Województwo koszalińskie (1950–1975)

Województwo koszalińskie
województwo
1950–1975
Państwo

 PRL

Data powstania

1950

Data likwidacji

1975

Siedziba wojewody i sejmiku

Koszalin

Powierzchnia

18 104 km²

Populacja (31 XII 1974)
• liczba ludności


837 tys.

Podział administracyjny
Liczba powiatów miejskich

2

Liczba powiatów

13

Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie Polski
Portal Polska

Województwo koszalińskie – dawna jednostka podziału administracyjnego Polski najwyższego szczebla, której stolicą był Koszalin, powołana do życia w myśl reformy administracyjnej wprowadzonej 6 lipca 1950[1].

Historia

Województwo koszalińskie było, obok opolskiego i zielonogórskiego, jednym z trzech nowych województw, powołanych do istnienia w myśl reformy administracyjnej z 1950 roku. Zostało utworzone ze wschodniej części dużego, obejmującego niemal całe Pomorze Zachodnie, województwa szczecińskiego. Zajmowało obszar 18 104 km²[2] (10. miejsce w kraju), a w 1972 roku mieszkało tu około 815 400 mieszkańców[2]. Graniczyło od zachodu z województwem szczecińskim, od południa z województwem poznańskim, od południowego wschodu z województwem bydgoskim, a od wschodu z województwem gdańskim. Mimo że stolicą regionu był Koszalin, to Słupsk był największym miastem i głównym ośrodkiem przemysłowym. Po reformie administracyjnej w 1975 r. z wschodniej części województwa koszalińskiego wydzielono województwo słupskie, a z południowych powiatów fragment pilskiego.

W 1972 liczyło 13 powiatów ziemskich i 2 grodzkie.

Ludność

RokLiczba mieszkańców
ogółemmiejska (%)miejska (%)
3 XII 1950 (spis powszechny)[3]518 354176 722 (34,09%)341 632 (65,91%)
31 XII 1956[4]648 tys.263 tys. (40,5%)385 tys. (59,5%)
6 XII 1960 (spis powszechny)[5]687 915306 967 (44,62%)380 948 (55,38%)
31 XII 1963[6]730 tys.337 tys. (46,2%)393 tys. (53,8%)
31 XII 1965[7]755,1 tys.b.d.b.d.
8 XII 1970 (spis powszechny)[8]795 392393 787 (49,51%)401 605 (50,49%)
31 XII 1971[9]803,2 tys.401,9 tys. (50%)401,3 tys. (50%)
31 XII 1972[10]815,4 tys.409,7 tys. (50,2%)405,7 tys. (49,8%)
31 XII 1973[11]826 tys.423 tys. (51,2%)403 tys. (48,8%)
31 XII 1974[12]837 tys.433 tys. (51,7%)404 tys. (48,3%)

Podział administracyjny (1973)

Źródła:[2][13]

PowiatPowierzchnia

(km²)

Liczba ludności

31 XII 1972

MiastaGminySiedziba
ogółem (tys.)na km²ogółemw tym posiadające wspólną radę narodową z gminami
białogardzki9044651205Białogard
bytowski121040,634108Bytów
człuchowski135446,434326Człuchów
drawski140741,530315Drawsko Pomorskie
kołobrzeski72653,674106Kołobrzeg
Koszalin (miejski)6569,210671nd.nd.Koszalin
koszaliński135348,436228
miastecki147237,525326Miastko
sławieński135861,545316Sławno
Słupsk (miejski)4371,316531nd.nd.Słupsk
słupski190167,2351012
szczecinecki226282,536427Szczecinek
świdwiński101944,644205Świdwin
wałecki202863,631538Wałcz
złotowski100241,541217Złotów

Zobacz też

Przypisy

  1. Ustawa z dnia 28 czerwca 1950 r. o zmianach podziału administracyjnego Państwa (Dz.U. z 1950 r. nr 28, poz. 255)
  2. a b c Polska. Zarys encyklopedyczny, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 700.
  3. Narodowy Spis Powszechny z dnia 3 grudnia 1950 r. Struktura zawodowa i demograficzna ludności. Indywidualne gospodarstwa rolne. Polska, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1954, s. 3 (s. 8 dokumentu PDF).
  4. Rocznik statystyczny 1957, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1957, s. 9 (s. 48 dokumentu PDF).
  5. Spis Powszechny z dnia 6 grudnia 1960 r. Wyniki ostateczne. Ludność, gospodarstwa domowe. Polska, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, grudzień 1965, s. 6 i 7 (strony 5 i 6 dokumentu PDF).
  6. Rocznik polityczny i gospodarczy 1964, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 32.
  7. Wielka encyklopedia powszechna PWN, t. t. 9, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967, s. 5.
  8. Narodowy Spis Powszechny 8 XII 1970. Struktura demograficzna i zawodowa ludności, gospodarstwa domowe. Polska. Wyniki ostateczne, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, grudzień 1972, s. 3, 4 i 6 (strony 59, 60 i 62 dokumentu PDF).
  9. Rocznik statystyczny 1972, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1972, s. 73.
  10. Rocznik polityczny i gospodarczy 1973, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, s. 37.
  11. Rocznik polityczny i gospodarczy 1974, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, 1975, s. 85.
  12. Encyklopedia powszechna PWN, t. 3, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 577.
  13. Encyklopedia powszechna PWN, t. 2, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 576.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).