Województwo brasławskie
Województwo brasławskie zostało utworzone na sejmie grodzieńskim 23 listopada 1793 r. ze stolicą w Brasławiu. Nie zostało w pełni zorganizowane w związku z rozpoczęciem insurekcji kościuszkowskiej.
Województwo miało mieć w Sejmie dwóch senatorów (wojewodę i kasztelana) i sześciu posłów wybieranych na cztery lata (po dwóch z każdej ziemi).
Województwo dzieliło się na trzy ziemie:
- brasławską ze stolicą w mieście Widze[1]; składającą się z parafii ziemi brasławskiej i pozostałej przy Polsce części powiatu zawilejskiego
- wiłkomirską składającą się z dawnych parafii, oprócz tych przyłączonych do ziemi oniksztyńskiej
- oniksztyńską składającą się z parafii: oniksztyńskiej, skiemiańskiej, kurklewskiej, owanckiej, bolnickiej, komajskiej, rakiskiej, krewiańskiej, świadowskiej, abelskiej, duszackiej, czadowskiej, dobejskiej, wizuńskiej, uszpolskiej, uszwińskiej, uciańskiej, malatskiej, kukuciskiej i kołtyniańskiej.
Wojewodą brasławskim mianowano Michała Kossakowskiego[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Dla dawnego powiatu zawilejskiego sejmiki miały się odbywać w Święcianach.
- ↑ Józef Wolff, Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386–1795, Kraków 1885
Bibliografia
- Volumina legum t. 10 Konstytucje Sejmu Grodzieńskiego z 1793 roku, Poznań 1952
Media użyte na tej stronie
Autor: Лобачев Владимир. Base colors: File:Tapestry with the coats of arms of Poland (White Eagle) and Lithuania (Vytis, Pahonia) and a figure of Victory.jpg, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rekonstrukcja herbu Rzeczypospolitej
Autor: GrzegorzusLudi, Licencja: CC0
Województwo brasławskie od 23 listopada 1793.