Województwo gnieźnieńskie

Województwo gnieźnieńskie
Palatinatus Gnesnensis
	1768–1793
	Herb
Państwo	I Rzeczpospolita
Prowincja	wielkopolska
Data powstania	1768
Siedziba wojewody	Gniezno
Wojewoda	zobacz: wojewodowie gnieźnieńscy
Siedziba sejmiku	Koło
Powierzchnia	7 660 km²
Populacja (1790); • liczba ludności	; 67266
Podział administracyjny
Liczba powiatów	3
	Położenie na mapie Rzeczypospolitej;
	Portal Polska

Województwo gnieźnieńskie (łac. Palatinatus Gnesnensis) – województwo Korony Królestwa Polskiego utworzone w 1768^[2] poprzez wydzielenie z województwa kaliskiego jego trzech północnych powiatów; istniało do II rozbioru Polski (1793).

Stolicą województwa było Gniezno. Powierzchnia wynosiła ok. 7 660 km²^[3]. Sejmik generalny zbierał się w Kole.

Powiaty:

Sąsiednie województwa:

Wojewodą gnieźnieńskim był m.in. Antoni Sułkowski w latach 1775–1786

Przypisy

↑ Tabela:Summaryusz Generalny wszelkich dochodów Rzeczypospolitey tak w Koronie iako i w Litwie z kalkulacyą mil kwadratowych, tak со do dymów, podatków, iako i ludzi, w: Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II. Warszawa 1790.
↑ Volumina Legum t. VII f. 747
↑ Zygmunt Gloger, Geografia historyczna ziem dawnej Polski, Województwo Kaliskie i Gnieźnieńskie