Wojewódzki Szpital dla Nerwowo i Psychicznie Chorych Drewnica

Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
Dewiza	Dla umysłu najcenniejsza jest potęga ludzkich serc.
Data założenia	1903
Typ szpitala	wojewódzki szpital specjalistyczny
Państwo	Polska
Adres	ul. Rychlińskiego 1 , 05-091 Ząbki
Oddziały szpitalne	9
Położenie na mapie Ząbek Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
Położenie na mapie powiatu wołomińskiego Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica
52°17′59,7480″N 21°06′33,8040″E/52,299930 21,109390
Strona internetowa

Tablica informacyjna

Zabudowania szpitalne

Tablica Pamiątkowa

Szpital „Drewnica” – szpital dla osób dorosłych z zaburzeniami psychicznymi w Ząbkach pod Warszawą.

Aktualnie pełna nazwa: Mazowiecki Szpital Wojewódzki Drewnica Sp. z o.o.

Rys historyczny

W 1889 z inicjatywy Pelagii Popławskiej powstało Warszawskie Towarzystwo Pomocy Lekarskiej i Opieki nad Umysłowo i Nerwowo Chorymi^[1]. Wspomagało ono finansowo rodziny chorych, opłacało koszty leczenia i dążyło do utworzenia własnego szpitala.

W tym celu Towarzystwo wystąpiło z propozycją przejęcia opuszczonych baraków po schronisku dla dzieci żołnierskich we wsi Drewnica. Miejscowe władze nie wyraziły zgody, mimo to nie zaprzestano starań o pozyskanie siedziby. W 1902 na mocy ukazu carskiego Towarzystwo uzyskało zezwolenie na zakup baraków wraz z piętnastoma morgami ziemi i tak powstał szpital „DREWNICA” zwany w tamtych czasach zakładem.

Uroczyste otwarcie i poświęcenie zakładu odbyło się w maju 1903. Początkowo były to dwa baraki: jeden dla kobiet, drugi dla mężczyzn, w sumie dla 24 chorych. Liczba chorych stale rosła i zakład powiększał się. Pierwszym dyrektorem był dr Karol Rychliński i kierował zakładem przez 30 lat. Przy zakładzie było gospodarstwo rolne, które dostarczało warzywa, owoce i mleko.

Jeden z pawilonów szpitala powstał z funduszy zarządzanych przez Eugenię Kierbedź, a zapisanych na cele społeczne przez jej męża Stanisława Kierbedzia (bratanka inżyniera Stanisława Kierbedzia).

W czasie II wojny światowej szpital znalazł się na linii frontu podczas oblężenia Warszawy i zamienił się w szpital wojenny, a w 1944 został doszczętnie ograbiony przez Niemców, co pogorszyło jego sytuację finansową.

Od 1948 placówka podlegała Ministerstwu Zdrowia, a następnie Wydziałowi Zdrowia i Opieki Społecznej Miasta Stołecznego Warszawy obejmując opieką Pragę-Północ i Pragę-Południe oraz 3 powiaty: wołomiński, otwocki i nowodworski.

W 1998 Szpital uzyskał osobowość prawną i od tego czasu podlega samorządowi województwa mazowieckiego.

Aktualnie szpital posiada 9 oddziałów stacjonarnych w tym:

• 5 oddziałów ogólnopsychiatrycznych
• 1 oddział rehabilitacyjny
• 1 oddział detoksykacyjny
• 1 oddział geriatryczny
• 1 oddział dzienny.

Przy szpitalu działają:

• Poradnia Zdrowia Psychicznego
• Rada Pacjentów – od 1991 – pierwsza w polskim szpitalu psychiatrycznym, od maja 1994 z siedzibą w „Chatce Puchatka”
• Warsztaty Terapii Zajęciowej – powstały w 1992
• Zespół Leczenia Środowiskowego – powstał we wrześniu 1995 w rezultacie programu „Pacjenci też są obywatelami” w ramach współpracy polsko – holenderskiej Szpitala „Drewnica” i holenderskich szpitali HC. Rumke Groep w Utrechcie; w 1997 spośród 60 kandydatów, zespół otrzymał międzynarodową nagrodę firmy Lilly – „Schizophrenia Reintegration Awards”, w kategorii Social Worker in Europe
• Hostel – od 1998 .

Zobacz też

• Cmentarz w Drewnicy

Przypisy

Bibliografia

• ZdzisławZ. Jaroszewski ZdzisławZ., GrażynaG. Herczyńska GrażynaG., Drewnica, sto lat Wojewódzkiego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych „Drewnica” w Ząbkach, Ząbki: APOSTOLICUM, 2003, ISBN 83-7031-347-7, OCLC 69566931 .

Linki zewnętrzne

Strona szpitala