Województwo kieleckie (1945–1975)
| ||||
| ||||
1945–1975 | ||||
Państwo | PRL | |||
Data powstania | 1945 | |||
Data likwidacji | 1975 | |||
Siedziba wojewody i sejmiku | Kielce | |||
Powierzchnia | 1945–1950: 18 053 km² 1950–1975: 19 476 km² | |||
Populacja (31 XII 1974) • liczba ludności | 1913 tys. | |||
Położenie na mapie Polski | ||||
Portal Polska |
Województwo kieleckie – jedno z województw istniejących w Polsce w latach 1945–1975.
Po II wojnie światowej województwo kieleckie została powołane dekretem PKWN z dnia 21 sierpnia 1944 r.[1] W 1946 roku województwo kieleckie miało 1 717 303 mieszkańców[2]. Zajmowało obszar 18 053 km²[3]. Na jego terenie znajdowało się 26 miast. W skład województwa wchodziło 13 powiatów: Częstochowa miasto, częstochowski, iłżecki, jędrzejowski, kielecki, kozienicki, opatowski, pińczowski, Radom miasto, radomski, sandomierski, stopnicki i włoszczowski.
6 lipca 1950 dokonano korekty podziału kraju na województwa. Z województwa odłączono powiat częstochowski (wszedł w skład woj. katowickiego). Województwo powiększono o tereny powiatów opoczyńskiego i koneckiego (z województwa łódzkiego). Po tych zmianach powierzchnia województwa liczyła 19 476 km² (6,2% powierzchni kraju). Zachodnia i północna granica województwa znajdowała się na rzece Pilicy. Granicę południowo-wschodnią i wschodnią stanowiła Wisła. Było 8 miast i 25 powiatów do 1962, a później było ich 24.
4 maja 1970 województwo kieleckie zostało odznaczone Orderem Krzyża Grunwaldu I klasy w 25 rocznicę zwycięstwa nad faszyzmem[4].
- Główne miasta: Radom, Kielce, Ostrowiec Świętokrzyski, Starachowice, Skarżysko-Kamienna, Sandomierz, Końskie, Opoczno
- Powiaty: białobrzeski, buski, chmielnicki (do 1962), iłżecki, jędrzejowski, kazimierski, Kielce m., kielecki, konecki, kozienicki, lipski, opatowski, opoczyński, Ostrowiec Świętokrzyski m., pińczowski, przysuski, Radom m., radomski, sandomierski, Skarżysko-Kamienna m., Starachowice m., staszowski, szydłowiecki, włoszczowski, zwoleński
Powiaty | Powierzchnia w km² | Ludność w tys. | % ludności w miastach |
---|---|---|---|
Województwo kieleckie | 19 476 | 1 859 | 26,4 |
białobrzeski | 654 | 38 | 10,6 |
buski | 941 | 91 | 9,0 |
chmielnicki | 618 | 41 | 9,6 |
iłżecki | 1 010 | 84 | 4,5 |
jędrzejowski | 1 252 | 100 | 12,2 |
kazimierski | 545 | 63 | 12,8 |
Kielce miasto | 41 | 88 | 100,0 |
kielecki | 1 824 | 167 | 6,5 |
konecki | 1 442 | 107 | 15,9 |
kozienicki | 1 096 | 77 | 22,8 |
lipski | 810 | 51 | 4,4 |
opatowski | 1 480 | 130 | 7,3 |
opoczyński | 1 428 | 102 | 9,6 |
Ostrowiec Świętokrzyski miasto | 48 | 38 | 100,0 |
pińczowski | 547 | 45 | 11,5 |
przysuski | 642 | 42 | 6,7 |
Radom miasto | 65 | 130 | 100,0 |
radomski | 1 040 | 85 | 6,4 |
sandomierski | 682 | 79 | 16,6 |
Skarżysko-Kamienna miasto | 43 | 35 | 100,0 |
Starachowice miasto | 19 | 35 | 100,0 |
staszowski | 784 | 59 | 9,7 |
szydłowiecki | 493 | 43 | 12,0 |
włoszczowski | 1 396 | 87 | 16,7 |
zwoleński | 576 | 42 | 13,0 |
Ludność
Rok | Liczba mieszkańców | ||
---|---|---|---|
ogółem | miejska (%) | wiejska (%) | |
14 II 1946 (spis sumaryczny)[2] | 1 717 303 | 363 997 (21,2%) | 1 353 306 (78,8%) |
3 XII 1950 (spis powszechny)[6] | 1 633 188 | 299 416 (18,33%) | 1 333 772 (81,67%) |
31 XII 1956[7] | 1786 tys. | 432 tys. (24,2%) | 1354 tys. (75,8%) |
6 XII 1960 (spis powszechny)[8] | 1 815 667 | 495 659 (27,3%) | 1 320 008 (72,7%) |
31 XII 1963[9] | 1883 tys. | 533 tys. (28,3%) | 1350 tys. (71,7%) |
31 XII 1965[10] | 1899,1 tys. | b.d. | b.d. |
8 XII 1970 (spis powszechny)[11] | 1 890 509 | 615 871 (32,58%) | 1 274 638 (67,42%) |
31 XII 1971[12] | 1895,1 tys. | 628,7 tys. (33,2%) | 1266,4 tys. (66,8%) |
31 XII 1972[13] | 1905,6 tys. | 646,7 tys. (33,9%) | 1258,9 tys. (66,1%) |
31 XII 1973[14] | 1902 tys. | 660 tys. (34,7%) | 1242 tys. (65,3%) |
31 XII 1974[15] | 1913 tys. | 674 tys. (35,2%) | 1239 tys. (64,8%) |
Podział administracyjny (1973)
Powiat | Powierzchnia (km²) | Liczba ludności 31 XII 1972 | Miasta | Gminy | Siedziba | ||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ogółem (tys.) | na km² | ogółem | w tym posiadające wspólną radę narodową z gminami | ||||
