Wojciech Ziemba

Wojciech Ziemba (ur. 15 października 1941 w Wampierzowie, zm. 21 kwietnia 2021 w Olsztynie) – polski duchowny rzymskokatolicki, doktor teologii biblijnej, rektor Wyższego Seminarium Duchownego Hosianum w Olsztynie w latach 1982–1986, biskup pomocniczy warmiński w latach 1982–1992, biskup diecezjalny ełcki w latach 1992–2000, arcybiskup metropolita białostocki w latach 2000–2006, arcybiskup metropolita warmiński w latach 2006–2016, od 2016 arcybiskup senior archidiecezji warmińskiej.

Życiorys

Urodził się 15 października 1941 w Wampierzowie^[1]. W latach 1954–1956^[2] kształcił się w liceum ogólnokształcącym w Mielcu^[3], następnie w latach 1956–1958 w liceum ogólnokształcącym w Bystrzycy Kłodzkiej^[2], gdzie uzyskał świadectwo dojrzałości^[1]. Od 1958 do 1960 był zatrudniony w Wydziale Finansowym Prezydium Rady Narodowej w Mielcu^[1]. W latach 1960–1967 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Hosianum w Olsztynie^[1], przerwane w latach 1963–1965 przymusową^[4] zasadniczą służbą wojskową w Dęblinie^[1]. Święceń prezbiteratu udzielił mu 18 czerwca 1967 w Olsztynie biskup Józef Drzazga, administrator apostolski diecezji warmińskiej. Dalsze studia odbył w latach 1970–1974 w Instytucie Nauk Biblijnych Wydziału Teologicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując doktorat z teologii biblijnej na podstawie dysertacji Wyznania ufności oraz ich teologiczne uzasadnienie w lamentacjach indywidualnych «Psałterza». W latach 1979–1980 pogłębiał specjalizację w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie^[1].

W latach 1967–1969 pracował jako wikariusz w parafii św. Katarzyny w Kętrzynie, następnie w latach 1969–1970 w parafii św. Jakuba w Olsztynie. Od 1976 do 1979 był diecezjalnym dyrektorem Papieskich Dzieł Misyjnych^[1].

Od 1974 do 1992 z przerwą na studia w Rzymie wykładał Pismo św. Starego Testamentu w Wyższym Seminarium Duchownym Hosianum w Olsztynie^[1]. Ponadto w latach 1974–1979 pełnił funkcję prefekta, w latach 1981–1982 był wicerektorem, a w latach 1982–1986 sprawował urząd rektora tego seminarium^[4]. Zajęcia dydaktyczne prowadził również w Instytucie Katechetycznym w Gietrzwałdzie, Instytucie Teologicznym dla Świeckich im. Jana Pawła II w Olsztynie^[1] i Wyższym Seminarium Duchownym w Ełku^[4]. Był także dyrektorem Studium Teologicznego Warmińskiego Instytutu Teologiczno-Historyczno-Pastoralnego i olsztyńskiego oddziału Towarzystwa Przyjaciół KUL. W latach 1977–1979 zajmował stanowisko sekretarza redakcji „Studiów Warmińskich”^[1].

19 czerwca 1982 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji warmińskiej ze stolicą tytularną Falerone^[5]. Święcenia biskupie otrzymał 4 lipca 1982 w konkatedrze św. Jakuba w Olsztynie^[1]. Udzielił mu ich prymas Polski Józef Glemp^[1], arcybiskup metropolita gnieźnieński i warszawski^[5], w asyście Henryka Gulbinowicza, arcybiskupa metropolity wrocławskiego, i Jana Obłąka, biskupa diecezjalnego warmińskiego^[1]. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa „Dives in misericordia Deus” (Bóg bogaty w miłosierdzie)^[6]. Sprawował urząd wikariusza generalnego diecezji, był moderatorem kurii biskupiej i ekonomem diecezji^[7]. Należał do rady kapłańskiej, rady duszpasterskiej oraz Komisji Głównej Synodu Diecezji Warmińskiej. Od 1982 zajmował stanowisko dziekana warmińskiej kapituły katedralnej^[1].

