojciech Smoczyński: Untersuchungen zum deutschen Lehngut im Altpreußischen. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2000, seria: Analecta Indoeuropaea Cracoviensia, III. ISBN 83-233-1354-7. (niem.).
  3. Wojciech Smoczyński: Język litewski w perspektywie porównawczej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, seria: Baltica Varsoviensia, III. ISBN 83-233-1430-6. (pol. • niem. • fr. • wł. • lit.).
  4. Wojciech Smoczyński: Hiat laryngalny w językach bałto-słowiańskich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003, seria: Analecta Indoeuropaea Cracoviensia, IV. ISBN 83-233-1815-8. (pol.).
  5. Wojciech Smoczyński: Studia bałto-słowiańskie. Część II / Baltisch-slavische Studien. Teil II. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2003, seria: Baltica Varsoviensia, V. ISBN 83-233-1686-4. (pol. • niem. • ang. • ros. • wł.).
  6. Wojciech Smoczyński: Lexikon der altpreußischen Verben. Innsbruck: Institut für Sprachen und Literaturen der Universität Innsbruck, 2005, seria: Innsbrucker Beiträge zur Sprachwissenschaft, 117. ISBN 3-85124-700-0. (niem.).
  7. Wojciech Smoczyński: Laringalų teorija ir lietuvių kalba. Vilnius: Lietuvių kalbos institutas, 2006, seria: Bibliotheca Salensis, II. ISBN 978-9955-704-17-1. (lit.).
  8. Wojciech Smoczyński: Słownik etymologiczny języka litewskiego. T. I-II. Wilno: Wydawnictwo Uniwersytetu Wileńskiego, 2007. ISBN 978-9955-33-152-0. (pol.).

Przypisy

  1. ↑ a b c d Smoczyński 2000 ↓, s. tylna okładka.
  2. ↑ a b c d Smoczyński 2007 ↓, s. tylna okładka.
  3. ↑ a b c Pracownicy Katedry Językoznawstwa Ogólnego i Indoeuropejskiego UJ ↓.
  4. ↑ a b Rembiałkowska ↓.
  5. ↑ Zarządzenie nr 77 Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego z 24 października 2011 roku w sprawie likwidacji zakładów w Katedrze Językoznawstwa Ogólnego i Indoeuropejskiego Wydziału Filologicznego UJ. [dostęp 2017-07-12].
  6. ↑ Jakubczyk 2016 ↓, s. 11.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie