Wojciech Staroźrebski Sobiejuski
| ||
| Biskup chełmski | ||
| ||
| Kraj działania | I Rzeczpospolita | |
| Data urodzenia | ok. 1517 | |
| Data i miejsce śmierci | 1 stycznia 1580 Przemyśl | |
| Biskup diecezjalny przemyski | ||
| Okres sprawowania | 1577–1580 | |
| Biskup diecezjalny chełmski | ||
| Okres sprawowania | 1562–1577 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Nominacja biskupia | 6 listopada 1562 | |
| Sakra biskupia | brak danych | |
Wojciech Staroźrebski Sobiejuski herbu Dołęga (ur. ok. 1517 roku – zm. 1 stycznia 1580 roku w Przemyślu) – kanonik płocki i włocławski, archidiakon dobrzyński i krakowski, sekretarz królewski, biskup chełmski; następnie przemyski.
Życiorys
Urodzony ok. 1517 r. Studiował najpierw w Akademii Krakowskiej, a później w Bolonii i Padwie.
Po powrocie do Polski został sekretarzem Zygmunta I Starego i jego posłem w Rzymie. W dniu 6 listopada 1562 r. mianowany został biskupem chełmskim. Zadbał o stworzenie odpowiednich warunków bytowych kapituły, oddając jej w użytkowanie dawny pałac biskupi. Uporządkował statuty kapitulne. W 1572 r. przekazał wieczyście tejże kapitule wszelkie dochody i dobra należące do kościoła krasnostawskiego (biskupiego).
Był członkiem komisji do rewizji królewszczyzn na sejmie 1566 roku[1].
Był sygnatariuszem aktu unii lubelskiej 1569 roku[2]. Od 1572 r. przebywał też na dworze Anny Jagiellonki. Sprawował swój urząd przez 15 lat. Był uczestnikiem zjazdu w Łowiczu 23 lipca 1572 roku[3]. W 1573 roku potwierdził elekcję Henryka III Walezego na króla Polski[4]. Był uczestnikiem zjazdu w Stężycy w 1575 roku[5]. W 1575 roku w czasie wolnej elekcji głosował na cesarza Maksymiliana II Habsburga[6]. W dniu 11 grudnia 1577 r. przeniesiony został na biskupstwo przemyskie, gdzie rządy objął w dniu 9 marca 1578 r.
Niektórzy historycy przypisują mu ponowne sprowadzenie Żydów do miast biskupich oraz udzielenie im zezwolenia na pędzenie wódki (m.in. w Skierbieszowie) i wybijanie wosku, za co w zamian mieli uiszczać odpowiednie opłaty wynoszące 20 grzywien rocznie.
Przypisy
- ↑ Krzysztof Chłapowski, Realizacja reform egzekucji dóbr 1563-1665. Sprawa zastawów królewszczyzn małopolskich, Warszawa 1984, s. 29.
- ↑ Volumina Legum, t. II, Petersburg 1859. s. 87.
- ↑ Karol Sienkiewicz, Skarbiec historii polskiej. t. II, Paryż 1840, s. 25.
- ↑ Świętosława Orzelskiego bezkrólewia ksiąg ośmioro 1572-1576, Kraków 1917, s. 149.
- ↑ Paweł Rybak, Zjazd Szlachty w Stężycy (Maj–Czerwiec 1575 r.). Na tle drugiego bezkrólewia, Toruń 2002, s. 203.
- ↑ Ewa Dubas-Urwanowicz, Koronne zjazdy szlacheckie w dwóch pierwszych bezkrólewiach po śmierci Zygmunta Augusta, Białystok 1998, s. 294
Bibliografia
- Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, wyd. II popr. i uzupeł., Warszawa 2000, k. 416-417. ISBN 83-211-1311-7
Media użyte na tej stronie