białobrzeski | 673 | 34,7 | 52 | 2 | 2 | 6 | Białobrzegi |
buski | 1245 | 102,5 | 82 | 2 | 1 | 12 | Busko-Zdrój |
iłżecki | 947 | 79 | 83 | 1 | 0 | 8 | Starachowice |
jędrzejowski | 1234 | 90,3 | 73 | 1 | 0 | 9 | Jędrzejów |
kazimierski | 541 | 56,2 | 104 | 3 | 2 | 8 | Kazimierza Wielka |
Kielce (miejski) | 55 | 135,8 | 2477 | 1 | nd. | nd. | Kielce |
kielecki | 1955 | 179,1 | 92 | 2 | 1 | 17 | |
konecki | 1431 | 103,8 | 73 | 3 | 2 | 11 | Końskie |
kozienicki | 1084 | 76,7 | 71 | 2 | 0 | 8 | Kozienice |
lipski | 830 | 45,5 | 55 | 1 | 1 | 7 | Lipsko |
opatowski | 1377 | 109,3 | 79 | 2 | 1 | 12 | Opatów |
opoczyński | 1407 | 95,6 | 68 | 1 | 0 | 11 | Opoczno |
Ostrowiec Świętokrzyski (miejski) | 46 | 52,9 | 1143 | 1 | nd. | nd. | Ostrowiec Świętokrzyski |
pińczowski | 577 | 43 | 75 | 1 | 0 | 6 | Pińczów |
przysuski | 675 | 40,9 | 61 | 1 | 1 | 7 | Przysucha |
Radom (miejski) | 66 | 164,6 | 2511 | 1 | nd. | nd. | Radom |
radomski | 1032 | 86,5 | 84 | 1 | 1 | 9 | |
sandomierski | 768 | 88,1 | 115 | 2 | 1 | 9 | Sandomierz |
Skarżysko-Kamienna (miejski) | 42 | 40,5 | 973 | 1 | nd. | nd. | Skarżysko-Kamienna |
Starachowice (miejski) | 19 | 44,4 | 2313 | 1 | nd. | nd. | Starachowice |
staszowski | 979 | 66,6 | 68 | 1 | 0 | 9 | Staszów |
szydłowiecki | 556 | 49,5 | 89 | 1 | 0 | 7 | Szydłowiec |
włoszczowski | 1400 | 81,6 | 58 | 3 | 1 | 9 | Włoszczowa |
zwoleński | 574 | 38,5 | 67 | 1 | 0 | 5 | Zwoleń |
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1944 r. nr 2, poz. 8
- ↑ a b Powszechny Sumaryczny Spis Ludności z dn. 14 II 1946 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1947, s. 7 (s. 23 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik Statystyczny 1947, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1947, s. 15 (s. 32 dokumentu PDF) .
- ↑ Kazimierz Madej: Polskie symbole wojskowe 1943-1978. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1980, s. 154. ISBN 83-11-06410-5.
- ↑ Wincenty Kawalec, Kielecczyzna. Rozwój gospodarczy regionu, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1962.
- ↑ Narodowy Spis Powszechny z dnia 3 grudnia 1950 r. Struktura zawodowa i demograficzna ludności. Indywidualne gospodarstwa rolne. Polska, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1954, s. 3 (s. 8 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik statystyczny 1957, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1957, s. 6 (s. 45 dokumentu PDF) .
- ↑ Spis Powszechny z dnia 6 grudnia 1960 r. Wyniki ostateczne. Ludność, gospodarstwa domowe. Polska, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, grudzień 1965, s. 6 i 7 (strony 5 i 6 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy 1964, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 32 .
- ↑ Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. t. 9, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 5 .
- ↑ Narodowy Spis Powszechny 8 XII 1970. Struktura demograficzna i zawodowa ludności, gospodarstwa domowe. Polska. Wyniki ostateczne, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, grudzień 1972, s. 3, 5 i 6 (strony 59, 61 i 62 dokumentu PDF) .
- ↑ Rocznik statystyczny 1972, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1972, s. 72 .
- ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy 1973, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 37 .
- ↑ Rocznik polityczny i gospodarczy 1974, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1975, s. 85 .
- ↑ Encyklopedia powszechna PWN, t. 3, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 577 .
- ↑ Polska. Zarys encyklopedyczny, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 694 .
- ↑ Encyklopedia powszechna PWN, t. 2, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 460 .
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Megatron7667, Licencja: CC BY-SA 4.0
woj.kieleckie 1950-1975
Autor: Swohmeck, Licencja: CC BY-SA 2.5
Położenie województwa kieleckiego (1950 - 1975) na mapie Polski.
Autor: Swohmeck, Licencja: CC BY-SA 2.5
Położenie województwa kieleckiego (1946 - 1950) na mapie Polski.