25 marca 1992, w wyniku reorganizacji struktur Kościoła katolickiego w Polsce^[6], Jan Paweł II przeniósł go na urząd biskupa diecezjalnego nowo utworzonej diecezji ełckiej^[7]. Tego samego dnia kanonicznie objął diecezję^[8], natomiast ingres do katedry św. Wojciecha w Ełku odbył 23 kwietnia 1992^[1]. W tym samym roku powołał Wyższe Seminarium Duchowne w Ełku i Diecezjalny Instytut Teologiczny, a rok później Diecezjalne Kolegium Teologiczne i „Caritas” Diecezji Ełckiej^[1]. W Gołdapi utworzył sambijską kapitułę konkatedralną w Gołdapi^[7]. Przeprowadził pierwszy w historii diecezji synod^[9], a w 1999 gościł na jej terenie papieża Jana Pawła II^[10].

16 listopada 2000 Jan Paweł II ustanowił go arcybiskupem metropolitą białostockim^[11][12]. 9 grudnia 2000 kanonicznie przejął archidiecezję^[13] i odbył ingres do bazyliki archikatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Białymstoku^[14]. Utworzył 20 parafii, zreorganizował sieć dekanatów, powołał Centrum Administracyjno-Pastoralne Archidiecezji Białostockiej. W 2005 zwołał I Kongres Eucharystyczny Archidiecezji Białostockiej, a w 2006 Kongres Miłosierdzia Archidiecezji Białostockiej^[15].

30 maja 2006 papież Benedykt XVI mianował go arcybiskupem metropolitą warmińskim^[16][17]. Rządy w archidiecezji przejął kanonicznie 9 czerwca 2006^[6], natomiast ingres do konkatedry św. Jakuba w Olsztynie odbył 11 czerwca 2006^[18]. 29 czerwca 2006 na placu św. Piotra w Rzymie otrzymał z rąk Benedykta XVI paliusz metropolitalny^[6]. Jako arcybiskup metropolita warmiński sprawował funkcję wielkiego kanclerza Wydziału Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie^[19]. W latach 2006–2012 przeprowadził I Synod Archidiecezji Warmińskiej. Przywrócił w archidiecezji organizowanie rejonowych konferencji formacyjnych duszpastersko-katechetycznych. W 2007 utworzył Archidiecezjalną Szkołę Muzyki Kościelnej i Archidiecezjalny Ośrodek Charytatywny „Caritas” Archidiecezji Warmińskiej w Rybakach, w 2008 Konwikt Kapłanów Warmińskich w Olsztynie i Kapitułę Kolegiacką w Lidzbarku Warmińskim, w 2009 Muzeum Archidiecezji Warmińskiej w Olsztynie, a w 2010 katolickie Radio Plus Olsztyn^[7]. 15 października 2016 papież Franciszek przyjął jego rezygnację z obowiązków arcybiskupa metropolity warmińskiego^[20][21].

W ramach Konferencji Episkopatu Polski był przewodniczącym Komisji Misyjnej i Zespołu ds. Stałych Kontaktów z Episkopatem Litwy, należał do Komisji ds. Seminariów Duchownych, ds. Duszpasterstwa Ludzi Pracy, ds. Duszpasterstwa Ludzi Morza, Podkomisji Biblijnej przy Komisji ds. Nauki Katolickiej^[1], Komisji Duszpasterstwa oraz Rady Ekonomicznej^[22][2]. W 1992 został apostolskim wizytatorem polskich seminariów duchownych^[1]. W 2006 był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego łomżyńskiego Tadeusza Bronakowskiego^[23].

Zmarł 21 kwietnia 2021 w Olsztynie^[24]. 27 kwietnia 2021 został pochowany w krypcie arcybiskupów warmińskich konkatedry św. Jakuba Apostoła w Olsztynie^[25].

Wyróżnienia

Nadano mu honorowe obywatelstwo: Mikołajek (2000)^[26], Białegostoku (2006)^[27] Lidzbarka Warmińskiego (2008)^[28] i gminy Wadowice Górne (2015)^[29]. Został też wyróżniony Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Warmińsko-Mazurskiego (2009)^[30].

W 2011 otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego^[19].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Nota biograficzna Wojciecha Ziemby na stronie archidiecezji warmińskiej (arch.). [dostęp 2021-06-19].
• Nota biograficzna Wojciecha Ziemby na stronie diecezji ełckiej. [dostęp 2021-06-19].
• Wojciech Ziemba na stronie Konferencji Episkopatu Polski [dostęp 2016-10-08]
• Wojciech Ziemba w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2010-09-11]