Województwo inowrocławskie

Województwo inowrocławskie
Palatinatus Iunivladislaviensis
województwo
XIV wiek – 1772
Herb
Herb
Sentencja: Sine delectum iustum[1]
Państwo

 I Rzeczpospolita

Prowincja

wielkopolska

Data powstania

XIV wiek

Siedziba wojewody

Inowrocław

Wojewoda

zobacz: wojewodowie inowrocławscy

Siedziba sejmiku

Radziejów

Popis

pod Inowrocławiem, ziemia dobrzyńska pod Lipnem[2]

Powierzchnia

2 900 km²

Populacja (1790[3])
• liczba ludności


51 507

Podział administracyjny
Liczba powiatów

5

Liczba reprezentantów
Liczba senatorów

2

Położenie na mapie Rzeczypospolitej
Położenie na mapie Polski
Portal Polska

Województwo inowrocławskie (początkowo gniewkowskie) – jednostka terytorialna Korony Królestwa Polskiego, później Rzeczypospolitej Obojga Narodów istniejące od XIV wieku do 1772, tworząca prowincję wielkopolską. Obejmowała powierzchnię 2 900 km² i miała 2 powiaty. Siedzibą wojewody był Inowrocław, a sejmiki ziemskie odbywały się razem z woj. brzeskokujawskim w Radziejowie.

Herb był taki sam jak województwa brzeskokujawskiego, to jest pół orła czarnego i pół lwa czerwonego, grzbietami do siebie obróconych i zwieńczonych jedną koroną na polu złotym.

Historia

Województwo inowrocławskie utworzono w XIV w. początkowo zwane było gniewkowskim.

Terytorium

Było to jedno z najmniejszych województw I Rzeczypospolitejliczyło tylko 2 900 km².

W skład województwa inowrocławskiego wchodziła m.in. Bydgoszcz, będąc w 1. poł. XVII w. jego największym miastem (niecałe 5 tys. mieszk.), która jednak nie odgrywała roli administracyjnej.

Powiaty woj. inowrocławskiego i ziemi dobrzyńskiej wg Adolfa Pawińskiego[4]
Województwo/ziemiaPowiatPowierzchnia w mil²Powierzchnia w km²
województwo bez z. dobrzyńskiejpowiat bydgoski30,101657,68
powiat inowrocławski23,011267,18
Razem Σ53,112924,75
ziemia dobrzyńskapowiat dobrzyński9,59528,35
powiat lipnowski22,741252,28
powiat rypiński21,271100,43
Razem Σ53,602952,38
województwo inowrocławskie z ziemią dobrzyńską Σ106,715877,13

Urzędy

Województwo posiadało dwóch senatorów większych, którymi byli: wojewoda i kasztelan inowrocławscy; oraz jednego senatora mniejszego – kasztelana bydgoskiego. Sejmiki ziemskie odbywały się wspólnie dla województw inowrocławskiego i brzeskokujawskiego w Radziejowie.

Wojewodowie Inowrocławscy:

Ziemia dobrzyńska

Ziemię dobrzyńską wcielono ostatecznie do Korony w 1466 r. Powierzchnia wynosiła ok. 54 mil². Dzieliła się na 3 powiaty: dobrzyński, rypiński i lipnowski (ustanowiony w miejsce dawnego słońskiego). Sejmiki odbywały się w Lipnie, gdzie obierano dwóch posłów na sejm, deputata na trybunał i komisarza na komisję radomską. Senatorów mniejszych było 3, tj. kasztelanowie: dobrzyński, rypiński i słoński. Starostwo grodowe bobrownickie, niegrodowe: dobrzyńskie, lipnowskie, rypińskie i inne. Herb jej wyobraża głowę sędziwego człowieka z dwiema koronami, jedną na głowie z rogami bawolimi, a drugą na szyi.

Przypisy

  1. Stefan Krzysztof Kuczyński, Polskie herby ziemskie. Geneza, treści, funkcje, Warszawa 1993, s. 214.
  2. Antoni Sozański, Wykład politycznej geografii, rządu i administracyi dawnej Polski przy końcu istnienia całego państwa (1648–1772), Kraków 1889, s. 8–9.
  3. Tabela: Summaryusz Generalny wszelkich dochodów Rzeczypospolitey tak w Koronie iako i w Litwie z kalkulacyą mil kwadratowych, tak со do dymów, podatków, iako i ludzi, w: Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy. Zaymuiący różne Wiadomości, Rządowe, Handlowe, Ekonomiczne, Fabryczne, Kontraktowe na Dobra, Summy, i Produkta. Zajmujący 3 miesiące kwiecień may czerwiec 1790. R.5. T. II. Warszawa 1790.
  4. Adolf Pawiński: Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 1: Wielkopolska. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1883, s. 50.
  5. Wymieniony jako wojewoda inowrocławski w bitwie Obrona Zbaraża 11 lipca 1649, Bitwa pod Beresteczkiem 28–30 czerwca 1651.
  6. Swawolna Kompanija - Oficjalna Pagina Szlacheckiej Gry Fabularnej „Dzikie Pola”, www.valkiria.net [dostęp 2017-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-11].
  7. M. Czajka, M. Kamler, W. Sienkiewicz: Leksykon Historii Polski, Warszawa 1995, s. 732

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie