Wojciech Wojtecki
| ||
 Wojciech Wojtecki (1937) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 17 sierpnia 1908 Warszawa | |
| Data i miejsce śmierci | 19 czerwca 1964 Monachium | |
| Zawód | aktor, reżyser | |
| Współmałżonek | Krystyna Ankwicz | |
Wojciech Wojtecki, właśc. Wojciech Wasilewski (ur. 17 sierpnia 1908 w Warszawie, zm. 19 czerwca 1964 w Monachium[1]) – polski aktor teatralny, filmowy, reżyser oraz piosenkarz[2] i poeta.
Biografia
Karierę aktorską rozpoczął na początku lat trzydziestych na scenie Teatru Miejskiego Kameralnego w Częstochowie. Następnie występował: w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie (sez. 1934/35), w Warszawie w Teatrze Ateneum (od lutego 1936), na scenie Teatru Narodowego (przedstawienie Warsztatu Teatralnego PIST Mąż przeznaczenia – maj), od czerwca 1936 do października 1937 w Teatrze Malickiej. W sezonie 1937/38 (do sierpnia 1938) grał w Teatrach Miejskich we Lwowie, a w sezonie 1938/39 w Teatrze Małym w Warszawie.
Wystąpił w filmie Ordynat Michorowski jako hrabia Bohdan Michorowski[3].
Po wybuchu wojny znalazł się na Węgrzech. W końcu 1939 zorganizował w Budapeszcie Teatr Objazdowy Polskiej YMCA, który grał dla polonii węgierskiej przez półtora roku[1].
Następnie przedostał się do Palestyny. Tam został aktorem i reżyserem Teatru Żołnierskiego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich (potem Czołówki Karpackiej, a później Teatru Dramatycznego 2 Korpusu). Z teatrem tym występował na Bliskim i Środkowym Wschodzie. Pisywał także sztuki[4]. To w tym okresie powstała napisana przez niego (do muzyki Juliusza Feuersteina i Wiarosława Sandelewskiego) piosenka Marsz, marsz, Brygado Karpacka (W Egiptu piaskach dalekich)[5], która została nagrodzona w konkursie na pieśń SBSK[6]. Był również pierwszym wykonawcą piosenki do słów Mariana Hemara Pamiętaj o tym, wnuku, że dziadzio był w Tobruku[7], która była prologiem do rewii Czołówki Karpackiej Pamiętaj o tym, wnuku, której premiera odbyła się jesienią 1941[4]. W czasie pobytu w Egipcie Wojtecki współpracował również w rozgłośniami radiowymi w Aleksandrii[4] i Kairze[1].
Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii. Kierował londyńskim Teatrem Aktora oraz organizował polonijne życie teatralne[8]. Brał udział w polskich przedstawieniach organizowanych m.in. w Scala Theatre w Londynie. W latach 1957–60 był prezesem ZASP na Emigracji. Ostatnie lata życia spędził w Monachium[1], gdzie pracował w polskiej rozgłośni Radia Wolna Europa. Zginął w wypadku samochodowym[7].
Był mężem najpierw aktorki Krystyny Ankwicz, potem aktorki i pisarki Weroniki Lechówny.
Ważniejsze role teatralne
- 1934: Damy i huzary, Aleksander Fredro – jako Edmund
- 1935: Klub kawalerów, Michał Bałucki – jako Topolnicki, reż. Karol Wyrwicz-Wichrowski, Teatr Miejski im. Juliusza Słowackiego, Kraków
- 1935: Balladyna, Juliusz Słowacki – Kirkor, reż. Iwo Gall, Stołeczny Teatr Powszechny, Warszawa
- 1936: Pan Geldhab, Aleksander Fredro – jako Lubomir, reż. Stanisława Perzanowska, Teatr Ateneum, Warszawa
- 1951: Uciekła mi przepióreczka, Stefan Żeromski – jako Przełęcki, reż. Wojciech Wojtecki, Teatr Aktora, Londyn
- 1952: Fircyk w zalotach, Franciszek Zabłocki, Teatr Aktora, Londyn
- 1954: Pociąg do Wenecji, Georges Berr, Louis Verneuil – jako Michał Ancelot, reż. Wojciech Wojtecki, Teatr Aktora, Londyn
- 1955: Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz – jako Hrabia, reż. Leopold Kielanowski, Teatr Polski ZASP, Londyn
- 1955: Skiz, Gabriela Zapolska – Tolo, reż. Leopold Kielanowski Leopold, Teatr Nowy, Londyn
- 1957: Wyzwolenie, Stanisław Wyspiański – jako Reżyser, reż. Leopold Kielanowski, Teatr Polski ZASP, Londyn
- 1958: Klub kawalerów, Michał Bałucki – jako Wygodnicki, reż. Wojciech Wojtecki, Teatr Polski ZASP, Londyn
- 1958: Książę Niezłomny, Juliusz Słowacki – jako Don Fernand, reż. Leopold Kielanowski, Teatr Polski ZASP, Londyn
- 1959 Rejtan, Kazimierz Brończyk – jako Król Stanisław August Poniatowski, reż. Leopold Kielanowski, Teatr Polski ZASP, Londyn
Reżyseria
- 1951: Polityka i miłość, Laszlo Bus-Fekete, Teatr Aktora, Londyn
- 1951: Uciekła mi przepióreczka, Stefan Żeromski, Teatr Aktora, Londyn
- 1952: Fircyk w zalotach, Franciszek Zabłocki, Teatr Aktora, Londyn
- 1953: Grzegorz Dyndała, czyli mąż pognębiony, Molière, Teatr Aktora, Londyn
- 1954: Pociąg do Wenecji, Georges Berr, Louis Verneuil, Teatr Aktora, Londyn
- 1954: Ptak, Jerzy Szaniawski, Teatr Aktora, Londyn
- 1954: Gość oczekiwany, Zofia Kossak-Szczucka, Teatr Polski ZASP, Londyn
- 1954: Oficer gwardii, Ferenc Molnár, Teatr Aktora, Londyn
- 1954: Krystyna musi mieć syna, Marek Gomuliński, Teatr Aktora, Londyn
- 1955: Porwanie Sabinek, Julian Tuwim, Teatr Aktora, Londyn
- 1955: Szczęście Frania, Włodzimierz Perzyński, Teatr Aktora, Londyn
- 1957: Trafika pani generałowej, Laszlo Bus-Fekete, Teatr Aktora, Londyn
- 1958: Klub kawalerów, Michał Bałucki, Teatr Polski ZASP, Londyn
Przypisy
- ↑ a b c d Wojciech Wojtecki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Wojciech Wojtecki. StareMelodie.pl. [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Wojciech Wojtecki w bazie filmpolski.pl
- ↑ a b c Jolanta Załęczny: Życie kulturalne w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich. Niepodległość i Pamięć 24/2 (58). [dostęp 2021-01-23].
- ↑ W Egiptu piaskach dalekich. Biblioteka Polskiej Piosenki. [dostęp 2021-01-23].
- ↑ Ku wolnej Polsce. Codzienne pismo Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich. 1941-04-19. [dostęp 2021-01-23].
- ↑ a b Brygada Karpacka (cz.4). Polskie Radio, 1981-04-20. [dostęp 2021-01-23].
- ↑ "Grzegorz Dyndała" czyli "Mąż pognębiony" nowym tryumfem Wojteckiego. e-teatr.pl, 1953. [dostęp 2021-01-23].
Media użyte na tej stronie
Halina Łęcka i Wojciech Wojtecki w sztuce "Zamieszaj" wystawionej w Teatrze Miejskim Kameralnym
Wojciech Wojtecki, polski aktor, reżyser i piosenkarz